Bardzo przeciętny kryminał, zarówno w warstwie warsztatowej jak i samej opowieści kryminalnej.
Akcja dzieje się w prymitywnym środowisku małoletnich gangsterów, a i policja nie odbiega wiele od poziomu. Brak wyraźnego bohatera, który budziłby sympatie, jakby dopełnia to czytadło.
P.S. Ostatnio coraz częściej mordercy i różnej maści psychopaci słuchają/relaksują się przy muzyce poważnej, zarówno u zagranicznych jak i polskich pisarzy - hymm zastanawiające ;)

Bardzo przeciętny kryminał, zarówno w warstwie warsztatowej jak i samej opowieści kryminalnej.
Akcja dzieje się w prymitywnym środowisku małoletnich gangsterów, a i policja nie odbiega wiele od poziomu. Brak wyraźnego bohatera, który budziłby sympatie, jakby dopełnia to czytadło.
P.S. Ostatnio coraz częściej mordercy i różnej maści psychopaci słuchają/relaksują się przy...

Mark Billingham zasłynął z serii o detektywie Tomie Thornie. Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że czytana przeze mnie ,,Tajemnica" nie ma nic wspólnego z tym bohaterem. Mimo wszystko i tak postanowiłam zapoznać się z tym kryminałem, gdyż fabuła zapowiadała ciekawą lekturę.

Nie wyobrażacie sobie, że zwrócenie komuś uwagi, że ma wyłączone światła samochodowe może sprowadzić na Was nieszczęście. Tak stało się pewnego razu w deszczowy wieczór w Londynie. Do kobiety w samochodzie oddano dwa strzały, w wyniku czego wjechała ona w ludzi na przystanku. Nie wszystkim udało się przeżyć.

Początkowo sądziłam, że zdanie umieszczone na okładce niewiele wnosi. ,,Nic nie jest tym, czym się wydaje." po zakończeniu ,,Tajemnicy" ma dla czytelnika zupełnie nowe znaczenie. Początkowo autor równolegle prowadzi trzy wątki, które w żaden sposób nie są ze sobą powiązane. Dopiero po pewnym czasie orientujemy się, że te z pozoru niewiążące się sprawy mają ze sobą wiele wspólnego. Czytałam prawie wszystkie książki autora, oprócz najnowszych ,,Kości", więc zżyłam się z Tomem Thornem. W tym kryminale pojawił się epizodycznie dwa razy, gdzie opis fabuły z jego udziałem zajął dosłownie kilka linijek.

Książka różni się od pozostałych autorstwa Marka Billinghama. Przede wszystkim dochodzenie nie jest prowadzone w głównej mierze przez żadnego z funkcjonariuszy, mających dojść do prawdy. Owszem, pojawiają się co jakiś czas ich wnioski, jednak to inna osoba przyjęła sobie za cel poznanie prawdy. Kto, niech pozostanie dla Was tajemnicą. Jeśli już o tym mowa to tytułowe słowo nie zostało użyte bezpodstawnie. Niemal na każdym kroku spotykamy się z faktami, o których nie mogliśmy nawet śnić.

,,Tajemnica" to zupełnie inna książka popularnego pisarza, jednak wcale nie gorsza. Bardzo podobało mi się stopniowanie napięcia, inny sposób prowadzenia dochodzenia. Całość czytałam dwa wieczory, a więc bardzo szybko. Ciężko się oderwać od tej lektury i nie zastanawiać się, kto stoi za całą sprawą. Mamy tutaj do czynienia z wojną gangów, jednak jest ona zupełnie przedstawiona, niż w innej książce Billinghama. Jestem zadowolona z lektury, choć ,,Tajemnica" zbiera skrajne opinie.

Moja ocena: 5,5/6

Mark Billingham zasłynął z serii o detektywie Tomie Thornie. Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że czytana przeze mnie ,,Tajemnica" nie ma nic wspólnego z tym bohaterem. Mimo wszystko i tak postanowiłam zapoznać się z tym kryminałem, gdyż fabuła zapowiadała ciekawą lekturę.

Nie wyobrażacie sobie, że zwrócenie komuś uwagi, że ma wyłączone światła samochodowe może...

Mam bardzo mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki.
Po pierwszych 70 stronach miałam ochotę ją odłożyć, ale dałam jej szansę.
W sumie nie wiem co napisać.
Nie podobało mi się zrobienie z ciężarnej, która w sumie jest na końcówce, głównej, mega inteligentnej, cwanej i oczywiście takiej co to wszystko uchodzi, za główną postać, która odkrywa mroczną tajemnicę.
Historia dobra, ale opowiedzenie o niej autor zrobił po macoszemu, aby było, aby jakoś się zakończyło.

To tylko i wyłącznie moja opinia, moje odczucia.

Mam bardzo mieszane odczucia po przeczytaniu tej książki.
Po pierwszych 70 stronach miałam ochotę ją odłożyć, ale dałam jej szansę.
W sumie nie wiem co napisać.
Nie podobało mi się zrobienie z ciężarnej, która w sumie jest na końcówce, głównej, mega inteligentnej, cwanej i oczywiście takiej co to wszystko uchodzi, za główną postać, która odkrywa mroczną tajemnicę....

Dwa razy "podchodziłam" do tej książki. Ostatnio zmobilizowałam się zacząć od początku i skończyłam ją po kilku dniach. W pierwszym momencie męczyły mnie "opisy" chociaż rozumiem zamysł przedstawienia bohaterów oraz otoczenia. Upierdliwe chociaż może zapewne z tego powodu że nie jestem przyzwyczajona do formy jaką jest "przeskakiwanie": o osobach z otoczenia ofiary i "o sprawcach", "ofiara", "sprawca" itd. Lecz po wgłębieniu się dalej zaczęła działać wyobraźnia. Książka wciąga. Koniec zaskakujący. Polecam

Dwa razy "podchodziłam" do tej książki. Ostatnio zmobilizowałam się zacząć od początku i skończyłam ją po kilku dniach. W pierwszym momencie męczyły mnie "opisy" chociaż rozumiem zamysł przedstawienia bohaterów oraz otoczenia. Upierdliwe chociaż może zapewne z tego powodu że nie jestem przyzwyczajona do formy jaką jest "przeskakiwanie": o osobach z otoczenia ofiary i "o...

http://kasandra-85.blogspot.com/2011/12/tajemnica-mark-billingham.html

http://kasandra-85.blogspot.com/2011/12/tajemnica-mark-billingham.html