Moim zdaniem, polski tytuł (podtytuł?) książki doskonale oddaje przypadłość Ludwika: on nie był szalony, był szaleństwem dotknięty. Czy też, jak tu ładnie ujęto, rażony.
Z jednej strony nadwrażliwy geniusz, pacyfista, patriota i zwolennik niezależności Bawarii, a jednocześnie zepsuty arytokrata, a do tego tak łakomy i uzależniony od słodyczy, że będąc w wieku lat około trzydziestu nie miał już prawie swoich zębów.
Ludwik był homoseksualny, ale długo nie potrafił sobie tego uświadomić. Miał z tego tytułu ogromne wyrzuty sumienia, czuł się winny swoich popędów, stąd nigdy nie zaznał szczęścia w życiu osobistym. Nie potrafił oszukiwać, ożenić się, unieszczęśliwić zakochaną w nim kobietę (siostrę Sissi zresztą, tak, tej Sissi właśnie) prowadząc inne życie, w cieniu związku z nią.
Myślę, że jego koleje losu i panowanie potoczyłyby się zupełnie inaczej, gdyby nie przedwczesna śmierć ojca. Miałby czas dojrzeć, rozkwitnąć i zaprojektować swoje życie inaczej. Przede wszystkim szczęśliwiej.
Pozostawił po sobie niezwykłą, bajkową wręcz spuściznę: zamki Neuschwanstein (pierwowzór zamku Disneya),Linderhof (inspirowany przez Petit Trianon w Wersalu) i Chiemsee (prawie wierna kopia Wersalu). Odwiedziłam wszystkie trzy i śmiało mogę powiedzieć: jeśli zaiste był to szaleniec, to z piękną, eklektyczno-kiczowatą wizją, która dziś zresztą przynosi niemały majątek Bawarii. Jednak w momencie powstawania tych cudacznych i bajecznych projektów, owa wizja prawie doprowadziła skarb państwa do ruiny.
Gorąco polecam zwiedzenie wyżej wymienionych, przeczytanie recenzowanej książki, a do tego obejrzenie filmu z 2012 roku, Ludwik II. Tego z 1974, Viscontiego, nie polecam. Dla mnie przeintelektualizowany i nazbyt poetycki, ale o gustach się nie dyskutuje :-)

Moim zdaniem, polski tytuł (podtytuł?) książki doskonale oddaje przypadłość Ludwika: on nie był szalony, był szaleństwem dotknięty. Czy też, jak tu ładnie ujęto, rażony.
Z jednej strony nadwrażliwy geniusz, pacyfista, patriota i zwolennik niezależności Bawarii, a jednocześnie zepsuty arytokrata, a do tego tak łakomy i uzależniony od słodyczy, że będąc w wieku lat około...

Przeczytałem sporo książek historycznych ale ta zrobiła na mnie niezwykłe wrażenie i raczej nie prędko znajdę cos równie imponującego pod względem języka i samej treści, która-w szczególności dla osób znających ogólnikową historię bohatera-zaskakuje praktycznie każdym wątkiem. Książka zdecydowanie spełnia oczekiwania czytelnika i jest jedną z najlepszych-może najlepszą-biografią Ludwiga II Bawarskiego.

Przeczytałem sporo książek historycznych ale ta zrobiła na mnie niezwykłe wrażenie i raczej nie prędko znajdę cos równie imponującego pod względem języka i samej treści, która-w szczególności dla osób znających ogólnikową historię bohatera-zaskakuje praktycznie każdym wątkiem. Książka zdecydowanie spełnia oczekiwania czytelnika i jest jedną z najlepszych-może...

2023

2023

Ciekawa, ale pozostawia niedosyt. Wg mnie w książce zawarto zbyt mało informacji o zamkach Ludwika II, ale być może mam takie wrażenie dlatego, że interesuję się architekturą.

