Wiersze o moim psychiatrze

Nie czytam poezji, a bawiłam się wybitnie! Dostałam tomik z polecenia mojej koleżanki, psychoterapeutki.

Byłyśmy razem na sztuce, która na deski teatru przeniosła poezję Andrzeja Kotańskiego i wiedziałam, że muszę sięgnąć po "wersję papierową". Moim ulubionym jest "Niecierpliwość". :)

Nie czytam poezji, a bawiłam się wybitnie! Dostałam tomik z polecenia mojej koleżanki, psychoterapeutki.

Byłyśmy razem na sztuce, która na deski teatru przeniosła poezję Andrzeja Kotańskiego i wiedziałam, że muszę sięgnąć po "wersję papierową". Moim ulubionym jest "Niecierpliwość". :)

„Wiersze o moim psychiatrze”
Autor: Andrzej Kotański
Gatunek: Poezja
Tytuł oryginału: Wiersze o moim psychiatrze
Rok wyd. oryginału: 2011
Wydawnictwo: czuły barbarzyńca
Okładka: miękka
Liczba stron: 92

Ocena: 9/10
Rozmowy o życiu
“czyli tak
życie seksualne ma pan nieudane
życie zawodowe ma pan nieudane
i życie towarzyskie też
ma pan nieudane
czy jest jeszcze jakieś życie
które może się panu nie udać

życie po śmierci
”



Lekki, choć o rzeczach trudnych. Fenomenalny, chociaż chaotyczny i często nie wiadomo, kto do kogo mówi. Gorzki w refleksji, a jednak bawi. Taki właśnie jest tomik wierszy Andrzeja Kotańskiego.
WIERSZE O MOIM PSYCHIATRZE
88 wierszy w formie luźnego dialogu, gdzie niekoniecznie zawsze wiadomo, kto jest pytającym a kto odpowiadającym, a może to dyskurs wewnętrzny ? Forma oraz teksty są niezwykle proste, lecz powiedziałabym dobitnie trafiają w sedno pokazując absurd codzienności i iluzoryczność otaczającego nas świata i społeczeństwa. Zdrowie psychiczne w krzywym zwierciadle codzienności z dość sporymi odłamkami ironii w tle.

DLA KOGO
Smakoszy poezji, lecz takich z dystansem oraz skorych do refleksji.
WRAŻENIA
Mnie rozmowy o zdrowiu psychicznym zawsze ujmują. Bardzo cenię sobie rozmowy z moja terapeutką, gdzie w sposób egzaltowany, ale jednocześnie przyjemny docieramy wspólnie to tego, o co mi chodzi. Tutaj jest podobnie. Kotański chyba specjalnie zamazał osoby w dialogach swoich wierszy, żeby pokazać, że i psychiatra jest takim samym człowiekiem jak pacjent, a jego postrzeganie niekoniecznie jest lepsze, ale z pewnością inne.

„Wiersze o moim psychiatrze”
Autor: Andrzej Kotański
Gatunek: Poezja
Tytuł oryginału: Wiersze o moim psychiatrze
Rok wyd. oryginału: 2011
Wydawnictwo: czuły barbarzyńca
Okładka: miękka
Liczba stron: 92

Ocena: 9/10
Rozmowy o życiu
“czyli tak
życie seksualne ma pan nieudane
życie zawodowe ma pan nieudane
i życie towarzyskie też
ma pan nieudane
czy jest jeszcze jakieś...

Poezja, z której bije niesamowita autentyczność i lekkość. Chłonąc te wiersze, śmieję się na zmianę z popadaniem w głębsze refleksje, po drodze odnajdując w nich kawałek siebie.

Poezja, z której bije niesamowita autentyczność i lekkość. Chłonąc te wiersze, śmieję się na zmianę z popadaniem w głębsze refleksje, po drodze odnajdując w nich kawałek siebie.

Genialny zbiór wierszy, większość z nich jest bardzo trafna i ironiczna. Bez problemu można w nich odnaleźć siebie.

Genialny zbiór wierszy, większość z nich jest bardzo trafna i ironiczna. Bez problemu można w nich odnaleźć siebie.

Swobodna zabawa koncepcją poezji, rozpacz podszyta autodystansem, zaskakujące puenty, wymyślne haiku o przyziemnych sprawach i poruszenie trudnego tematu bez ogródek. Na "Wiersze o moim psychiatrze" natknęłam się przypadkiem, ale będę wracać wielokrotnie.

Wpis zamieszczam w ramach wyzwania czyteniczego WyPożyczone.
http://www.rudymspojrzeniem.pl/2020/12/wyzwanie-czytelnicze-wypozyczone-2021.html

Swobodna zabawa koncepcją poezji, rozpacz podszyta autodystansem, zaskakujące puenty, wymyślne haiku o przyziemnych sprawach i poruszenie trudnego tematu bez ogródek. Na "Wiersze o moim psychiatrze" natknęłam się przypadkiem, ale będę wracać wielokrotnie.

Wpis zamieszczam w ramach wyzwania czyteniczego...

Ciekawy koncept - wiersze opisujące spotkania pacjenta z psychiatrą i ich rozmowy. Niektóre bardzo dobre i trafne, niektóre mniej. Niemniej jednak czyta się bardzo szybko i sprawnie, przyjemna lektura na jesienny wieczór z nutką refleksji nad naszym stanem ducha. Moja pierwsze spotkanie z panem Kotańskim uważam za udane.

///24.09.2020///

Ciekawy koncept - wiersze opisujące spotkania pacjenta z psychiatrą i ich rozmowy. Niektóre bardzo dobre i trafne, niektóre mniej. Niemniej jednak czyta się bardzo szybko i sprawnie, przyjemna lektura na jesienny wieczór z nutką refleksji nad naszym stanem ducha. Moja pierwsze spotkanie z panem Kotańskim uważam za udane.

///24.09.2020///

Od dawna chciałam zabrać się za tę pozycję, ponieważ ogromnie ciekawiło mnie, jak mogą wyglądać wiersze z perspektywy pacjenta, w dodatku opisujące rozmowy z psychiatrą. Bardzo pozytywnie się zaskoczyłam, ponieważ tomik zawiera mnóstwo zabawnych wierszy, a właściwie opowieści, coś na kształt retrospekcji. Ciekawym jest również to, że naprawdę istnieją takie osoby, które są w stanie nawiązać dobry i długotrwały kontakt z osobą, która tak naprawdę od samego początku i tak w pewnym sensie jest obca i obca pozostanie - chyba że będzie dużo o sobie opowiadać.

Od dawna chciałam zabrać się za tę pozycję, ponieważ ogromnie ciekawiło mnie, jak mogą wyglądać wiersze z perspektywy pacjenta, w dodatku opisujące rozmowy z psychiatrą. Bardzo pozytywnie się zaskoczyłam, ponieważ tomik zawiera mnóstwo zabawnych wierszy, a właściwie opowieści, coś na kształt retrospekcji. Ciekawym jest również to, że naprawdę istnieją takie osoby, które są...

Rewelacja! Szkoda, że tak szybko się czyta. Ubawiłam się.

Rewelacja! Szkoda, że tak szybko się czyta. Ubawiłam się.

Nie rozumiem popularnosci

Nie rozumiem popularnosci

Każdy wiersze pisać może, więc moja recenzja też będzie wierszem.

dziwne
a jednak fajne

Każdy wiersze pisać może, więc moja recenzja też będzie wierszem.

dziwne
a jednak fajne