Zatrute pióro[bookLink]189418|Zatrute pióro[/bookLink]

Zatrute pióro[bookLink]189418|Zatrute pióro[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Try[bookLink]4908721|Try[/bookLink] - romans dla relaksu
Życie na miarę. Odzieżowe niewolnictwo[bookLink]288387|Życie na miarę. Odzieżowe niewolnictwo[/bookLink] - powrót do lektury

Try[bookLink]4908721|Try[/bookLink] - romans dla relaksu
Życie na miarę. Odzieżowe niewolnictwo[bookLink]288387|Życie na miarę. Odzieżowe niewolnictwo[/bookLink] - powrót do lektury

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Już od ładnych paru dni pochłania mnie życie Kota Bezimiennego, który w niełatwej (choć satyrycznej) powieści
Jestem kotem[bookLink]54906|Jestem kotem[/bookLink] autorstwa Natsume Sosekiego staje się bystrym, bezkompromisowym, złośliwym obserwatorem inteligenckich obyczajów Japonii okresu Meiji. Ten świat to grupa kilku tokijskich dziwaków, oryginałów - pseudointeligentów – nauczycieli, bakalarzy, naukowców, z których jeden zajmuje się na przykład badaniami nad wpływem promieni ultrafioletowych na procesy elektryczne w gałce ocznej żaby, a drugi pisze nowatorskie, nigdzie nie wystawiane sztuki, zawierające jedną scenę. Ich codzienne życie, spotkania, rozmowy o niczym, czasem krążące wokół aranżowanego małżeństwa jednego z nich, przedstawione z kociego punktu widzenia, są przezabawne, ale jakże dziwaczne wydają się nie- Japończykowi. Jeden z uczestników „uczonych” dysput - Meitei - jest postacią tak świetnie narysowaną, że z niecierpliwością czekam kiedy znów pojawi się na stronach powieści – uroczy kłamca, nabierający wszystkich dookoła, zawodowy kpiarz, łgarz, oszust, z lekkością posługujący się ironią i humorem. Tematy innych rozmów są już mniej zrozumiałe, np. te odnoszące się do specyficznych cech religii i kultury japońskiej (np. buddyzmu zen, czy poezji i jej różnych nurtów).

Bezimienny, zwykły szary kot, którego nękają pchły i upały, kot będący rodzinnym popychadłem, przedmiotem drwin, złośliwości, poszturchiwanym i wyśmiewanym przez służącą i dzieci, obwinianym o wszystko co złe, jest jednak (we własnym mniemaniu) dumnym, najbystrzejszym kotem na świecie, którego docenił portrecista i który dostał od niego osobiste pozdrowienia na kartce pocztowej. Kotem, który rozumie i komentuje, a nawet podkochuje się w ślicznej Mikeko i przeżywa jej stratę. Ten kot nie jest przytulanką i słodziakiem; musi walczyć z przeciwnościami losu, ale jest kotem wyjątkowym i niezmiernie ciekawskim.

Co sądzi na temat ludzi?
„Ludzie są istotami, którym niebo poskąpiło daru rozumienia języka kotów”.
„Ludzie wcale nie są tacy mądrzy, jak to sobie wyobrażają. Zwłaszcza mój gospodarz. Jak złośliwa ostryga ukrywa się w swym gabinecie i nigdy nie ogląda świata zewnętrznego.” „Nasza kocia bieda polega na tym, że nie dorównujemy ludziom pod względem siły. Rację ma ten, kto jest silny”.
„Gospodarz nie potrafi usnąć, dopóki nie położy książki obok wezgłowia. Świadczy to o tym, że książka nie służy mu do czytania, lecz jest środkiem wywołującym senność. Jest po prostu drukowanym proszkiem nasennym.”

Nasz Kot Bezimienny umie się także przechwalać:
„Koty mają łapy, ale zachowują się tak, jakby ich nie miały, nigdy nie robią hałasu niezdarnym stąpaniem. Chodzą tak, jakby poruszały się wpowietrzu lub kroczyły po chmurach, posuwają się bezgłośnie jak gong lekko uderzony pod wodą czy dotknięcie do chińskich gęśli w głębi jaskini. Kocie stąpanie to jakby instynktowne uświadomienie sobie rzeczy najsubtelniejszych...” „Skoro wypadło mi żyć pośród ludzi pospolitych, muszę być kotem pospolitym. A jeśli mam być zwykłym kotem, to muszę łapać myszy...I dlatego postanowiłem łowić myszy”. Opis polowania na myszy, a także innych sportów, które uprawiał nasz koci bohater (polowanie na modliszki, cykady, ślizganie się po sośnie, obchodzenie płotu, na którym nagle usiadły wrony ) należą do najśmieszniejszych, a także uroczych, fragmentów powieści.

