"O KRÓLEWNIE KTÓRA CHCIAŁA JEŹDZIĆ KOPARKĄ" JANUSZ WILCZYŃSKI
Królewna Monika marzy o żółtej koparce, nic innego nie zaprząta jej myśli, jak tylko wymarzony wielki sprzęt budowlany. Rodzice nie chcą się na to zgodzić, bo królewnie nie przystoi jeździć koparką, kto to widział? Co powiedzą dworzanie i poddani? Monika jednak nie ustaje w dążeniu do celu, na konkursie wokalnym śpiewa piosenkę rockową o swoim marzeniu, maluje jej obraz na ścianach pokoju. Rodzice wciąż są nieugięci. Czy małej królewnie uda się spełnić pragnienie? Przeczytajcie!

"O królewnie która chciała jeździć koparką" słyszałam już jakiś czas temu, ale kupiłam ją całkiem niedawno. Krótka, kwadratowa książeczka w biało-żółto-czarnej kolorystyce, z rysunkowymi ilustracjami wygląda bardzo przyjaźnie, cóż chcieć więcej? Przyjrzyjmy się zatem treści. Monika jest królewną łamiącą stereotypy, nie liczącą się z opinią społeczną, nie robi na niej wrażenia strach rodziców przed opinią królestwa, na konkursie zamiast spokojnej i grzecznej piosenki o słowiku, śpiewa rockowy utwór o wymarzonej koparce. Jej występ został nawet wyśmiany przez inne księżniczki. Niechęć królewskiej pary do zakupu koparki wpędza dziewczynkę w końcu w depresję i apatię, choć jej samopoczucie nie zostało wprost nazwane w taki sposób. Koniec końców rodzice decydują się kupić Monice wymarzoną koparkę, której obsługi dziewczynka uczy się pod okiem fachowca. To, co poza samą postacią głównej bohaterki spodobało mi się w książce, to dalsza część historii: królewna, która wcześniej została nawet wyśmiana za swoje niestandardowe upodobania, ratuje królestwo przed powodzią właśnie dzięki koparce i umiejętnościom posługiwania się nią. Nie przepadam za zakończeniami bajek w stylu "znalazła męża, mieli gromadkę dzieci i żyli długo i szczęśliwie", ale w tej książeczce również mąż jest niestandardową i łamiącą stereotypy toksycznej męskości postacią: szyje suknie damom dworu.
Nie może się obejść również bez opinii Nadzi. Jej najbardziej spodobał się kot, który zgubił królewską koronę i niczym się nie martwił, i oczywiście KOPARKA! 2 albo 3 lata temu, kiedy w końcu doczekałyśmy się budowy kanalizacji, Nadzia miała okazję wejść i spędzić chwilę na małej, żółtej koparce, a bajka przywołała jej wspomnienia. Najbardziej mnie samą ucieszyło to, że i postać Moniki i księcia przyjęła naturalnie, bo nie ma nic dziwnego w księżniczce obsługującej koparkę ani księciu krawcu.

Czy polecam? Oczywiście! Dla osób chcących wychowywać swoje dzieci bez toksycznych stereotypów, pokazać różnorodność bajkowych postaci, dla małych miłośniczek nietypowych księżniczek. Książka odpowiednia jest dla dzieci w wieku ok 4+. Komu nie polecam? Tradycjonalistom, dla których tradycyjne role płciowe są najważniejszą wartością, ale takich czytelników i czytelniczek raczej nie mam, prawda? :)

"O KRÓLEWNIE KTÓRA CHCIAŁA JEŹDZIĆ KOPARKĄ" JANUSZ WILCZYŃSKI
Królewna Monika marzy o żółtej koparce, nic innego nie zaprząta jej myśli, jak tylko wymarzony wielki sprzęt budowlany. Rodzice nie chcą się na to zgodzić, bo królewnie nie przystoi jeździć koparką, kto to widział? Co powiedzą dworzanie i poddani? Monika jednak nie ustaje w dążeniu do celu, na konkursie wokalnym...

