Nie będę ukrywała, iż patrząc na okładkę miałam dwa skojarzenia: "Wiśniowy sad" A. Czechowa (później dowiedziałam się, że Autorka tłumaczyła opowiadania tego pisarza),"Czereśnie zawsze muszą być dwie" M. Witkiewicz. Czytając powieść "Sad" znalazłam znalazłam inne powiązania: duży ładunek emocjonalny, tęsknoty, tajemnice.
Zaskakujące jest to, iż ten ładunek nie przytłacza, a sprawia, ze chce się czytać dalej, poznawać kolejne osoby i ich historie. A sam sad? Pewnie wygląda urokliwie latem, kusi słodko-cierpkim smakiem wiśni. Dla mnie byłby dobrym miejscem, by od wiosny do jesieni usiąść w nim z dobrą lekturą.

Nie będę ukrywała, iż patrząc na okładkę miałam dwa skojarzenia: "Wiśniowy sad" A. Czechowa (później dowiedziałam się, że Autorka tłumaczyła opowiadania tego pisarza),"Czereśnie zawsze muszą być dwie" M. Witkiewicz. Czytając powieść "Sad" znalazłam znalazłam inne powiązania: duży ładunek emocjonalny, tęsknoty, tajemnice.
Zaskakujące jest to, iż ten ładunek nie przytłacza,...

To dla mnie nowe doświadczenie. Współczesna polska literatura obyczajowa, skręcająca w tzw. kobiecy nurt, nigdy nie była mi bliską. Czas rozszerzyć horyzonty. Na pierwszy ogień idzie Sad.
W pełni pasuje do tej książki określenie czytadło, bo z pewnością nie jest to wielka literatura. Nie powala styl, klimat, sylwetki bohaterów. Sama historia też nie rzuca na kolana. Ot, po prostu, powieść służąca lekkiej, pozbawionej głębszej refleksji rozrywce. Takich też nam trzeba, wiem.
Trafiamy na sielską wieś, upalną, letnią porą. Do gospodarstwa dziadków przybywają z różnych stron dorosłe już wnuki. Zgodnie z tradycją będą pomagać przy zbiorze wiśni. Początkowo wszystkich ogarnia wiejski spokój i prostota. Ukojenie odnajduje Beata, która właśnie skończyła studia i szuka pomysłu na przyszłość, maturzystka Ida, która studiować absolutnie nie zamierza, a także korporacyjna hetera Flora, najmniej lubiana w rodzinie wyniosła wnuczka, która do dziadków przyjechała z małym, samotnie wychowywanym synkiem Filipem. Z czasem pojawi się też pięknoduch Robert.
W ten sielski obrazek wkradają się jednak soczyste, mocne i niepokojące uczucia. Pojawiają się dawni i nowi mężczyźni, między kuzynkami rodzi to nowe relacje, odczucia, niekoniecznie siostrzane...
Docierają też do nas zajawki z przeszłości seniorów rodu, z odległych czasów ich młodości, czasów tworzenia tytułowego sadu. Ci pogodni, szanowani staruszkowie też byli młodzi i też popełniali błędy...
W zasadzie to lato na wsi będzie przełomowe dla większości bohaterów. Będzie czasem wyborów, dorastania, mierzenia się z przeszłością, czasem rozczarowań i poznawania siebie.
Książka dobra na lato, w długą podróż, na majowy deszcz. Dla relaksu.

http://buchbuchbicher.blogspot.com/

To dla mnie nowe doświadczenie. Współczesna polska literatura obyczajowa, skręcająca w tzw. kobiecy nurt, nigdy nie była mi bliską. Czas rozszerzyć horyzonty. Na pierwszy ogień idzie Sad.
W pełni pasuje do tej książki określenie czytadło, bo z pewnością nie jest to wielka literatura. Nie powala styl, klimat, sylwetki bohaterów. Sama historia też nie rzuca na kolana. Ot, po...

Książka trafiła mi się przypadkiem podczas przeglądania oferty księgarni internetowej, wyglądała niepozornie, jednak skusił mnie krótki opis jej fabuły.
Teraz po przeczytaniu muszę powiedzieć, że uwielbiam takie przypadki. Po zakupie musiałam jeszcze poczekać na odpowiedni moment(i nastrój) na jej przeczytanie i nie mogłam trafić lepiej. Wysokie temperfatury, burze, czerwiec, dojrzewające czereśnie, a ja czytam o zbiorach wiśni i równie upalnym lecie. Bardzo łatwo było mi zrozumieć bohaterów. Tym bardziej, że gospodyni domu pod lipami bardzo przypominała mi moją mamę.
Polecam, interesująca konstrukcja rozdziałów - równocześnie dowiadujemy się o wydarzeniach współczesnych oraz tych sprzed 50 lat. Bohaterowie są wyczerpująco opisani, a w pewnym momencie ciężko jest się oderwać od lektury, chociaż możnaby powiedzieć, że niewiele się dzieje.