Jest to kultowa w Japonii powieść krytyczna, satyryczna. Pisarz bezlitośnie czasem kpi z tego, co jest efektem transformacji kulturowej Japonii i otwarcia się na zachód: z bezkrytycznego naśladownictwa zachodnich trendów i mód: na ubrania, fryzury, na zachodnie sporty, na zwyczaje kulinarne i powstawanie restauracji w europejskim stylu, starających się na siłę kusić wyszukanymi potrawami. Zauważa także inne zmiany cywilizacyjne np. w stosunku Japończyków do kobiet. Opisał przerażające zwyczaje „tradycyjnej” Japonii, wśród których nie zabrakło nawet zjawiska handlu kilkuletnimi dziewczynkami.

Powieść wydana w Polsce w 1977 roku. Przetłumaczył ją, opatrzył posłowiem i przypisami pan Mikołaj Melanowicz. Jeden z przypisów trochę mnie rozbawił – to przykład na to, jak zmieniają się czasy! Ciekawe, czy zgadniecie, co to jest: potrawa z gotowanego ryżu z rybą, jarzynami, przyprawiana do smaku octem; najczęściej w postaci kulek. Dla ułatwienia dodam, że od wielu lat cieszy się niesłabnącym uwielbieniem Polaków....

A czy Wy spotkaliście się z zabiegiem antropomorfizacji? A jeśli tak, to w jakich książkach?

Dla mnie uroczy, przezabawny, ogromnie wzruszający jest szczur Firmin z powieści Firmin[bookLink]48531|Firmin[/bookLink] Sama Savage'a.

A teraz czają się na mnie z mojej japońskiej półki bohaterowie dwóch kolejnych kocich opowieści:
Kroniki kota podróżnika[bookLink]4843623|Kroniki kota podróżnika[/bookLink] Hiro Arikawy
oraz
Kot, który spadł z nieba[bookLink]3859834|Kot, który spadł z nieba[/bookLink] Takashi Hiraidego.

Już od ładnych paru dni pochłania mnie życie Kota Bezimiennego, który w niełatwej (choć satyrycznej) powieści
Jestem kotem[bookLink]54906|Jestem kotem[/bookLink] autorstwa Natsume Sosekiego staje się bystrym, bezkompromisowym, złośliwym obserwatorem inteligenckich obyczajów Japonii okresu Meiji. Ten świat to grupa kilku tokijskich dziwaków, oryginałów - pseudointeligentów...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Ja w ten mroźny weekend kończę:
Wham! George i ja[bookLink]4938891|Wham! George i ja[/bookLink]
I zaczynam coś lekkiego:
Antolka[bookLink]4892689|Antolka[/bookLink]
A wszystkim życzę dużo czasu na czytanie:)

Ja w ten mroźny weekend kończę:
Wham! George i ja[bookLink]4938891|Wham! George i ja[/bookLink]
I zaczynam coś lekkiego:
Antolka[bookLink]4892689|Antolka[/bookLink]
A wszystkim życzę dużo czasu na czytanie:)

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

właśnie skończyłam Umysł zabójcy[bookLink]4894129|Umysł zabójcy[/bookLink] i biorę się za drugi tom W ciemnościach[bookLink]4928866|W ciemnościach[/bookLink]

właśnie skończyłam Umysł zabójcy[bookLink]4894129|Umysł zabójcy[/bookLink] i biorę się za drugi tom W ciemnościach[bookLink]4928866|W ciemnościach[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Gorzej być nie może , Allison Pearson to moja lektura na ten weekend z książką w tle.

Gorzej być nie może , Allison Pearson to moja lektura na ten weekend z książką w tle.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Planuje w weekend skończyć Ja, diablica[bookLink]4936839|Ja, diablica[/bookLink] i zacząć Zło czai się wszędzie[bookLink]4039692|Zło czai się wszędzie[/bookLink], ale że od poniedziałku wracają niestety lekcje online to nie wiem jak mi to pójdzie.

Planuje w weekend skończyć Ja, diablica[bookLink]4936839|Ja, diablica[/bookLink] i zacząć Zło czai się wszędzie[bookLink]4039692|Zło czai się wszędzie[/bookLink], ale że od poniedziałku wracają niestety lekcje online to nie wiem jak mi to pójdzie.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Świąteczny nieznajomy[bookLink]4938753|Świąteczny nieznajomy[/bookLink]

Świąteczny nieznajomy[bookLink]4938753|Świąteczny nieznajomy[/bookLink]

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post