Bormann i Gestapo Muller na usługach Stalina

Jedynie dobra to książka, a dobra dlatego, że styl autora nie należy do lekkich, i ten fakt w zestawieniu z całym mnóstwem osób i faktów właśnie sprawia, że jedynie dobra to książka jest. :)

Jedynie dobra to książka, a dobra dlatego, że styl autora nie należy do lekkich, i ten fakt w zestawieniu z całym mnóstwem osób i faktów właśnie sprawia, że jedynie dobra to książka jest. :)

Niemal już od samego zdobycia Berlina, pieczętującego ostateczny upadek III Rzeszy, co jakiś czas pojawiają się mniej lub bardziej sensacyjne doniesienia i hipotezy dotyczące tajemniczych powojennych losów wielu niemieckich dygnitarzy i zbrodniarzy wojennych. Dotyczy to zwłaszcza tych największego formatu jak Martin Bormann (generał SS, szef kancelarii NSDAP i najbliższy współpracownik Adolfa Hitlera) czy Heinrich Muller (wszechwładny szef Gestapo – Urzędu IV w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA).

Na bazie tych doniesień powstały setki różnorakich, niekiedy zupełnie fantastycznych opracowań, książek, filmów oraz często pisanych pod polityczne dyktando dokumentów o dość różnym poziomie merytorycznej i historycznej wiarygodności. Zwykle traktuje je z dystansem, pobłażaniem a niekiedy z wyraźnym przymrużeniem oka. Nieco inaczej ma się to z lekturą Pierre de Villemarest, zatytułowaną „Borman i /Gestapo/ Muller na usługach Stalina”, publikacji będącej rezultatem wieloletnich, szczegółowych, metodycznie i wielotorowo prowadzonych badań, dotyczących samego zniknięcia tych dwóch postaci oraz ich (domniemanych) dalszych, powojennych losów. To próba rekonstrukcji tego w jaki sposób udało im się wydostać z oblężonej niemieckiej stolicy, uniknąć schwytania i osądzenia przed Międzynarodowy Trybunał w Norymberdze, tego kto im w tym pomagał i jak wyglądało ich późniejsze życie i działalność (bo zdaniem aurora takiej nie zaprzestali). Oczywiście (jak to często bywa z tego rodzaju pozycjami),z głoszonymi przez pisarza tezami możemy się zgadzać się lub też nie, jednak zebrany materiał dowodowy (wsparty relacjami licznych świadków) połączony z rzeczową, przemyślaną i spójną argumentacją trafia do czytelnika, zmuszając do zastanowienia i niekiedy weryfikacji posiadanej dotychczas wiedzy. Nie bez wpływu na odbiór tej publikacji jest też osoba samego autora: agenta francuskich służb specjalnych DGER, mającego doświadczenie, rozległą wiedzę oraz możliwości kontaktów z niemiecką agendami (Abwera) oraz ludźmi z najbliższego otoczenia Bormanna i Mullera. Autor podjął się karkołomnej próby prześledzenia losów dwóch nazistowskich arcy-zbrodniarzy, zarówno w kontekście osobistym jak i błyskotliwych (choć pełnych niewygodnych faktów i tajemnic) karier w hitlerowskim aparacie władzy, rekonstrukcji ich powojennych losów aż do domniemanych śmierci (Bormanna w Paragwaju, Mullera w Związku Radzieckim). Szczególnie interesuje go ich udział w transferze, poza granice walącej się hitlerowskiej dyktatury, ogromnego majątku III Rzeszy (później przez nich nadzorowanego) mającego w przyszłości posłużyć odbudowie nowego, niemieckiego państwa oraz kupić bezkarność i dostatnie życie dla byłych nazistowskich prominentów i zbrodniarzy. Tajna współpraca z radzieckimi służbami wywiadowczymi Wiktora Abakumowa, które stały się gwarantem ich nietykalności, otaczając swoją, oczywiście nie bezinteresowną protekcją. Odbudowa siatek wywiadowczo – informacyjnych, tym razem pod auspicjami NRD, opartych na wiedzy i szerokich przedwojennych i wojennych kontaktach. Tworzenie międzynarodowych polityczno-biznesowych powiązań obejmujących swym rozmachem oprócz Europy również Afrykę, Bliski Wschód i obie Ameryki.

To co jest niezwykle ciekawe w tej książce, to obraz powojennego zmieniającego się układu sił, przenikanie się wpływów i bezpardonowe gry wywiadowcze toczone na niemal wszystkich kontynentach. Opis mechanizmów przejmowania i sprawowania władzy, działalność i ścieranie się rożnych międzynarodowych organizacji (agenturalnych i wojskowych) dbających jedynie o swoje partykularne interesy i próbujących w zbliżającej się nowej polityczno -militarnej rzeczywistości, wykroić dla siebie jak największy kawałek „niemieckiego tortu”. Co tym cenniejsze iż widziane jest to oczami człowieka, który był w te działania osobiście zaangażowany a tym samym znajdował się blisko opisywanych wydarzeń. To świat (brutalny, wynaturzony, okrutny, cyniczny i zbrukany krwią) pełny głęboko skrywanych życiorysów i tajemnic, dotyczących ludzi i wydarzeń, które miały miejsce w czasie wojny i długo po jej zakończeniu.
Mimo licznych kontrowersji, które niewątpliwie wzbudza książka Pierra de Villemaresta „Borman i /Gestapo/ Muller na usługach Stalina” jest to z całą pewnością pozycja, która zasługuje na naszą uwagę i z którą naprawdę warto się zapoznać. Bo czyż ludzie przez tyle lat utrzymujący się na szczytach hitlerowskiej władzy (gdzie trwała nieprzerwana, bezpardonowa walka o pozycję i wpływy) dysponując wiedzą, odpowiednimi możliwościami i środkami oraz świadomością tego, co czeka ich z rąk zwycięskiej koalicji, byli na tyle naiwni by nie zabezpieczyć się na przyszłość… Daje to do myślenia….