Widzę te opiewania i ochy achy ze strony użytkowników i z jednej strony się z nimi zgadzam- a z drugiej nie. Bo książka mówi o rozwydrzonej królewnie , która tupnęła nóżką i tak długo tupała , aż dostała to co chciała- czyli niby zachęca dziecko żeby walczylo o "swoje przekonania" a wygra, tylko czy aby na pewno powinno walczyć z rodzicem? rozumiem gdyby królewna chciała się nauczyć stania na głowie i tak długo sama ćwiczyła aż by się jej udało, ale tu królewna tak długo tupie nogą aż dostaje. Stąd moje mieszane uczucia. Tak jaby powiedzieć dziecku- tup nogą, nie jedz przez tydzień, to dostaniesz jakiegoś potworka ze sklepu , którego mamusia nie chciała kupić. Myślę, że warto przeczytać i w oparciu o tę bajkę opowiedzieć inną, w której dziecko ma swój większy wkład:P

Widzę te opiewania i ochy achy ze strony użytkowników i z jednej strony się z nimi zgadzam- a z drugiej nie. Bo książka mówi o rozwydrzonej królewnie , która tupnęła nóżką i tak długo tupała , aż dostała to co chciała- czyli niby zachęca dziecko żeby walczylo o "swoje przekonania" a wygra, tylko czy aby na pewno powinno walczyć z rodzicem? rozumiem gdyby królewna chciała...

Wyzwolona Królewna?! „A więc do tego doszło… ” – zimny szept społeczeństwa przeszywa mi plecy… ;)

Tak właśnie, zaprzyjaźniłam się ostatnio z Królewną, która pozbyła się różowej sukieneczki i nie pozwoliła sobie odebrać pragnień, które okrzyknięto niewłaściwymi królewskiej córce. Mało tego, obserwowałam jak ta nieszablonowa postać zdobyła serca grupy dzieciaków. Dodam, że większość z nich to chłopcy w wieku około 10 lat :) Pytacie jak to możliwe?

Niezwykle urocza pozycja Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego - O Królewnie, która chciała jeździć koparką. Tytuł budzi pobłażliwy uśmiech… Dlaczego? Cóż, przyznać trzeba, że brzmi odmiennie, o ile nie nieco absurdalnie na tle wszystkich innych pozycji o tej tematyce dla dzieci, ściślej rzecz biorąc głównie dla dziewczynek. Królewna, której mainstream nie interesuje, od dawna ma wielkie marzenie – nie tylko chce mieć żółtą koparkę, ale i powozić nią dumnie po ogrodach swojego taty.
Dziarska Królewna bierze udział w dorocznym Konkursie na Najpiękniejszą Piosenkę. Jednak zamiast oczekiwanego słowiczego głosu – występ obiera zgoła odmienny wymiar. Hmm; cóż pisać – zerknijcie! ;)

Chcę mieć koparę,

chcę mieć koparę

oraz kalosze gumowe, stare!

Łychą ładować ziemię i gruz

wtedy poczuję w sobie luz!

Królewna robi wszystko, żeby jej pragnienie się ziściło. Na drodze stają rodzice, ale i inni dorośli z plecakiem konwenansów, oczekiwań a nawet wymagań.
Królewna na znak protestu przestaje jeść i smutnieje. W końcu serducha rodziców miękną i dziarska Królewna otrzymuje wymarzoną koparkę.
Wraz z najprawdziwszą maszyną przyjeżdża instruktor, który jest pod wielkim wrażeniem postępów Królewny w sztuce jeżdżenia koparką. Niestety, przychodzą trudne czasy w Królestwie… Jak Królewna i jej żółta maszyna odnajdą się w nowej sytuacji?

http://bajarkanatopie.blog.pl/2013/01/21/tylko-prawdziwe-krolewny-walcza-o-swoje/

Wyzwolona Królewna?! „A więc do tego doszło… ” – zimny szept społeczeństwa przeszywa mi plecy… ;)

Tak właśnie, zaprzyjaźniłam się ostatnio z Królewną, która pozbyła się różowej sukieneczki i nie pozwoliła sobie odebrać pragnień, które okrzyknięto niewłaściwymi królewskiej córce. Mało tego, obserwowałam jak ta nieszablonowa postać zdobyła serca grupy dzieciaków. Dodam, że...

Ta książka spodobała mi się już w chwili, gdy przeczytałam jej tytuł. Pomyślałam, że to nie będzie jakaś tam zwykła bajeczka, tylko coś co na pewno spodoba się mojej Ali.

I miałam racje. Jest to opowiadanie o małej królewnie. "Była sobie raz królewna Monika, która miała jedno wielkie marzenie:chciała jeździć koparką. Nie karetą, ani na białym rumaku, ale wielką żółtą koparką na wielkich gumowych kołach, z wielką łyżką o żelaznych zębach."

I choć nikt w zamku nie popierał dążenia królewny do realizacji tego marzenia, Monika trwała przy swoim. Nie jadła obiadów, posmutniała... To trwało tak długo, że rodzice w końcu skapitulowali. Możecie jedynie wyobrazić sobie ile radości dała królewnie żółta koparka stojąca w ogrodzie królewskim. Ale co było dalej, musicie przeczytać sami.

