Do standardowej biografii tej książce daleko. To raczej poetycka podróż przez myśli i uczucia Hildegardy, jakie autorka odkryła, przygotowując się do napisania powieści. Brakowało mi jednak głębi - liryczność nie zawsze wystarcza - w odniesieniu do więzi Hildegardy z Chrystusem. Niezwykłość hartu ducha bohaterki nie da się wytłumaczyć jedynie siłą kobiecości, zwłaszcza w czasach, w których żyła. Tak czy inaczej, to piękna opowieść, a po lekturze uśmiechnęłam się do siebie: "Lubię być kobietą":)

Do standardowej biografii tej książce daleko. To raczej poetycka podróż przez myśli i uczucia Hildegardy, jakie autorka odkryła, przygotowując się do napisania powieści. Brakowało mi jednak głębi - liryczność nie zawsze wystarcza - w odniesieniu do więzi Hildegardy z Chrystusem. Niezwykłość hartu ducha bohaterki nie da się wytłumaczyć jedynie siłą kobiecości, zwłaszcza w...

Hildegarda zawsze kojarzyła mi się z ziołami i miksturami. Czytając tę książkę odkryłem ją z zupełnie innej perspektywy. Jej rady, przemyślenia mimo upływu czasu są nadal aktualne i ważne dla ludzi.
Polecam z całego serca. Czyta się znakomicie :)

Hildegarda zawsze kojarzyła mi się z ziołami i miksturami. Czytając tę książkę odkryłem ją z zupełnie innej perspektywy. Jej rady, przemyślenia mimo upływu czasu są nadal aktualne i ważne dla ludzi.
Polecam z całego serca. Czyta się znakomicie :)

Niezwykła książka o niezwykłej kobiecie. Sięgnęłam po nią, bo od lat interesuję się kuchnią i medycyną wg św. Hildegardy, chciałam więc poznać bliżej samą jej osobę. Nie zawiodłam się! Życie Hildegardy przypadło na wiek XII. Tym bardziej zdumiewa jej niezależność, brak uniżoności wobec hierarchii kościelnej, jej... wolność po prostu. Zakonnice w jej klasztorze nosiły białe i zielone szaty, nie obcinały włosów, przyozdabiały się drogocennymi klejnotami i nie umartwiały się, a radowały! Wielokrotnie oskarżano je o czary (również długo po śmierci Hildegardy). Z biografii wynika, że klasztor był jedynym miejscem dla mądrych, niezależnych kobiet, bo tam mogły się kształcić, być naprawdę wolne i niezależne. Książka napisana przez Lucię Tancredi niezwykłym, poetyckim językiem. Odkrycie!

Niezwykła książka o niezwykłej kobiecie. Sięgnęłam po nią, bo od lat interesuję się kuchnią i medycyną wg św. Hildegardy, chciałam więc poznać bliżej samą jej osobę. Nie zawiodłam się! Życie Hildegardy przypadło na wiek XII. Tym bardziej zdumiewa jej niezależność, brak uniżoności wobec hierarchii kościelnej, jej... wolność po prostu. Zakonnice w jej klasztorze nosiły białe...

W wolnej chwili sięgnęłam po książkę "Hildegarda z Bingen. Opowieść o życiu naznaczonym łaską". Jest to niezwykła książka. Mógłby mnie ktoś zapytać, dlaczego tak sadzę. Myślę, że ta książka sporo daje czytelnikowi. Nie brakuje w niej słów i sentencji łacińskich. Czytając tę lekturę, czuje się surowy klimat, jaki panował w średniowiecznym klasztorze.

