Nie odnalazłem zdania, które swego czasu zwróciło moją uwagę. Jednego wyjątkowo mądrego zdania z tej wielkiej słowem i siłą emocjonalną, książki. Czym jest to jedno zdanie w morzu bogactwa emocjonalnego, które niosą ze sobą 3 płatki kamelii?

Z całą pewnością czymś ważnym, gdyż nadal o nim myślę, jednak znając już ostatnie słowo tej książki i wkład pracy, jaki poświęciła autorka, aby efekt był właśnie taki, a nie inny, jestem zaskoczony, urzeczony i przyznam się również, poruszony, tym wszystkim, co podarowały mi Klara i Veronica.

Niezwykła i piękna muza utalentowanej malarki, jednak nie bez znaczenia jest też obecność tuż obok byłej narkomanki Kathy Kalwin i marynarza Thomasa Cadavre. Każda z tych postaci wywiera na inne szczególne piętno. Jest między nimi więź mocniejsza, niż marynarski węzeł, więź miłości, oddania, braterstwa i przyjaźni. Na dobre i na złe, dopóki śmierć nas nie rozłączy. (...)

Pełny tekst recenzji książki dostępny w poniższym linku:
https://internetowacela.blogspot.com/2019/01/lara-la-voe-3-patki-kamelii.html

Nie odnalazłem zdania, które swego czasu zwróciło moją uwagę. Jednego wyjątkowo mądrego zdania z tej wielkiej słowem i siłą emocjonalną, książki. Czym jest to jedno zdanie w morzu bogactwa emocjonalnego, które niosą ze sobą 3 płatki kamelii?

Z całą pewnością czymś ważnym, gdyż nadal o nim myślę, jednak znając już ostatnie słowo tej książki i wkład pracy, jaki poświęciła...

Kolejny raz: moja wielka chęć przeczytania książki o pięknej okładce z kwiatkami, a kiedy już ją wypożyczyłam - niemożność przypomnienia sobie, czy chodziło o coś więcej niż okładkę. Spodziewałam się ciekawej, alternatywnej historii, niszowej i absolutnie koniecznej, napisanej choćby przystępnym (jeśli nie przepięknym) językiem. Dostałam rozwodnione cosieńko - tak słabiutkie, że każde następne niepochlebne słowo byłoby bestialskim pastwieniem się nad zapłakaną i skuloną ofiarą. Więc milknę.

Kolejny raz: moja wielka chęć przeczytania książki o pięknej okładce z kwiatkami, a kiedy już ją wypożyczyłam - niemożność przypomnienia sobie, czy chodziło o coś więcej niż okładkę. Spodziewałam się ciekawej, alternatywnej historii, niszowej i absolutnie koniecznej, napisanej choćby przystępnym (jeśli nie przepięknym) językiem. Dostałam rozwodnione cosieńko - tak...

„3 płatki kamelii” przeczytałam po raz drugi. Pierwszy raz miało to miejsce jakieś 5 lat temu tuż po tym, jak ukazała się na rynku. Powodem był fakt, że napisała ją moja koleżanka z klasy z liceum, kryjąca się pod pseudonimem Lara la Voe, więc głupio by było nie zaznajomić się z jej pracą.
Za drugim razem chciałam ją sobie przypomnieć, ponieważ do niektórych książek warto powrócić, a minęło już sporo czasu od ostatniego czytania.

Treść skupia opowieści wokół trójki bohaterów: francuskiej malarki Veronici Angeli, młodego marnarza Thomasa Cadavre’a oraz byłej narkomanki Kathy Kalwin, których losy połączone zostały dzięki pięknej, paryskiej, młodej artystki – Klarze Benett, która umiera na białaczkę.

Książka jest napisana w interesujący sposób – w formie retrospekcji. Aby historia nabrała sensu trzeba przeczytać całość. Niekoniecznie po kolei, jak to odbywa się zazwyczaj. Poszczególne rozdziały można więc w takiej kolejności, jak zostały zamieszczone w książce lub czytać ją w kolejności chronologicznej.
Książka świetna. Bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Niesamowicie wciąga, ponieważ czytelnik bardzo chce się dowiedzieć o co tak na prawdę tym wszystkim chodzi i jaką tajemnicę skrywała Klara Benett.
Mam nadzieję na kolejną książkę Lary. Z przyjemnością przeczytam.
A tę pozycję serdecznie polecam.

„3 płatki kamelii” przeczytałam po raz drugi. Pierwszy raz miało to miejsce jakieś 5 lat temu tuż po tym, jak ukazała się na rynku. Powodem był fakt, że napisała ją moja koleżanka z klasy z liceum, kryjąca się pod pseudonimem Lara la Voe, więc głupio by było nie zaznajomić się z jej pracą.
Za drugim razem chciałam ją sobie przypomnieć, ponieważ do niektórych książek warto...

