Dziewczyna z poczty
- Kategoria:
- literatura piękna
- Seria:
- Nowy Kanon
- Tytuł oryginału:
- Rausch der Verwandlung
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Data wydania:
- 2012-04-25
- Data 1. wyd. pol.:
- 2012-04-25
- Liczba stron:
- 336
- Czas czytania
- 5 godz. 36 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788377476383
- Tłumacz:
- Karolina Niedenthal
Ostatnia powieść austriackiego mistrza modernizmu.
Austria pogrążona w kryzysie po pierwszej wojnie światowej. Christine pracuje na poczcie. Każdy jej dzień wygląda tak samo: monotonna, źle opłacana praca i opieka nad chorą matką. Żadnych nadziei na przyszłość. Niespodziewane zaproszenie na wakacje od bogatej ciotki wywraca to życie do góry nogami. Christine wyjeżdża do modnego szwajcarskiego kurortu. Dzięki pomocy krewnej szybko odnajduje się w nowym świecie. Świecie eleganckich sukien, wyszukanych potraw i wyrafinowanych rozrywek. Zostaje gwiazdą wśród hotelowych gości. Nagle w zasięgu ręki ma tak wiele. Ale wśród zabaw i luksusu zaciera się granica między prawdą a wyobrażeniem. Christine odkrywa swoje ciało i urodę, lecz gubi tożsamość. Jest dziewczyną z poczty czy bogatą arystokratką? To nie może trwać w nieskończoność. Gdy Christine wróci na pocztę, już nic nie będzie takie jak przedtem, nawet jeśli pojawi się długo wyczekiwany książę...
Dziewczyna z poczty to dużo bardziej poruszająca, wartościowa i przyjemna lektura niż niejeden współczesny bestseller.
„London Evening Standard"
Zweig z czułością i przenikliwą bezpośredniością opisuje zmysłowe przebudzenie duszy od dawna pozostającej w niewoli finansowego i emocjonalnego ubóstwa.
„The Guardian"
Wielka powieść o nadziei i desperacji.
„The Observer"
Dziewczyna z poczty to znakomity portret ludzkiej psychiki - świata niepokoju, niepewności, melancholii i rozpadu.
„The Telegraph"
Fascynująca analiza wpływu historii na życie jednostki.
„Financial Times"
W Dziewczynie z poczty Zweig opisuje codzienne życie językiem, który przenika równocześnie umysł i serce.
„The Spectator"
Język Zweiga jest bezpośredni i precyzyjny, zarazem mocny i delikatny, [...] rześki niczym górskie powietrze.
„The Literary Review"
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Portret D… Dziewczyny
Są takie książki, o których chce się powiedzieć: „Świetna, przeczytaj” i nie dodawać ani słowa więcej, bo i te dwa wydają się za dużo, choć i tak na ścisk upchnęliśmy w nich cały zachwyt i podziw, który jeszcze tętni w naszej krwi. I choć jeszcze pozostaje świeży w głowie, to każde słowo próbujące go opisać, jest jak zbędny element w idealnym obrazie. Są też takie książki, o których trudno powiedzieć więcej niż dwa słowa, żeby nie ujmować nikomu przyjemności z lektury i nie odkrywać fabuły, której znajomość już na początku mogłaby zaburzyć doznania. I to była właśnie taka książka.
Zweig po mistrzowsku wprowadził mnie w małomiasteczkowy klimat powojennej austriackiej wioski.
Wiejskie urzędy pocztowe w Austrii niewiele się różnią od siebie: kto widział jeden ten zna wszystkie. Urządzone, albo raczej zunifikowane w tym samym czasie za Franciszka Józefa i z tego samego funduszu jednakowo nędznie wyposażone. Wszędzie wywołują to samo ponure poczucie niechęci do państwowej instytucji (…).