Hidegarda znalazła się w klasztorze za sprawa swoich rodziców, ale też powołania. Część jej rodzeństwa umarła w chwili swoich narodzin lub we wczesnym dzieciństwie. Hildegarda jako dziecko była bardzo chorowita. Jej ojciec nie przywiązał się do niej zbytnio. Jej los był mu w zasadzie obojętny. Nie wierzył, że uda jej się przeżyć dzieciństwo. Pewnego razu ojca Hildegardy zmorzyła choroba. Dziewczyna zajęła się nim. Pierwszy raz poczuła, jak bardzo jest niekochana przez niego. Hildegarda doszła też do wniosku, że choroby nie są niczym złym. Mogą wnieść w ludzkie życie wiele dobrego. Uczą nas doceniać to, co mamy.

Hildegarda chciała się uczyć. Była bardzo ciekawa świata. Miała silny charakter. Walczyła o prawo dostępu do biblioteki, a tym samym do książek, pełnych wiedzy. W tamtych czasach kobiety, nawet zakonnice, rzadko posiadały jakiekolwiek wykształcenie. Hildegarda potrafiła czytać i pisać po łacinie. Lubiła muzykę. Łacina była językiem elity w średniowieczu.

Opatka sądziła, że kobiety powinny być szczęśliwe i nie muszą ukrywać swojego prawdziwego piękna. Hildegarda była przede wszystkim dobrym człowiekiem.

Książka zachęca do przemyśleń. Polecam każdemu, kto znajdzie wolną chwile w natłoku codziennych zajęć.
Kasia, lat 18
źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

W wolnej chwili sięgnęłam po książkę "Hildegarda z Bingen. Opowieść o życiu naznaczonym łaską". Jest to niezwykła książka. Mógłby mnie ktoś zapytać, dlaczego tak sadzę. Myślę, że ta książka sporo daje czytelnikowi. Nie brakuje w niej słów i sentencji łacińskich. Czytając tę lekturę, czuje się surowy klimat, jaki panował w średniowiecznym klasztorze.

Hidegarda znalazła się...

Biografie, a szczególnie te historyczne nie są moimi ulubionymi. Z historią zawsze byłam na bakier, nie lubiłam tego przedmiotu, bo mnie nudził. Po tę książkę sięgnęłam, bo wygrałam ją. Inaczej pewnie nigdy bym jej nie przeczytała.

Książka opowiada o Hildegardzie z Bingen - kobiecie, która od najmłodszych lat była osobą niezwykłą. W wieku 3 lat miała swoją pierwszą wizję. Później została oddana do klasztoru przez rodziców i tam się wychowywała. Kobieta rozmawiała z Bogiem, widziała to, czego inni ludzie zobaczyć nie mogli oraz uzdrawiała.

Zanim zaczęłam czytać, myślałam, że książka mi się nie spodoba, że tylko mnie zanudzi i jeszcze bardziej się zniechęcę. Jednak, gdy pierwsze strony były już za mną byłam zaskoczona, bo nic takiego się nie stało. Wręcz przeciwnie - czytałam z zainteresowaniem.

Technicznie książka również robi dobre wrażenie: Okładka jest twarda, a przedstawiona na niej ilustracja pokazuje Hildegardę spisującą swoje wizje, książka jest solidna, dobrze wykonana i świetnie się ją czyta ze względu na odpowiedniej wielkości marginesy. Na samym końcu mamy aneks, w którym mamy wypisane daty z najważniejszymi wydarzeniami z życia głównej bohaterki.

Historia opowiedziana w książce jest przedstawiona w narracji pierwszoosobowej. Dzięki temu łatwiej się wczuć i przenieś do świata Hildegardy, utożsamić się z główną bohaterką.

Warto jeszcze wspomnieć o samej Hildegardzie, która była osobą bardzo religijną, skromną, cechowała ją pokora. Miała świetny sposób patrzenia na świat. Osiągnęła bardzo dużo jak na realia tamtych czasów. Korespondowała z ważnymi ludźmi, odbywała podróże kaznodziejskie, odpowiedzialna była za budowę swojego klasztoru.

Komu polecam? Jeżeli lubicie książki historyczne albo biografie to jest to coś dla Was. Fajna, ciekawa, wciągająca historia.