W wyborze tytułów do czytania bardzo często wykorzystuję zasadę "oceniam książkę po okładce". Daję się uwieść tytułowi, oprawie graficznej oraz swoim własnym przeczuciom. Muszę przyznać, że nigdy wcześniej nie pomyliłam się w swoich wyborach. Tym razem było jednak inaczej.

Po raz pierwszy w życiu poczułam się zażenowana poziomem książki, z którą przyszło mi się zmierzyć. Jest to straszliwa wręcz grafomania, z papierowymi postaciami (za wszelką cenę udającymi artyzm, głębię i co-tylko-bądź),absolutnie płaskimi i bezsensownymi dialogami oraz fabułą, która kompletnie nie trzyma się kupy. Autorka operuje taką ilością patetycznych frazesów, że uzyskuje efekt przeciwny do zamierzonego. I właśnie dzięki tym (podejrzewam, że kompletnie niezamierzonym) zabiegom zamiast ciekawej powieści "3 płatki kamelii" stała się swoją własną karykaturą.

Mogłabym długo opisywać nieścisłości i śmieszności tej pozycji, ale nie chcę się bezlitośnie pastwić nad czyimś literackim debiutem. Mam nadzieję, że następna powieść pani Lary La Voe (nawiasem mówiąc dość pretensjonalny pseudonim, wybaczy Pani) będzie głębiej przemyślana i - co tu dużo mówić - lepsza. Ja jednak wystawiam najniższą możliwą ocenę, co robię na tym portalu niezwykle rzadko, i w trybie pilnym zabieram się za literaturę, która zrekompensuje mi ten książkowy horror.

W wyborze tytułów do czytania bardzo często wykorzystuję zasadę "oceniam książkę po okładce". Daję się uwieść tytułowi, oprawie graficznej oraz swoim własnym przeczuciom. Muszę przyznać, że nigdy wcześniej nie pomyliłam się w swoich wyborach. Tym razem było jednak inaczej.

Po raz pierwszy w życiu poczułam się zażenowana poziomem książki, z którą przyszło mi się zmierzyć....

Poruszająca historia, w której jedna postać, na pozór nic nie znacząca krzyżuje drogi całkiem dla siebie obcych ludzi. To wydarzenie zmienia ich dotychczasową, nieciekawą egzystencję. Polecam :)

Poruszająca historia, w której jedna postać, na pozór nic nie znacząca krzyżuje drogi całkiem dla siebie obcych ludzi. To wydarzenie zmienia ich dotychczasową, nieciekawą egzystencję. Polecam :)

Jeden z najwybitniejszych debiutów jakie miałam okazję czytać.
Świat nostalgii i losy świetnie wykreowanych bohaterów wciąga czytelnika bez dwóch zdań. Historia miłości jest tak cudownie opisania i wzruszająca, że zdażyło mi się uronić nie jedną łzę, czytając zakończenie, w dodatku ta niespodziewana śmierć Kathy, która była blisko szczęścia... Utwór "3 płatki kamelii" skłania do przemyśleń i wciąga w niesamowitą podróż. Książka zdecydowanie godna polecenia!

Jeden z najwybitniejszych debiutów jakie miałam okazję czytać.
Świat nostalgii i losy świetnie wykreowanych bohaterów wciąga czytelnika bez dwóch zdań. Historia miłości jest tak cudownie opisania i wzruszająca, że zdażyło mi się uronić nie jedną łzę, czytając zakończenie, w dodatku ta niespodziewana śmierć Kathy, która była blisko szczęścia... Utwór "3 płatki kamelii"...

Czekałam niecierpliwie, aby przeczytać tę książkę. Gdy w końcu dostałam ją na gwiazdkę - od razu ( przy stole wigilijnym) zaczęłam ją czytać. Ale jest to jedna z tych książek - przy których bez myślenia nie przejdzie. Trzeba się skupić na treści i kolejności zdarzeń.
Jest ona pisana niechronologicznie, przez, co na początku można czuć się zagubionym, ale z czasem wszystko nabiera sensu.
Zaskakująca i nieprzewidywalna do samego końca. Tajemnicza i zastanawiająca. A zarazem jest napisana - tak lekko, bez trudu się ją czyta. Pełna wzruszeń - każde napisane słowo jest dobrane z namysłem, tak, aby wywoływało odpowiednie emocje u czytelnika.

