Wspomnienie o Antonim Słonimskim staje się pretekstem do wspomnień i rozważań na różne, bardzo szerokie tematy.

A może rozważania na różne, bardzo szerokie tematy stają się pretekstem do wspomnień o Antonim Słonimskim?

Niezwykła książka. Trudno mi nawet powiedzieć co to za gatunek. Na bewno nie biogafia, na pewno nie beletrystyka. Momentami ociera się to o poezję.
Rudnicki, wspominając Słonimskiego tworzy przy tym zbiór przemyśleń o socjalizmie, komunizmie, kapitalizmie, emigrantach, Zachodzie, Żydach, sklepach... Rzadko mi się zdarza, żebym od razu miał chęć wrócić do jakiejś książki, żeby ją głębiej przemyśleć ale w przypadku tej książeczki (140 stron niedużego formatu) czuję niemal obowiązek powrotu. Mimo, że to było pisane w zupełnie innym czasie i sytuacji (chyba w 1979) to mało które myśli się zestarzały.

Jden element, który dał mi do myślenia historycznego: ja jestem z pokolenia, które już nie znały i nie znają społeczeństwa klasowego i dlatego trudno mi sobie wyobrazić jak ono wyglądało. Dlatego też mamy tendencję do leceważenia historycznego terminu "walki klasowej". Pewnie, dziś istnieją i zawsze istniały różnice majątkowe, ale społeczeństwo klasowe to było jednak coś innego, co uzmysłowił mi Rudnicki. To było coś bardziej zbliżonego do systemu kastowego, który nam się wydaje bardzo egzotyczny, a kiedyś przecież był nam o wiele bardziej bliski.

Wspomnienie o Antonim Słonimskim staje się pretekstem do wspomnień i rozważań na różne, bardzo szerokie tematy.

A może rozważania na różne, bardzo szerokie tematy stają się pretekstem do wspomnień o Antonim Słonimskim?

Niezwykła książka. Trudno mi nawet powiedzieć co to za gatunek. Na bewno nie biogafia, na pewno nie beletrystyka. Momentami ociera się to o...