Źródło: http://kingaczyta.blogspot.com/2013/04/lucia-tancredi-hildegarda-z-bingen.html

Biografie, a szczególnie te historyczne nie są moimi ulubionymi. Z historią zawsze byłam na bakier, nie lubiłam tego przedmiotu, bo mnie nudził. Po tę książkę sięgnęłam, bo wygrałam ją. Inaczej pewnie nigdy bym jej nie przeczytała.

Książka opowiada o Hildegardzie z Bingen - kobiecie, która od najmłodszych lat była osobą niezwykłą. W wieku 3 lat miała swoją pierwszą wizję....

"Hildegarda z Bingen" to kolejna pozycja wydana przez wydawnictwo Promic opowiadająca o życiu kogoś ważnego dla nauki i życia Kościoła. Tym razem mamy okazję zapoznać się z życiem i nauką skromnej zakonnicy, która żyła 800 lat temu. Autorka nie jest debiutantką, opracowała również biografię św. Moniki pt. "Ja, Monika".

Hildegarda otrzymała swój niezwykły dar już w wieku 5 lat. Podczas spaceru zobaczyła ciężarną krowę i bezbłędnie opisała wygląd nienarodzonego cielaka. Uznana była za czarownicę lub osobę chorą psychicznie. W rzeczywistości była prostą mniszką obdarzoną umiejętnościami, których wiele osób jej zazdrościło. Oprócz daru przewidywania wydarzeń potrafiła leczyć ludzi, znała się na ziołach, muzyce i administracji. Jako opatka w klasztorze w Bingen sprawnie zarządzała podległymi jej sprawami. Swoim mniszkom zalecała taniec, śpiew, radość w służbie Bogu. Było to nieco kontrowersyjne w epoce włosiennic i umartwiania się. Hildegarda nie bała się jednak opinii innych, śmiało dążyła do uzyskania praw, utworzenia nowego klasztoru i dostępu zakonnic do ksiąg znajdujących się w bibliotece.

Biografia jest napisana na podstawie tego, co Hildegarda opowiadała o sobie innym osobom. Z obrazu jaki rysuje się na kartach książki wyłania się postać wybitna, ale skromna. Mimo zażyłości łączących ją z władcami tamtych czasów nie przebrzmiewa ani pycha, ani zbytnia uległość. Jeśli nie zgadzała się z czyimś zdaniem to po prostu wyrażała to głośno, wszystko w imię dobrej sprawy. Lucia Tancredi barwnie i ciekawie opisała Hildegardę z Bingen. Nie nudzi nas zbędnymi opisami, zawiera za to zdanie mniszki na wiele tematów.

Co do wydania to jest bardzo charakterystyczne dla wydawnictwa Promic, posiada twardą oprawę i aneks na końcu książki zawierający najważniejsze wydarzenia z życia Hildegardy. Na całą powieść składa się dużo rozdziałów oddzielających koleje losu bohaterki. Na okładce wykorzystano miniaturę przedstawiającą Hildegardę spisującą swoje wizje. Jest bardzo minimalistyczna, ale dobrze nawiązuje do ogólnej treści.

Komu polecam przeczytać? Wszystkim tym, którzy interesują się tematyką religijną, biografiami i chcą zapoznać się z naukami dotyczącymi miłości do bliźniego. Mnie te zagadnienia interesują, więc z zaciekawieniem czytałam tą książkę, do czego również i Was zachęcam :).

"Hildegarda z Bingen" to kolejna pozycja wydana przez wydawnictwo Promic opowiadająca o życiu kogoś ważnego dla nauki i życia Kościoła. Tym razem mamy okazję zapoznać się z życiem i nauką skromnej zakonnicy, która żyła 800 lat temu. Autorka nie jest debiutantką, opracowała również biografię św. Moniki pt. "Ja, Monika".

Hildegarda otrzymała swój niezwykły dar już w wieku 5...