Już po dwóch pierwszych zdaniach, po tym natłoku jednakowości, czytelnik może się spodziewać, że kolejne przyniosą jakąś burzę, która zakłóci tą monotonię, wstrząśnie czyimś życiem niszcząc tym samym owy niewzruszony, nudny porządek rzeczy. Zweig wspaniale operuje słowem, malując obrazy, gdzie horyzont może niejasno i niewyraźnie, ale majaczy już od pierwszego spojrzenia. Cisza z pierwszych stron, zapowiada przysłowiową burzę na kolejnych i niemal czuć, jak powietrze gęstnieje a niebo robi się granatowe.
Z nie mniejszym artyzmem odmalowuje postać i charakter Christine, tytułowej dziewczyny z poczty. Dowiadujemy się o niej więcej, niż ona sama jest w stanie dowiedzieć się o sobie, niż kiedykolwiek będzie wiedziała, ponieważ od początku nie opuszcza nas (przynajmniej mnie),przeczucie, że jej los jest w rękach autora. Podczas całej pasjonującej lektury, odnosiłam wrażenie, że Christine, jakkolwiek odmalowana we wszystkich szczegółach, spójnie i konsekwentnie, jest tylko narzędziem, marionetką, której bezbłędnie wygłaszane kwestie służą do czegoś więcej, niż tylko opowiedzenia historii biednej dziewczyny, której nadarza się okazja przestąpić próg świata bogaczy. To, co Stefan Zweig ma do powiedzenia wydaje się być z góry określone, aczkolwiek odniosłam wrażenie, że pod koniec zdarzyło mu się zmienić zdanie w raz podjętej decyzji. Autor ma zamysł i koncepcję, tezę od samego początku i wykłada wszystko czytelnikowi. Jest niekwestionowanym bogiem w tym literackim świecie, który stwarzał przez kilka lat, fragmentarycznie, co… nie umyka uwadze. Ten odstęp czasu według mnie bardzo dobrze czuć na kilkanaście stron przed końcem, gdzie w moim przekonaniu nastąpiła wspomniana zmiana koncepcji. Podczas gdy opisywane tam wydarzenia, były dla mnie przysłowiową kropką na końcu zdania, na kolejnych stronach, życie toczyło się dalej w niezmienionej scenerii. Kurtyna jeszcze nie opadła, choć ja gotowa już byłam na oklaski.
Osobiście nie spodziewałam się takiego ciągu dalszego, nie spodziewałam się już żadnego, i to zaskoczenie nie jest raczej zamierzone, lecz jest efektem przemyśleń i doświadczeń autora pomiędzy tworzeniem poszczególnych fragmentów.
Dziewczyna z poczty była moją pierwsza lekturą Stefana Zweiga, lecz na pewno nie ostatnią, bo mimo tego, że przedstawiony świat nie napawa ani optymizmem, ani radością, (nawet niespecjalnie nadzieją),jest w nim głębia, w której można się zanurzyć po czubek głowy. I czuć.
Monika Stocka
Oceny
Książka na półkach
- 948
- 532
- 141
- 32
- 17
- 16
- 11
- 10
- 8
- 8
OPINIE i DYSKUSJE
Zaszczepienie nowych aspiracji życiowych, powoduje oderwanie się od dotychczasowego miejsca w świecie. Gdy nie udaje się pozostać zaakceptowanym w nowym towarzystwie, tytułowa dziewczyna nie umie się odnaleźć w żadnej warstwie, powrót do domowej rzeczywistości odrzuca, nikt nie rozumie bolesnego zawieszenia. Zweig umiejętnie I wiarygodnie psychologicznie rozwija dalsze losy Christine z poczty. Ciekawa jestem jak autor zamknąłby tą historię.