Ciekawa, ale pozostawia niedosyt. Wg mnie w książce zawarto zbyt mało informacji o zamkach Ludwika II, ale być może mam takie wrażenie dlatego, że interesuję się architekturą.

Ta książka byłaby jeszcze lepsza, gdyby nie to, że autor niepokojąco wiele miejsca poświęca Wagnerowi. Tytuł powinien brzmieć "Ludwik II Bawarski i Ryszard Wagner", bo połowa objętości to perypetie kontrowersyjnego kompozytora. Co nie zmienia faktu, że des Cars swoim kwiecistym językiem interesująco opisuje losy bawarskiego władcy.

Ta książka byłaby jeszcze lepsza, gdyby nie to, że autor niepokojąco wiele miejsca poświęca Wagnerowi. Tytuł powinien brzmieć "Ludwik II Bawarski i Ryszard Wagner", bo połowa objętości to perypetie kontrowersyjnego kompozytora. Co nie zmienia faktu, że des Cars swoim kwiecistym językiem interesująco opisuje losy bawarskiego władcy.

Jedna z lepszych biografii zacnej serii PIW-owskiej. Łączy rzetelność historiograficzną z niezłym warsztatem literackim.

Jedna z lepszych biografii zacnej serii PIW-owskiej. Łączy rzetelność historiograficzną z niezłym warsztatem literackim.

Bardzo dobra biografia. Gdybym nie wiedział, że wszystko co jest w niej opisane zdarzyło się naprawdę, powiedziałbym - bardzo dobra powieść. Ludwik Bawarski fascynuje i powinien fascynować. Jako postać wymykająca się schematom i prostym osądom, które łatwo wydawać na temat dawnych czasów. Po pierwsze - czasy nie tak dawne, a po drugie - pokazane jest prawdziwe człowieczeństwo króla. Król się nie krył ze swoimi dziwactwami, był szczery i naturalny.

Polecam książkę, szczególnie tym, którzy uważają że ekscentryczne to są dzisiejsi celebryci, albo że dopiero w naszych czasach dzieją się dziwactwa, czy anomalie. Nieprawda (myślę o orientacji seksualnej Ludwika i jego usilnej autoterapii reparatywnej która go doprowadziła do smutnego końca).

Bardzo dobra biografia. Gdybym nie wiedział, że wszystko co jest w niej opisane zdarzyło się naprawdę, powiedziałbym - bardzo dobra powieść. Ludwik Bawarski fascynuje i powinien fascynować. Jako postać wymykająca się schematom i prostym osądom, które łatwo wydawać na temat dawnych czasów. Po pierwsze - czasy nie tak dawne, a po drugie - pokazane jest prawdziwe...

Niezła biografia, przyjemnie się czyta, ale mnie nie wciągnęła. Postać Ludwika Bawarskiego, na pewno bardzo ciekawa, choć też mogąca wywoływać kontrowersje, ginie w sosie romantycznej, mocno beletrystycznej narracji. Dużo bardziej zainteresował mnie Ryszard Wagner, który jakoś przewija się w każdej biografii z tamtej epoki i człowiek aż się zastanawia, co takiego miał w sobie ten, jakbyśmy dziś powiedzieli, sprytny wazeliniarz. Król Ludwik w porównaniu z Wagnerem wygląda blado. Na plus można zaliczyć dużo materiałów „z pierwszej ręki” o królu, czyli jego listów i relacji ludzi z epoki o nim. Nie podobało mi się też mocno okrojone przedstawienie ostatnich ok. 10 lat życia Ludwika. Autor niektóre tematy traktuje też dość pobieżnie, jakby chciał, żeby książka nie była zbyt długa. Czytało mi się tę biografię lekko, ale bez specjalnego entuzjazmu.

Niezła biografia, przyjemnie się czyta, ale mnie nie wciągnęła. Postać Ludwika Bawarskiego, na pewno bardzo ciekawa, choć też mogąca wywoływać kontrowersje, ginie w sosie romantycznej, mocno beletrystycznej narracji. Dużo bardziej zainteresował mnie Ryszard Wagner, który jakoś przewija się w każdej biografii z tamtej epoki i człowiek aż się zastanawia, co takiego miał w...