Tak jak w poprzedniej recenzji - rażą mnie literówki, które popełniło wydawnictwo, a na to zwracam wielką uwagę w książce.
Bardzo podoba mi się dedykacja na wstępie książki, każdy może poczuć się wyjątkowo. Ja się poczułam. Dziękuję, za książkę oczywiście i za jej cudowną treść.

A! i plusem są oczywiście tak bardzo realistyczne oddanie rzeczy, których nie wszyscy mogą doświadczyć, a dzięki tej książce mogli ich posmakować. Miłości do sztuki, oddanie sztuce, umierania, poświęcenia miłości.. itd., czyli czegoś ponad życie ziemskie.

Czekałam niecierpliwie, aby przeczytać tę książkę. Gdy w końcu dostałam ją na gwiazdkę - od razu ( przy stole wigilijnym) zaczęłam ją czytać. Ale jest to jedna z tych książek - przy których bez myślenia nie przejdzie. Trzeba się skupić na treści i kolejności zdarzeń.
Jest ona pisana niechronologicznie, przez, co na początku można czuć się zagubionym, ale z czasem wszystko...

Lara La Voe to pseudonim literacki młodziutkiej Polki. "3 płatki kamelii" jest jej debiutem literackim. Czy udanym? Myślę, że tak. Z pewnością jest to dobrze napisana powieść w formie retrospekcji. Autorka wykreowała postaci, które wydają się być bardzo realne i charakterne. Zabiera swoich czytelników w podróż do Francji, ale jednocześnie oprowadza i opowiada o ludzkich losach...
"3 płatki kamelii" to historia wybitnej francuskiej malarki Veronici Angeli, byłej narkomanki Kathy Kalwin i młodego marynarza - Thomasa Cadavre'a. Całą tę trójkę łączy jedna osoba, wspaniała i niezapomniana artystka Klara Benett. Poznajemy ją tak na prawdę dopiero po jej śmierci.
Veronica była najbliższą przyjaciółką Klary. Kobieta była dla niej inspiracją, doskonałością i jej weną. Po śmierci Klary, malarka zamknęła się w sobie, a jej świat nabrał innych barw. Jej obrazy zmieniły się diametralnie... Wpadła w depresję, która pozwoliła jej zrozumieć coś czego nie pojmowała wcześniej.
Thomas jakimś cudem jako jedyny uratowany z katastrofy morskiej. Dla niego Klara była największą miłością- niespełnioną...
Kathy w swoim życiu przeżyła wiele. Nieudane małżeństwo, nałóg narkotykowy, odwyk, a wreszcie wypadek, który przeżyła. Jaki wpływ na jej życie miała Benett???
Trzy różne osoby, trzy całkiem inne historie. Jednak wszystkie opowieści prowadzą do paryskiej artystki Klary Benett, która zmarła 8 marca 2004 roku.
Jaki wpływ miała jej śmierć na jej bliskich? Czym jest śmierć? A czym miłość?
"3 płatki kamelii" to powieść o miłości, przyjaźni i śmierci.
Zdecydowanie głównym atutem książki są bohaterowie. Bez tak wykreowanych postaci ten debiut z pewnością nie byłby udany. Książka wbrew pozorom nie należy do łatwych. Przede wszystkim dlatego, że śmierć i ból nie jest łatwym tematem i nie każdy potrafi o tym mówić czy czytać. Unikamy śmierci dopóty, dopóki sami nie stajemy z nią oko w oko...Miejmy nadzieję, że będą przy nas najbliżsi, przyjaciele, a zabraknie męki i cierpienia...
"3 płatki kamelii" z pewnością nie należą do łatwych w odbiorze jak i czytaniu. Cała książka jest jedną wielką mieszanką chronologii. Nie da się powieści przeczytać szybko i bez zastanowienia. Z pewnością nie! Powieść wymaga skupienia, zrozumienia niektórych spraw jak i poukładania ich chronologicznie.
Ktoś kto nie lubi czytać książek w formie retrospekcji niech nawet po nią nie sięga...
Książkę polecam tym, którzy lubują się w książkach o miłości, przyjaźni, sztuce ale także bólu i śmierci - to wszystko i jeszcze więcej znajdziecie w powieści Lary La Voe - "3 płatki kamelii"...

Lara La Voe to pseudonim literacki młodziutkiej Polki. "3 płatki kamelii" jest jej debiutem literackim. Czy udanym? Myślę, że tak. Z pewnością jest to dobrze napisana powieść w formie retrospekcji. Autorka wykreowała postaci, które wydają się być bardzo realne i charakterne. Zabiera swoich czytelników w podróż do Francji, ale jednocześnie oprowadza i opowiada o ludzkich...