Zaszczepienie nowych aspiracji życiowych, powoduje oderwanie się od dotychczasowego miejsca w świecie. Gdy nie udaje się pozostać zaakceptowanym w nowym towarzystwie, tytułowa dziewczyna nie umie się odnaleźć w żadnej warstwie, powrót do domowej rzeczywistości odrzuca, nikt nie rozumie bolesnego zawieszenia. Zweig umiejętnie I wiarygodnie psychologicznie rozwija dalsze losy...
więcej Pokaż mimo toKlein-Reifling to mała miejscowość w Austrii oddalona 2 godziny jazdy pociągiem od Wiednia. W tej małej, biednej mieścinie w lokalu urzędowym pracuje Christine Hoflehner. Młoda, żywiołowa, ambitna, aczkolwiek biedna i skromna dziewczyna, życzliwa dla ludzi. Mimo, że młoda to trudy życia codziennego zaznaczyły już na jej twarzy szarość pod oczami oraz pierwsze, delikatne zmarszczki. Christine mieszka z schorowaną mamą, która w wielkim świecie ma siostrę. Zamożną Claire, niegdyś Klarę, która wyszła za mąż za podstarzałego przedsiębiorcę i maklera w branży bawełnianej, Holendra Anthonyego von Boolena.
Claire aby urozmaicić sobie dość nudne życie zaprasza do siebie siostrę, która ze względów zdrowotnych nie może udać się w podróż i wysyła za zgodą siostry swoją córkę, Christine.
Dziewczyna nie może uwierzyć, ze życie może być tak inne, tak piękne, lekkie i przyjemne a wszystko za sprawą pieniędzy, które jedni mają aż zanadto, a inni wciąż borykają się z biedą.
Zagłębienie się w literaturę Stefana Zweiga było dla mnie wielkim zdziwieniem, bardzo pozytywnym zdziwieniem. Ot taka prosta opowieść bez fajerwerków, bez szybkiej, brawurowej akcji. Tu w Austrii w 1926 roku życie toczy się powolnym tempem, gdzie bezrobocie i bieda wygląda zza każdego rogu. Jednak nie wszyscy są biedni. Jest grupa ludzi, która podczas I wojny światowej potrafiła robić nie lada interesy.
Autor jako genialny obserwator opisuje każdą z klas społecznych, ich zachowania, codzienne życie, małostkowe problemy bogatych kontra chęć przeżycia ludzi z niższych sfer. Doskonale analizuje portrety psychologiczne swoich bohaterów w tym w szczególności samej Christine.
Drobiazgowość z jaką opisuje każde wydarzenie, każdą czynność wykonywaną przez swoich bohaterów jest niesamowita, nie do opisania i nie do uwierzenia. W życiu nie pomyślałabym, że można tak kunsztownie opisać proste błahe czynności.
Dodatkowo swoich bohaterów wplata w czasy powojenne ukazując w ten sposób nastroje jakie panowały po I wojnie światowej. Nie stroni od trudnych problemów i tu nie tylko chodzi o biedę i ubóstwo. Pokazuje obłudę bogatych ludzi, ich małostkowość, problem znalezienia własnego miejsca w życiu, niezadowolenie z życia, które może zamiast do chęci znalezienia rozwiązania doprowadzać do agresji, lub depresji.
Ponad to pochyla głowę również nad samotnością człowieka, nad tym, że każdy z nas potrzebuje drugiej osoby. Ot nawet po to, aby porozmawiać i znaleźć upust swoim żalom i niezadowoleniom.
Klimat powieści jest ciężki, duszny, często przytłaczający, a mimo to im dalej, tym szybciej pochłania się ową powieść.
Trudna to powieść, trudni bohaterowie, trudne czasy, ale wspomnienia po mistrzowsko napisanej lekturze zostaną ze mną na długo.
Klein-Reifling to mała miejscowość w Austrii oddalona 2 godziny jazdy pociągiem od Wiednia. W tej małej, biednej mieścinie w lokalu urzędowym pracuje Christine Hoflehner. Młoda, żywiołowa, ambitna, aczkolwiek biedna i skromna dziewczyna, życzliwa dla ludzi. Mimo, że młoda to trudy życia codziennego zaznaczyły już na jej twarzy szarość pod oczami oraz pierwsze, delikatne ...
więcej Pokaż mimo toGdybym miał wybrać mniej znanego pisarza, który nie ustępuje największym mistrzom, jak Dostojewski, Kafka czy Camus, to wskazałbym przede wszystkim na Stefana Zweiga. Narracja jest mistrzowska, ale tym, co szczególnie wsysa, jest przenikliwość psychologiczna. Trudno mi pomyśleć o drugim pisarzu, który tak empatycznie rozumie kobiety i potrafi tak przejmująco o nich pisać. Ta książka jest o zaklętym kręgu biedy w austriackim międzywojniu. Mimochodem pokazuje też, jakie nastroje pomogly dojść nazistom do władzy.
