Typowa książka dla swojego gatunku. Czyta się szybko, akcja nie jest jakoś specjalnie rozwlekana. Za plus uważam to, że historia mimo swojej liniowości i wiadomemu od samego początku końcowi potrafi wciągnąć. Główna bohaterka choć kreowana na niezależną panne z charakterem to ostatecznie zostaje płaczliwą dziewczyną, która postępuje irracjonalnie. Ksiażką generalnie nie jest zła, choć pod koniec zaczyna się robić zbyt słodka.

Typowa książka dla swojego gatunku. Czyta się szybko, akcja nie jest jakoś specjalnie rozwlekana. Za plus uważam to, że historia mimo swojej liniowości i wiadomemu od samego początku końcowi potrafi wciągnąć. Główna bohaterka choć kreowana na niezależną panne z charakterem to ostatecznie zostaje płaczliwą dziewczyną, która postępuje irracjonalnie. Ksiażką generalnie nie...

Już dawno nie czytałam książki, gdzie tak nie polubiłam głównej bohaterki... Mężczyzna może być przystojny, waleczny, uczciwy, wyrozumiały, kochający, ale na miłość boską wszechwiedzący raczej nie jest, lecz główna bohaterka myślała, że jednak jest inaczej. Jak można mieć pretensje do męża, że się skłamało, potem przez kilka miesięcy nie wyjaśnić dlaczego tak się postąpiło. Na jego miejscu też nie pałałabym miłością do takiej żonki. Po stracie dziewictwa nagle jej się coś poprzestawiało w głowie, że jednak męża nie kocha, ale najlepsze jest to, że prawdy dalej nie wyjawiła. No bo po co? Lepiej udawać ofiarę losu, mąż mnie nie kocha, chyba ucieknę od niego. A biedny Stephen przepraszał ją.. chciał ją udobruchać, ale to przecież nie jego wina że ta go okłamywała przez cały czas. To przez nią ojciec znowu go potępił i miał go za nic nie wartego. Na szczęście wszystko się wyjaśniło, ale parodia była niezła. Oprócz tego mąż nazywa ją ladacznicą (uwierzcie ma powody) a ta żeby udowodnić że jest kochającą żoną zachowuje się jak panna lekkich obyczajów, która uwodzi własnego męża. Dobrze, że Stephan był w miarę ogarnięty w tej komedii, inaczej nie przetrwałabym tych 300 stron. Nie wspominając o tym, że bohaterowie zakochali się w sobie bez pamięci po kilku dniach znajomości ;) Cóż, może moje wypocinki pomogą komuś przy wyborze lepszej lektury!

Już dawno nie czytałam książki, gdzie tak nie polubiłam głównej bohaterki... Mężczyzna może być przystojny, waleczny, uczciwy, wyrozumiały, kochający, ale na miłość boską wszechwiedzący raczej nie jest, lecz główna bohaterka myślała, że jednak jest inaczej. Jak można mieć pretensje do męża, że się skłamało, potem przez kilka miesięcy nie wyjaśnić dlaczego tak się postąpiło....