Książka trafiła mi się przypadkiem podczas przeglądania oferty księgarni internetowej, wyglądała niepozornie, jednak skusił mnie krótki opis jej fabuły.
Teraz po przeczytaniu muszę powiedzieć, że uwielbiam takie przypadki. Po zakupie musiałam jeszcze poczekać na odpowiedni moment(i nastrój) na jej przeczytanie i nie mogłam trafić lepiej. Wysokie temperfatury, burze,...

Trochę opornie mi szła ta książka. Jakoś nie mogłam się wczuć w ten klimat niewielkiej wsi i żyjących w niej bohaterów. Cała akcja toczy się wokół wiśniowego sądu Reginy i Mateusza, których odwiedzają wnuki by pomóc w zbiorach. Każde z nich ma jakąś swoją tajemnicę, coś przeżywa, podobnie jak przychodzący na zarobek mieszkańcy wsi. Autorka starała się przedstawić każdego z nich, jednym poświęciła sporo czasu innym pobieżny opis, tyle że z nikim się nie zżyłam, nikt nie sprawił, że go polubiłam i z ciekawością śledziłam jego losy. Bezbarwne postacie.
Poza tym często raziły mnie w oczy dialogi. Były płytkie i jakby napisane od niechcenia.
Nie polecam.

Trochę opornie mi szła ta książka. Jakoś nie mogłam się wczuć w ten klimat niewielkiej wsi i żyjących w niej bohaterów. Cała akcja toczy się wokół wiśniowego sądu Reginy i Mateusza, których odwiedzają wnuki by pomóc w zbiorach. Każde z nich ma jakąś swoją tajemnicę, coś przeżywa, podobnie jak przychodzący na zarobek mieszkańcy wsi. Autorka starała się przedstawić każdego z...

Piękna, mądra historia wielopokoleniowej rodziny osadzona w sadzie wiśniowym. Przyjemnie się czytało o historii Mateusza i Reginy, nie ma tutaj burzliwego romansu, scen zazdrości.Jest życie, sad i ciężka praca w nim. Jest rodzina i przyjaciele, czyli to co najważniejsze. Właściwie książka jest o niczym i wszystkim. Czytałam ta książkę, kiedy za oknem szalała śnieżyca i aż zatęskniłam za latem.

Piękna, mądra historia wielopokoleniowej rodziny osadzona w sadzie wiśniowym. Przyjemnie się czytało o historii Mateusza i Reginy, nie ma tutaj burzliwego romansu, scen zazdrości.Jest życie, sad i ciężka praca w nim. Jest rodzina i przyjaciele, czyli to co najważniejsze. Właściwie książka jest o niczym i wszystkim. Czytałam ta książkę, kiedy za oknem szalała śnieżyca i aż...

Kiedyś zobaczyłem w YOU TUBE trailer książki Sad, autorstwa Agnieszki Marciniuk.Przeczytanie książki, było moim celem.Ale jak,to wychodzi pojawiły się inne książki i o Sadzie zapomniałem.Kiedy parę dni temu,odwiedziłem księgarnię postanowiłem odszukać książkę.A może będzie ? Może,natrafię ?
Udało mi się,książka stała się moją własnością.

O autorce nigdy nie słyszałem,nie natrafiłem dużo też.O niej w sieci.

Okładka książki,jest skromna można powiedzieć więcej niż skromna.Ot,zresztą widać na zdjęciu.Co tu będę pisał.

Wieś jest współczesnej polskiej książce obyczajowej.Odmieniona już przez wszystkie przypadki.
Bajkowa,polska wieś.Z uroczymi zakątkami i dobrymi ludźmi.Troszkę,czasem mało realnie opisana.

A jaki jest Sad ? Czy,to też ta wydumana wieś.Rodem z marzeniem,o pastuszku pasącymi gęsi i grającym na fujarce ?

Nie to,dla mnie mądra piękna i realna powieść.Powieść,gdzie wieś z jednej strony.Nie jest zacofana,gdzie ludzie żyją jak w skansenie.A z drugiej,też nie jest to sielskie miejsce.Bez trosk i zmartwień.
Mamy,tu konflikty rodzime,chęć wyjazdu za granicę.

Dla mnie ta powieść pachniała naturą,pięknym cudownym sadem wiśniowym.Pełnym,cudownych wiśni.
Które chętnie,bym przerobił na ciasto.Czy też kompot,

Sad,to też piękne opisy,zagajników i lasów.Wędrówek i tego,czego nie ma w dużym mieście.Ciszy i spokoju.
Człowiek,z biegiem lat.Chętnie zamiast głośnego,klubu nocnego.Wybrał by taki sad,stolik.Na nim herbata i ciasto z wiśniami.Z własnego sadu.

Może,nie jest to książka dla każdego.Osoby,które,uważają że,dobra akcja to tylko Nowy Jork.Pewnie,nie przytaczając ( a może,się mylę )
Może i one,pokochają Sad,jak ja to zrobiłem.
Tylko szkoda,że swojski dżem wiśniowy,już zjedzony :-)

Kiedyś zobaczyłem w YOU TUBE trailer książki Sad, autorstwa Agnieszki Marciniuk.Przeczytanie książki, było moim celem.Ale jak,to wychodzi pojawiły się inne książki i o Sadzie zapomniałem.Kiedy parę dni temu,odwiedziłem księgarnię postanowiłem odszukać książkę.A może będzie ? Może,natrafię ?
Udało mi się,książka stała się moją własnością.