Gdybym miał wybrać mniej znanego pisarza, który nie ustępuje największym mistrzom, jak Dostojewski, Kafka czy Camus, to wskazałbym przede wszystkim na Stefana Zweiga. Narracja jest mistrzowska, ale tym, co szczególnie wsysa, jest przenikliwość psychologiczna. Trudno mi pomyśleć o drugim pisarzu, który tak empatycznie rozumie kobiety i potrafi tak przejmująco o nich pisać....
więcej Pokaż mimo to“Dziewczynę z poczty“ Stefana Zweiga przeczytałam już chyba miesiąc temu, aż wstyd przyznać, że tak długo zabieram się za spisanie wrażeń, tym bardziej, że tytuł ten zupełnie nie zasłużył na takie porzucenie.
Historia Christine, młodej, ubogiej dziewczyny, której los pozwala przez moment przemienić się z Kopciuszka w królewnę, opisany jest do bólu szczerze, wręcz klinicznie. Emocjom, przeżyciom, drzazgom kolejnych doświadczeń, Zweig przygląda się niczym skrupulatny psycholog.
Austria, 1926, bezrobocie i bieda po I Wojnie Światowej. Christine pracuje na wiejskiej poczcie, już nawet to stanowisko jest w jej sytuacji sporym osiągnięciem. Pewnego dnia przybyła z Ameryki ciotka zaprasza ją do luksusowego hotelu w szwajcarskich Alpach. Tu dzięki pożyczonej garderobie i staraniom swej opiekunki szybko przeistacza się w elegancką damę, zostaje wciągnięta w świat bogactwa i wyrafinowanych rozrywek, jest adorowana przez wielu mężczyzn. Jednak zazdrość i intrygi zazdrosnych o jej powodzenie kobiet ujawniają jej prawdziwe pochodzenie. Ciotka chcąc uniknąć skandalu, pospiesznie odprawia ją do domu.
Po zakosztowaniu luksusowego życia, Christine nie potrafi wrócić do dawnego, zwykłego rytmu. Kobieta jest niezwykle nieszczęśliwa, nie jest w stanie znieść więcej swojego wiejskiego otoczenia.
Zweig pięknie rysuje przed czytelnikiem realia ówczesnego Wiednia, w kontraście do prawdziwie okropnego ubóstwa prowincji. Drobiazgowo diagnozuje towarzystwo bywalców alpejskich kurortów, tej pseudo-elity podszytej gnuśnością, obłudą i interesownością.
Jednak wyrwana z ów kolorowego snu Christine, czuje wciąż tylko swoją szarość, brak perspektyw, beznadzieję. Wszystkie te uczucia zalewają serce młodej poczciarki. Nienawidzi tego, co ją otacza, żal do losu rozrywa jej serce. I wtedy właśnie poznaje Ferdinanda…
Powieść Zweiga to warta uwagi klasyka, która zdecydowanie opiera się biegowi czasu. Opisane przez niego szczegółowo wzorce zachowań, schematy, konwenanse, są archetypami, które po dziś dzień kreślą nam portret człowieka - wraz ze wszystkimi jego pragnieniami, niepokojami, grzechami. Społeczne rozłamy, poczucie odosobnienia, brak nadziei, zwątpienie, rozpacz..
“Dziewczyna z poczty” to historia napisana z niezwykłym kunsztem językowym, ukazująca niemoc i tragizm jednostki uwikłanej w zawirowania historii. Polecam!