Niemal już od samego zdobycia Berlina, pieczętującego ostateczny upadek III Rzeszy, co jakiś czas pojawiają się mniej lub bardziej sensacyjne doniesienia i hipotezy dotyczące tajemniczych powojennych losów wielu niemieckich dygnitarzy i zbrodniarzy wojennych. Dotyczy to zwłaszcza tych największego formatu jak Martin Bormann (generał SS, szef kancelarii NSDAP i najbliższy...

Bormann - wszechwładny szef kancelarii NSDAP oraz ambitny Müller - Gruppenführera SS to jedne z najmniej poznanych postaci okresu II Wojny Światowej - i jak się okazuje z książki - również okresu Zimnej Wojny. Pierre de Villemaresta, który działał w ruchu oporu, a także po zakończeniu II wojny światowej był agentem w Europie Środkowo-Wschodniej poczynił spory postęp w demaskowaniu powiązań między II Rzeszą a Związkiem Radzieckim sięgających już wczesnych lat 30-tych XX wieku. Z ustaleń powołanego przez autora Centrum wynika, że obaj zbrodniarze przeżyli zakończenie wojny, a nawet kontynuowali swoją pracę tym razem w konkurencyjnym aparacie sowieckim.

Pierre de Villemarest oddaje w ręce czytelnika ponad 340 stron, na których punktuje wszystkie wykryte przez niego dowody na temat ukrywanych losów obu szpiegów. Wielokrotnie przytacza zeznania naocznych świadków, odtajnione dokumenty aliantów, a także osobiste listy bliskich. Wiele z wątków jego prywatnego śledztwa zostaje potwierdzonych w kolejnych rozdziałach, przez co uwiarygodnia zeznania konkretnych świadków lud dodatkowo podpiera mocne dowody. Poza autentycznymi dokumentami, autor w dużej mierze opiera się na domysłach i teoriach. Zatem nie można jednoznacznie przyjąć, że historie opisane przez autora faktycznie miały miejsce, czy znajdują się raczej w sferze wielu podobnych bajek na temat cudów III Rzeszy.

Do wątków, które zgadzają się z aktualnym stanem wiedzy historycznej należą m.in. okres, w którym Hitler zdobywa władzę i na jego tle ukazuje kariery jakie budowali Borman i Müller. Oczywiście autor wybiega daleko poza granice Wielkich Niemiec i ukazuje kwitnącą tajną przyjaźń między III Rzeszą a ZSRR. Związkowi z resztą poświęca sporo miejsca - m.in. wpływ jaki mieli pośrednio obaj zbrodniarze na działania Stalina. To Heydrich za namową Müllera sfabrykował plik dokumentów, na bazie którego Stalin mógł podjąć decyzję o czystce w szeregach Czerwonej Armii. Ukazuje również wpływ tych ludzi na ustalenie "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej", eliminację "Czerwonej Orkiestry" lub czystki w Wehrmachcie. W końcu, jak obaj przeszli pod skrzydła wrogiego systemu - wprost na usługi Stalina. W sferze domysłów pozostaje wiedza i wpływy jakie posiadali Bormann i Müller, a które sprawiły, że Stali postanowił chronić ich przed Trybunałem i zapewnić spokojną starość.

"Bormann i Gestapo Müller na usługach Stalina" to godna polecenia propozycja dla lubiących kryminały i thrillery szpiegowskie. Do rewelacji Villemaresta należy podejść z rezerwą. Plusem publikacji jest umiejętność wyciągania wniosków oraz tworzenie hipotez podpartych wieloma dowodami oraz kopiami autentycznych dokumentów. Minusem jest jednam możliwość podważenia wiarygodności tychże dowodów.

Bormann - wszechwładny szef kancelarii NSDAP oraz ambitny Müller - Gruppenführera SS to jedne z najmniej poznanych postaci okresu II Wojny Światowej - i jak się okazuje z książki - również okresu Zimnej Wojny. Pierre de Villemaresta, który działał w ruchu oporu, a także po zakończeniu II wojny światowej był agentem w Europie Środkowo-Wschodniej poczynił spory postęp w...

Niezła książka, choć nieco ciężko napisana. Kolejna z tych, które każą nam inaczej patrzeć na II wojnę światową, ale i na początek Unii Europejskiej (jeszcze jako EWG). Warto przeczytać i mieć ją w swoim księgozbiorze.

Niezła książka, choć nieco ciężko napisana. Kolejna z tych, które każą nam inaczej patrzeć na II wojnę światową, ale i na początek Unii Europejskiej (jeszcze jako EWG). Warto przeczytać i mieć ją w swoim księgozbiorze.

6,5/10

6,5/10