O autorce nigdy nie słyszałem,nie...

Taka wiśniowa opowieść. Trochę senna, jak upalny lipiec, z nalewkami, papierosami, nudą...
Zjazd rodzinny z okazji 70-tych urodzin Reginy /przygotowania, praca w sadzie/. Najęci pracownicy do zrywania owoców i trochę ich historii. Mała tajemnica Mateusza /mąż Reginy/. Spokój i marazm.
I w ten lipcowy spokój wkracza burza, która niszczy resztę sadu. Pojawiają się dawne uczucia, które wymagają wyjaśnień. Beata i Ida/kuzynka/, Flora i Gośka. Nieźle się czyta. Trochę leniwie, trochę sennie, ale tak prawie, jakby uczestniczyło się w zbiorach wiśni. Powstają napięcia, którym towarzyszy upał. Czas zbiorów owoców i stary dom na wsi odrywają od codzienności. Warto przeczytać, by poddać się tej "wiśniowej atmosferze", która wcale nie okaże się tak spokojna, jak można było przypuszczać. I sporo wspomnień. A nalewki po pracy łączą mężczyzn dość szybko i łatwo.

Taka wiśniowa opowieść. Trochę senna, jak upalny lipiec, z nalewkami, papierosami, nudą...
Zjazd rodzinny z okazji 70-tych urodzin Reginy /przygotowania, praca w sadzie/. Najęci pracownicy do zrywania owoców i trochę ich historii. Mała tajemnica Mateusza /mąż Reginy/. Spokój i marazm.
I w ten lipcowy spokój wkracza burza, która niszczy resztę sadu. Pojawiają się dawne...

Bardzo lubię książki, w których opisana jest codzienność życia w malowniczej wiosce. Powieść "Sad" niestety należy do kategorii "arkadia" jedynie częściowo...

Przez większość czasu zachwycałam się niesamowitymi opisami dobytku bohaterów oraz klimatu, jaki panował w najskrytszych zakamarkach ich domu oraz podwórka. Być może moja fascynacja tymi fragmentami powieści ma swoje korzenie we wspomnieniach z dzieciństwa? Tego nie wiem, jednak na pewno ma na nią wpływ dobry, porywający styl pisania autorki.

Jeśli chodzi o więzi pomiędzy bohaterami książki, to zdecydowanie nie jest to słodka rodzina, żywcem wzięta z wyidealizowanej telenoweli. Dodaje to ich historii nieco tajemniczości, ciekawej akcji oraz powoduje, że każdy z nas odnajduje siebie lub swoich krewnych na tej dziwnej mapie powiązań i zależności. Chociaż szczerze przyznam, że momentami czułam się mocno poirytowana infantylnością bądź bezczelnością niektórych członków tego rodu.

Nie chciałabym konkretnie przytaczać tutaj zakończenia, jednak muszę wyrazić swój zawód nim. Z całych sił trzymałam kciuki i miałam wielką nadzieję, że sprawy potoczą się inaczej.

Ogólnie książkę się naprawdę przyjemnie i szybko czyta. Zdecydowanie kiedyś do niej wrócę jeszcze raz.

Bardzo lubię książki, w których opisana jest codzienność życia w malowniczej wiosce. Powieść "Sad" niestety należy do kategorii "arkadia" jedynie częściowo...

Przez większość czasu zachwycałam się niesamowitymi opisami dobytku bohaterów oraz klimatu, jaki panował w najskrytszych zakamarkach ich domu oraz podwórka. Być może moja fascynacja tymi fragmentami powieści ma swoje...

Bardzo mi się ta opowieść podobała. Historia Reginy, Mateusz, ich wnucząt i sadu wiśniowego. W to wszystko wpleciona wspomnienia, które ukształtowały bohaterów. Pierwsze miłości wnuczek, pierwsze dorosłe wybory. Regina planuje swój jubileusz po zbiorze wiśni i nikt chyba nie przypuszczał, że w efekcie przy wielkim stole w starym sadzie zsiądzie tylko ona i jej mąż - Mateusz. Chociaż było w tej książce duszno od słońca i różnych emocji, to czytało się bardzo dobrze. I z takim spokojem:)

Bardzo mi się ta opowieść podobała. Historia Reginy, Mateusz, ich wnucząt i sadu wiśniowego. W to wszystko wpleciona wspomnienia, które ukształtowały bohaterów. Pierwsze miłości wnuczek, pierwsze dorosłe wybory. Regina planuje swój jubileusz po zbiorze wiśni i nikt chyba nie przypuszczał, że w efekcie przy wielkim stole w starym sadzie zsiądzie tylko ona i jej mąż -...

Książka, która relaksuje. Opowiada o codziennym życiu na wsi w czasie zbiorów wiśni. Skrywane sekrety rodzinne dodatkowo podnoszą walory akcji.

Książka, która relaksuje. Opowiada o codziennym życiu na wsi w czasie zbiorów wiśni. Skrywane sekrety rodzinne dodatkowo podnoszą walory akcji.