Śmierć nie jest zbyt modnym tematem, staramy się go raczej unikać, obchodzić szerokim łukiem… tymczasem w tej książce, jak w baroku – piękno sąsiaduje z czaszką. Śmierć jest pretekstem do opowiedzenia o życiu.

Klara Benett piękna, młoda i inteligentna kobieta umiera, jej śmierć jest niepowetowaną stratą dla jej przyjaciół. Poznajemy życie Klary, mamy okazję obserwować ból po jej stracie a wcześniej patrzymy jak odchodzi, jak z pięknej, pełnej życia kobiety przechodzi na stronę cienia.

To niesamowicie poruszająca historia, napisana w ciekawy sposób. Autorka sprawnie posługuje się retrospekcją, skacząc po różnych etapach, po wspomnieniach różnych osób, dzięki czemu możemy ujrzeć cały obraz, na ile to możliwe pozbawiony subiektywizmu, gdyż mając do czynienia z takim sposobem opowiadania, mamy szansę wyrobić sobie własne, w miarę obiektywne zdanie. Wprawdzie na książce trzeba mocno się skupić, nie da się jej czytać na pół gwizdka, bo najnormalniej w świecie można się pogubić, trzeba się trzymać akcji i nieustannie myśleć, kojarzyć fakty, może niektórzy będą robili notatki, żeby się nie pogubić.

Książka to n ie tylko ciekawa, poruszająca fabuła, bo nawet taką potrafią zepsuć źle napisani bohaterowie. Tutaj wszystko składa się w realistyczną całość. Postacie mają wad, mają zalety, są wielowymiarowi, prawdziwy, ich losem będziemy się przejmować, będziemy przeżywać ich problemy.

Wydawało mi się, że książka jest niepozorna, nie obiecywała jakichś ekstremalnych przeżyć, jednak się myliłam i cieszę się, że mogę ją Wam z czystym sercem polecić. Na pewno się nie zawiedziecie.

Śmierć nie jest zbyt modnym tematem, staramy się go raczej unikać, obchodzić szerokim łukiem… tymczasem w tej książce, jak w baroku – piękno sąsiaduje z czaszką. Śmierć jest pretekstem do opowiedzenia o życiu.

Klara Benett piękna, młoda i inteligentna kobieta umiera, jej śmierć jest niepowetowaną stratą dla jej przyjaciół. Poznajemy życie Klary, mamy okazję obserwować ból...

Moja wielka miłość do książek utonęła w świecie kariery, rodziny, znajomych, nagle zdałam sobie sprawę, że od dwóch lat nie sięgnęłam po nic ambitnego i w końcu w moje ręce wpadły "3 płatki kamelii" przypominając mi, co tak naprawdę kochałam w czytaniu!
O czym opowiada powieść?
Cóż...Klara umarła. Umarła już na pierwszej stronie książki, ale jest z nami aż do końca. Poznajemy jej życie oczami innych bohaterów, którzy wracając wspomnieniami do czasów w których żyła Klara ukazują nam jej obraz... ale czy prawdziwy? Dobre pytanie, wszyscy bohaterowie tak obsesyjnie zakochani w Klarze ukazują nam jej idealny obraz... chociaż Klara okazuje się przeciętną kobietą, która żyła w otoczeniu wybitnych jednostek.

3 płatki kamelii, to jedna z najpiękniejszych książek,jakie czytałam.
Opowiada o życiu i śmierci ubierając to w najpiękniejsze i najwspanialsze słowa, jakie tylko można sobie wyobrazić. Przeżyłam iście emocjonalną podróż, która zabrała mnie do świata sztuki, pasji, namiętności... ale również do zepsutego świata, do ludzi z marginesu społeczeństwa,do świata zbrodni, narkotyków i obsesji.
"3 płatki kamelii" to powieść, której nie znajdziecie nigdzie indziej,wielowątkowa, napisana niechronologiczne jeszcze bardziej zaznacza magię i potęgę tej powieści. Bohaterowie wyraźnie nakreśleni, historie doskonale opisane... i chociaż tak różni od siebie łączy ich jedna pasja - Klara!
I nadziwić się nie mogę, że autorką jest 19 latka, ale jednak można pisać tak młodo o tak ważnych rzeczach, jak życie, śmierć, pasja, miłość, przyjaźń i szaleństwo.

Moja wielka miłość do książek utonęła w świecie kariery, rodziny, znajomych, nagle zdałam sobie sprawę, że od dwóch lat nie sięgnęłam po nic ambitnego i w końcu w moje ręce wpadły "3 płatki kamelii" przypominając mi, co tak naprawdę kochałam w czytaniu!
O czym opowiada powieść?
Cóż...Klara umarła. Umarła już na pierwszej stronie książki, ale jest z nami aż do końca....