“Dziewczynę z poczty“ Stefana Zweiga przeczytałam już chyba miesiąc temu, aż wstyd przyznać, że tak długo zabieram się za spisanie wrażeń, tym bardziej, że tytuł ten zupełnie nie zasłużył na takie porzucenie.
więcej Pokaż mimo toHistoria Christine, młodej, ubogiej dziewczyny, której los pozwala przez moment przemienić się z Kopciuszka w królewnę, opisany jest do bólu szczerze, wręcz...
e book
Wspaniała książka o przewrotności losu oraz wadze i konsekwencjach naszych czynów, naszych wyborów i cenie marzeń w których łatwo się zatracić i zagubić.
Naszą główną bohaterkę, która żyje nie tylko w materialnej, ale i w konsekwencji tej materialnej także w duchowej i emocjonalnej stagnacji, jest w takim stanie, który skojarzył mi się (tylko to mogę przywołać) z głęboką chorobą, ze stanem, kiedy jesteśmy słabi, musimy wykonać pewne czynności i mechanicznie, to czynimy ale popadamy w zobojętnienie, poczucie beznadziei, widzimy przeciekający czas i nas utkwionych pomiędzy tymi wszystkimi rzeczami i emocjami, które sprawiają, że ot tak sobie trwamy, ale chwilowo nie prowadzimy życia. Raz jeszcze zatem ( by samej sobie przypomnieć co na początku tego wielooookrotnie złożonego zdania było) naszą bohaterkę spotyka szczęśliwy traf, upragniona chwila błysku i bogactwa... Smutna puenta tego cudownego wydarzenka jest taka, że ręka, która karmi może szybko się zamknąć, a trudno wrócić do szarości, gdy już na chwilę życie nabrało koloru. Książka jest też o tym, że człowiek jest w stanie dla tej chwili koloru, błysku i pozornego nawet szczęścia zrobić wszystlo.
Morał nie jest tu oczywisty.... ale książka jest wybitna,a jest wybitna swoją głęboką, pozbawioną patosu treścią w której nareator opowiada piękną, głęboko poruszającą historię, a nie próbuje moralizować, co nie jest oczywiste.
Styl autora jest doskonale idealny (dla mnie dokładnie taki jaki lubię najbardziej),bogaty w emocje, ale jednocześnie umiarkowany i miarowy bez przesadnych wywijasów. To jest taki styl, który kojarzymy z klasykami, ale z pewną trudną dla mnie do nazwania,( dla laika )dozą lekkości. Książka jest bogata swoją fabułą i autor nie musiał silić się na piruety słowne, ale jednocześnie wszystko jest tak uporządkowane i doskonałe, że czuć dłoń mistrza.
Ta książka ma wszystko tj fenomenalną historię, świetną konstrukcję bohaterów oraz fantastyczną narrację płynną, wartką, ale pozwalającą pobyć w świecie przedstawionym, a jest to świat wart tego by się po nim choćby rozejrzeć.
Oczywiście polecam!
Doskonała pozycja!
e book
więcej Pokaż mimo toWspaniała książka o przewrotności losu oraz wadze i konsekwencjach naszych czynów, naszych wyborów i cenie marzeń w których łatwo się zatracić i zagubić.
Naszą główną bohaterkę, która żyje nie tylko w materialnej, ale i w konsekwencji tej materialnej także w duchowej i emocjonalnej stagnacji, jest w takim stanie, który skojarzył mi się (tylko to mogę przywołać) z...
"(...)wcale nie są głupi, robią co najmądrzejsze: godzą się na swój los."
"Świat wczorajszy" to jedna z moich ulubionych książek, więc ciężko jest być obiektywnym. Narracja Zweiga bardzo mi odpowiada, nawet jeśli przeważa smutek i wszechobecna beznadzeja.
"(...)wcale nie są głupi, robią co najmądrzejsze: godzą się na swój los."
Pokaż mimo to"Świat wczorajszy" to jedna z moich ulubionych książek, więc ciężko jest być obiektywnym. Narracja Zweiga bardzo mi odpowiada, nawet jeśli przeważa smutek i wszechobecna beznadzeja.
