Książeczka z cyklu perełki mili, wydawnictwa Mila, które odkryłam całkiem niedawno.

Opowiadanie Joanny Papuzińskiej, której cudowne, niemal magiczne historie pamiętam jeszcze z własnego dzieciństwa (choćby "Nasza mama czarodziejka"),urzekło mnie od pierwszej chwili.

Tato, widząc codziennie swoje czyściutkie, lśniące buty zaczyna wątpić w swoją pamięć, bo za nic nie może sobie przypomnieć, kiedy je wyczyścił. Zwierza się z tych rozterek rodzinie, a syn Antek wyjaśnia, że w domu mieszkają krasnoludki pucybutki i że to ich sprawka.
Mamę i tatę to wyjaśnienie najwyraźniej usatysfakcjonowało, ale mała Ola postanawia koniecznie pucybutki zobaczyć. Mimo usilnych starań, nie jest to takie łatwe, bo najwyraźniej pojawiają się właśnie wtedy, gdy ona pilnie musi opuścić swój punkt obserwacyjny...

Jak myślicie, czy Oleńce udało się w końcu zobaczyć krasnoludki przy pracy? Tego wam nie zdradzę :-)
Powiem tylko, że próbowała niemal wszystkiego, żeby je zwabić i zobaczyć.

Urocza historia, która potrafi rozbudzić wyobraźnię maluszka :-)
Książeczkę przepięknie zilustrowała Elżbieta Krygowska-Butlewska.
Całość jest bardzo ładnie wydana - niewielki format, kredowy papier, twarda oprawa.
Biały Kruk 2012 (International Youth Library).

Więcej na: http://maluszkoweinspiracje.blogspot.de/2014/02/krasnoludki-pucybutki.html

Książeczka z cyklu perełki mili, wydawnictwa Mila, które odkryłam całkiem niedawno.

Opowiadanie Joanny Papuzińskiej, której cudowne, niemal magiczne historie pamiętam jeszcze z własnego dzieciństwa (choćby "Nasza mama czarodziejka"),urzekło mnie od pierwszej chwili.

Tato, widząc codziennie swoje czyściutkie, lśniące buty zaczyna wątpić w swoją pamięć, bo za nic nie może...

Nic odkrywczego, ale miło się czyta (i ogląda) :)

Nic odkrywczego, ale miło się czyta (i ogląda) :)

Niby tak niewiele, niby tak mało, ale jak przeczyta się tę książeczkę to buzia sama się uśmiecha. To dziwne, bo historia w niej zawarta wcale nie jest śmieszna. Nie ma w niej żadnych śmiesznych splotów akcji, ani wyjątkowo zabawnych zdarzeń. Jest natomiast opowiadanie o... krasnoludkach!

Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam myśleć, że krasnoludki są na świecie i zawsze chciałam, by moje dziecko również tak myślało. W dzieciństwie budowałam dla nich domki z patyczków i mchu, a potem czekałam, aż któryś w nim zamieszka. To fajnie mieć takie wspomnienia.

W książce nasze krasnoludki mieszkają w domku z Antosiem, Olą i ich rodzicami. I nikt pewnie by o nich nie wiedział, gdyby nie to, że buciki wszystkich domowników a tajemniczy sposób z bardzo brudnych stawały się lśniące i błyszczące. Bo to były krasnoludki Pucybutki, które uwielbiały czyścić brudne buciki.

Opowiadanie jest króciutkie i ciekawe. Bardzo fajnie się je czyta. Historyjka wciąga małego czytelnika i sprawia, że podczas słuchania buzia mu się śmieje.

Nie jestem w stanie Wam powiedzieć na czym polega czar tej książeczki. Bo tak naprawdę w niczym nie wydaje się być wyjątkowa. Mimo to bardzo mi się spodobała i mojemu maluchowi również.

Opowiadanie o Pucybudkach rozbudziło wyobraźnię mojego dziecka. Teraz mała w każdym koncie naszego pokoju wypatruje małych istotek, które pomagają nam w codziennych obowiązkach. Nie koniecznie tylko przy czyszczeniu bucików. Czasem na przykład sprzątają zabawki mojego szkraba ;)

Krasnoludki - Pucybutki to krótka i bardzo fajna książeczka dla maluchów. Mnie zauroczyła więc gorąco polecam!

Niby tak niewiele, niby tak mało, ale jak przeczyta się tę książeczkę to buzia sama się uśmiecha. To dziwne, bo historia w niej zawarta wcale nie jest śmieszna. Nie ma w niej żadnych śmiesznych splotów akcji, ani wyjątkowo zabawnych zdarzeń. Jest natomiast opowiadanie o... krasnoludkach!

Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam myśleć, że krasnoludki są na świecie i zawsze...