Książka przedstawia kolejno dowódców ogólnopolskiego podziemia wojskowego (czyli kolejno: Siły Zwycięstwa Polski, Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej),generałów: Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza, Kazimierza Sosnkowskiego, Stefana Grota-Roweckiego, Tadeusza Bora-Komorowskiego i Leopolda Okulickiego.

Oprócz podania wielu przydatnych faktów odniosłem wrażenie, iż praca ma nieco charakter hagiograficzny: autor prawie w ogóle nie podejmuje kontrowersyjnych tematów związanych z opisywanymi postaciami, np. kwestię domniemanej współpracy Okulickiego z wywiadem ZSRR (nie licząc samego zdziwienia, że im ufał). Sam napisał, iż nie ma co ich oceniać, ponieważ każdy był postawiony w innej sytuacji. Ok, ale czy można usprawiedliwiać nieudolność, albo porywczość...? - szczególnie jeśli to faktycznie przyniosło tragiczne skutki, jak m. in. klęska powstania warszawskiego (to się tyczy Komorowskiego i Okulickiego).

Mogę polecić książkę, ale niestety należy ją czytać z przymrużeniem oka.

Książka przedstawia kolejno dowódców ogólnopolskiego podziemia wojskowego (czyli kolejno: Siły Zwycięstwa Polski, Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej),generałów: Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza, Kazimierza Sosnkowskiego, Stefana Grota-Roweckiego, Tadeusza Bora-Komorowskiego i Leopolda Okulickiego.

Oprócz podania wielu przydatnych faktów odniosłem wrażenie, iż...

Najważniejsze wiadomości o pięciu dowódcach Armii Krajowej zebrane w jednej książce. Jeśli komuś nie wystarczy te kilkadziesiąt stron o każdym z nich, z pewnością może sięgnąć po bardziej szczegółowe i rozbudowane pozycje.

W podsumowaniu autor podkreśla bezsens porównywania generałów ze sobą: ''Warunki, w których przyszło działać każdemu z nich są bowiem nieporównywalne. Jakiekolwiek więc próby porównania sylwetek Dowódców AK minął się z celem.''

Najważniejsze wiadomości o pięciu dowódcach Armii Krajowej zebrane w jednej książce. Jeśli komuś nie wystarczy te kilkadziesiąt stron o każdym z nich, z pewnością może sięgnąć po bardziej szczegółowe i rozbudowane pozycje.

W podsumowaniu autor podkreśla bezsens porównywania generałów ze sobą: ''Warunki, w których przyszło działać każdemu z nich są bowiem nieporównywalne....

Każdy z nich był inny, każdy miał swoje wady i zalety. Łączyło ich to, że kierowali największą organizacją podziemną w Europie w czasie II WŚ. Stawali przed wieloma wyzwaniami i trudnymi decyzjami. Najtrudniejszą, była decyzja czwartego Komendanta - Bora, o rozpoczęciu Powstania Warszawskiego. Dwóch z nich zginęło z rąk III Rzeszy i ZSRR. Warto poznać ich losy. Bardzo ciekawa pozycja. Idealna dla tych, którzy nie mają zbyt wiele czasu, by przeczytać obszerne biografie każdego z nich, jednak chcą się dowiedzieć czegoś więcej niż można znaleźć na wikipedii. Mnóstwo zdjęć, których nie znajdziemy w internecie i bogate przypisy.

Każdy z nich był inny, każdy miał swoje wady i zalety. Łączyło ich to, że kierowali największą organizacją podziemną w Europie w czasie II WŚ. Stawali przed wieloma wyzwaniami i trudnymi decyzjami. Najtrudniejszą, była decyzja czwartego Komendanta - Bora, o rozpoczęciu Powstania Warszawskiego. Dwóch z nich zginęło z rąk III Rzeszy i ZSRR. Warto poznać ich losy. Bardzo...