Mimo intensywnych prób stworzenia obiektywnego modelu średniowiecznej elity politycznej, czy szerzej – mechanizmów sprawowania władzy w tym okresie, nie udało się historykom uzyskać w pełni zadowalających rezultatów. Książka Andrzeja Marca zmienia spojrzenie na życie polityczne czternastowiecznej Polski, dając obraz zdynamizowany, znacznie bogatszy i z pewnością bliższy prawdzie niż ten wyłaniający się z dotychczasowej literatury przedmiotu. Autor nie tylko analizuje skład personalny „otoczenia urzędniczego”, ale stara się dotrzeć do mechanizmów uprawiania polityki. Z jednej strony zwraca uwagę na inicjatywy samego monarchy, z drugiej – na postawy jego urzędników. Stawia mocno tezę, że w grze tej podstawowe znaczenie miały sprawy polityki wewnętrznej, nie zaś eksponowane często dotąd zagadnienia zagraniczne. Ważny jest też jego głos w dyskusyjnej wciąż sprawie istnienia i działania ówczesnych „stronnictw” politycznych. Trzon pracy przynosi najwięcej ustaleń o charakterze syntetycznym, są jednak także liczne zestawienia tabelaryczne, rozbudowany indeks osobowo-geograficzny i heraldyczny oraz bogata bibliografia źródeł i literatury przedmiotu, do których odnosi się i które interpretuje w swoim opracowaniu.