To bardzo fajna i wartościowa książeczka. Powiedziałabym nawet, że bardziej potrzebna nam rodzicom, niż naszym maluchom. Bajka uczy nas, że nie ważne czego pragną nasze dzieci. Najważniejsze jest to, by akceptować ich wybory ii kochać je takie jakie są.

Marzenia w życiu człowieka są bardzo ważne, a ich realizacja sprawia, że czujemy się szczęśliwi. A przecież każdy rodzic pragnie szczęścia dla swojego dziecka.

Oczywiście ta historia zainteresuje także nasze dzieci. Taka nietypowa bajeczka o królewnie to fantastyczna odmiana zarówno dla dziewczynek jak i chłopców. Książeczka pisana jest w prosty i zrozumiały sposób. I pokazuje naszym szkrabom jak wielką siłę potrafią mieć nasze marzenia. I jak ważne jest dążyć do ich realizacji.

A poza tym nasza bajeczka jest bardzo wesoło zilustrowana. Az się chce do niej zajrzeć.

Jak dla mnie jedyną wadą tej książki jest fakt, że jest klejona. Gdy moje dziecko nadal będzie ją tak chętnie przeglądać i słuchać to obawiam się, że długo nie będzie tak ładnie wyglądała jak dziś :P

Mimo to wszystkim gorąco polecam. Uważam, że warto :)

Ta książka spodobała mi się już w chwili, gdy przeczytałam jej tytuł. Pomyślałam, że to nie będzie jakaś tam zwykła bajeczka, tylko coś co na pewno spodoba się mojej Ali.

I miałam racje. Jest to opowiadanie o małej królewnie. "Była sobie raz królewna Monika, która miała jedno wielkie marzenie:chciała jeździć koparką. Nie karetą, ani na białym rumaku, ale wielką żółtą...

Urocza książka o marzeniach, które nie są adekwatne do osoby i co z tego wynika. Polecam nie tylko najmłodszym - uśmiałam się do łez :)

Urocza książka o marzeniach, które nie są adekwatne do osoby i co z tego wynika. Polecam nie tylko najmłodszym - uśmiałam się do łez :)

Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam książki dla dzieci, które są pisane nie tylko z myślą o najmłodszych ale również o rodzicach. Do takich pozycji zdecydowanie zalicza się książka " O KRÓLEWNIE KTÓRA CHCIAŁA JEŹDZIĆ KOPARKĄ " Janusza Wilczyńskiego.


Jest to książka wydana przez Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne .
Bajeczka ta opowiada piękną historię o tym jak ważne są marzenia i o tym, że trzeba robić wszystko by je realizować. Niby banalny temat a w niebanalny sposób opowiedziany. Wszystko w oryginalnej oprawie graficznej i kolorystyce prawdziwej koparki :D

Zakochałam się w tej książce równie mocno jak Oliwier i choć mamy ją od kilku dni , przeczytaliśmy ją chyba kilkanaście razy. Jest wspaniałym wstępem do rozmowy z dzieckiem o marzeniach.
Pokazuje też nam rodzicom, że powinniśmy szanować marzenia naszych dzieci, choćby wydawały się nam niestosowne lub dziwne. Każde z takich marzeń to w końcu krok w stronę szczęścia naszego dziecka.
Serdecznie polecam .

źródło: http://urwiskowo.blogspot.com/

Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam książki dla dzieci, które są pisane nie tylko z myślą o najmłodszych ale również o rodzicach. Do takich pozycji zdecydowanie zalicza się książka " O KRÓLEWNIE KTÓRA CHCIAŁA JEŹDZIĆ KOPARKĄ " Janusza Wilczyńskiego.


Jest to książka wydana przez Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne .
Bajeczka ta opowiada piękną historię o tym jak ważne są...

Tak zakręconej bajki dla dzieci jeszcze nie czytałam :) bardzo fajna i przede wszystkim - zupełnie inna księżniczka się pojawia. Niech żyje łamanie stereotypów!

Tak zakręconej bajki dla dzieci jeszcze nie czytałam :) bardzo fajna i przede wszystkim - zupełnie inna księżniczka się pojawia. Niech żyje łamanie stereotypów!

Ja jestem zachwycona. Zastanawia mnie tylko, czemu to mała królewna ostatecznie została operatorem, a nie operatorką koparki - skoro to się tak świetnie odmienia.

Ja jestem zachwycona. Zastanawia mnie tylko, czemu to mała królewna ostatecznie została operatorem, a nie operatorką koparki - skoro to się tak świetnie odmienia.

Mądra bajka o dziecięcych marzeniach i tym, co można zyskać, gdy pomaga się im je spełnić.

Mądra bajka o dziecięcych marzeniach i tym, co można zyskać, gdy pomaga się im je spełnić.