Piękna powieść Stefana Zweiga. Akcja dzieje się w zubożałej Austrii po zakończeniu I wojny światowej. Powieść ukazuje rozwarstwienie społeczne oraz zgniecione możliwości rozwoju u wielu obywateli poprzez biedę i sztywność systemu społecznego. Para bohaterów odkrywa bliskość w swoim nędznym położeniu. Rozpoznają się po podobnie przeżywanych frustracjach i, w pewnym momencie, łączy ich decyzja gwałtownej zmiany swego losu.
Przejmujące opisy wstydu przeżywanego przez Christine oraz Ferdinanda (powód: bieda, poczucie bycia gorszym).
Motyw samobójstwa - w pewnym momencie decydują się na nie główni bohaterowie. Później zmieniają decyzję na próbę kradzieży pieniędzy z poczty, ale zachowują deklarowaną gotowość do jego popełnienia na wypadek niepowodzenia (S. Zweig odebrał sobie życie wraz z żoną w proteście przeciw hitleryzmowi - miał wówczas 62 lata).
Piękna powieść Stefana Zweiga. Akcja dzieje się w zubożałej Austrii po zakończeniu I wojny światowej. Powieść ukazuje rozwarstwienie społeczne oraz zgniecione możliwości rozwoju u wielu obywateli poprzez biedę i sztywność systemu społecznego. Para bohaterów odkrywa bliskość w swoim nędznym położeniu. Rozpoznają się po podobnie przeżywanych frustracjach i, w pewnym momencie,...
więcej Pokaż mimo toZdumiewa i zachwyca w tej książce umiejętność wczuwania się przez autora w młodą kobietę. Wiele w tym psychologicznej prawdy.
Ciekawy jest też wątek ukrywania swojej prawdziwej tożsamości, udawania kogoś innego, strachu przed tym, że ludzie wokół odkryją, kim naprawdę jestem - typowe dla autorów pochodzenia żydowskiego.
Zdumiewa i zachwyca w tej książce umiejętność wczuwania się przez autora w młodą kobietę. Wiele w tym psychologicznej prawdy.
Pokaż mimo toCiekawy jest też wątek ukrywania swojej prawdziwej tożsamości, udawania kogoś innego, strachu przed tym, że ludzie wokół odkryją, kim naprawdę jestem - typowe dla autorów pochodzenia żydowskiego.
Posłowie niemal zniechęciło mnie od zabrania się za te książkę (już tak mam, ze zaczynam od końca),co byłoby szkoda bo lektura bardzo przypadła mi do gustu. Napisana w taki sposób, ze słyszałam głos „zza ekranu” referujący mi cała te historie, zupełnie jakbym oglądała jakiś starszy, francuski film 😅.
Jedyna jak dotąd książka, w której zastosowanie zakończenia otwartego mnie nie zirytowało. Pewnie dzięki świetnemu rytmowi opowieści.
Posłowie niemal zniechęciło mnie od zabrania się za te książkę (już tak mam, ze zaczynam od końca),co byłoby szkoda bo lektura bardzo przypadła mi do gustu. Napisana w taki sposób, ze słyszałam głos „zza ekranu” referujący mi cała te historie, zupełnie jakbym oglądała jakiś starszy, francuski film 😅.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toJedyna jak dotąd książka, w której zastosowanie zakończenia otwartego...
Klasyka literatury światowej w najlepszym gatunku. Powieść napisana z dużym kunsztem językowym, ukazująca niemoc i tragizm jednostki uwikłanej w system i historię. Świetnie nakreślona psychologia postaci i doskonałe studium stosunków społecznych w Austrii po zakończeniu pierwszej wojny światowej.
Klasyka literatury światowej w najlepszym gatunku. Powieść napisana z dużym kunsztem językowym, ukazująca niemoc i tragizm jednostki uwikłanej w system i historię. Świetnie nakreślona psychologia postaci i doskonałe studium stosunków społecznych w Austrii po zakończeniu pierwszej wojny światowej.
Pokaż mimo to