Ludwik II Bawarski był królem nie z tego świata. To chyba jedna z najbardziej tragicznych i najbardziej intrygujących postaci XIX wieku, a jego tragedia inspirowała chociażby Paula Verlaine'a czy Apollinaire'a. Ludwik zasłynął między innymi jako budowniczy, zamek Neuschwanstein można kojarzyć z czołówki Disneya. Przede wszystkim, mamy do czynienia z fenomenalną książka i wzruszającą wręcz biografią. Jean des Cars w niezwykły sposób opisuje króla - szaleńca. Autor posługuje się nieprzeciętnym językiem, co sprawia, że biografię czyta się niczym powieść. Wchodzimy w świat obłędu, pełnego łabędzi, które ciągną łódź Lohengrina, pełnego magicznych miejsc jak wyspa na której rośnie 15000 krzaków róż. To też jedna z tych biografii, w których postać faktycznie odgrywa główną rolę w książce. Autor bardzo skupia się na osobie Ludwika i mimo, że król rządził w bardzo burzliwych czasach, nie znajdziemy tutaj dużo na temat polityki i wojen, jest tylko Ludwik i jego bajowy świat. Przy okazji bardzo dużo miejsca poświęcono znajomości władcy i Ryszarda Wagnera, mamy więc też podróż przez świat opery i sztuki. Fragmenty dziennika Ludwika, które stanowią swoiste wspomnienia psychopaty rozmawiającego ze sobą, w którym biją się dwie osobowości, Ludwika i króla, przywołują na myśl najmroczniejsze poematy Rimbauda czy Comte de Lautreamonta. Gdyby Ludwik był "poetą przeklętym" to na pewno zrobiłby karierę literacką.
Przyznam, że dawno nie czytałem tak wybitnej biografii. Pozycja zmuszająca do refleksji, do zadawania sobie pytań. Czy rzeczywiście Ludwik był obłąkany? Czy jego śmierć to tylko nieszczęśliwy wypadek czy romantyczne samobójstwo, które idealnie wpasowałoby się w jego osobowość?
Książka zawiera 31 ilustracji oraz indeks osobowy.

Ludwik II Bawarski był królem nie z tego świata. To chyba jedna z najbardziej tragicznych i najbardziej intrygujących postaci XIX wieku, a jego tragedia inspirowała chociażby Paula Verlaine'a czy Apollinaire'a. Ludwik zasłynął między innymi jako budowniczy, zamek Neuschwanstein można kojarzyć z czołówki Disneya. Przede wszystkim, mamy do czynienia z fenomenalną książka i...

Jean des Cars stworzył bardzo piękny obraz króla, którego szaleństwo dziś nazwalibyśmy to pewnie schizofrenią. Autor wnikliwie bada, no właśnie - niczym lekarz swojego pacjenta, dokumentację która miałaby zrehabilitować postępowanie Ludwika, które było tak negatywnie odbierane przez ówczesne jemu środowisko i określało króla mianem szaleńca. Analiza dziennika Ludwika II Bawarskiego i niepublikowanych dokumentów w tym zachowanych listów, daje nam wiarygodny obraz człowieka walczącego z własnymi emocjami, jakże delikatnymi i czysto ludzkimi. Piękna opowieść o pięknym człowieku.

Jean des Cars stworzył bardzo piękny obraz króla, którego szaleństwo dziś nazwalibyśmy to pewnie schizofrenią. Autor wnikliwie bada, no właśnie - niczym lekarz swojego pacjenta, dokumentację która miałaby zrehabilitować postępowanie Ludwika, które było tak negatywnie odbierane przez ówczesne jemu środowisko i określało króla mianem szaleńca. Analiza dziennika Ludwika II...