-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński5
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać339
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
-
Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Cytaty z tagiem "przyroda" [367]
[ + Dodaj cytat]
- Szczególną rzecz tu robisz, młodzieńcze; to przecież nie jest grupa drzew, to zupełnie coś innego.
- Cóż widzisz w tym rysunku? - rzekł Edmund błyskając okiem.
- Zdaje mi się- rzekł złotnik - że widzę tu z gęstwiny liści wychodzące najrozmaitsze postacie, geniusze, osobliwe zwierzęta, młode dziewczyny i kwiaty, a jednak wszystko to tworzy dość dobrze grupę drzew, po przez które świecą promienie słońca.
- Ach, panie - rzekł Edmund- albo ma pan głębokie poczucie i przenikliwe oko, albo też byłem szczęśliwszy niż kiedykolwiek w tej próbie. Czy nie zdaje się panu także, gdy się oddajesz gorącemu poczuciu natury, że tysiące istot cudownych patrzy na ciebie skroś drzewa o miłym spojrzeniu? To właśnie chciałem wykazać w tej kompozycji zdaje mi się, że cel osiągnąłem.
Spotkanie z naturą zawsze zawiera w sobie element przypadku, mimo że człowiek usilnie stara się skategoryzować, zważyć, wymierzyć, skontrolować i zrozumieć otaczający go świat. Uderzyło mnie, że przedstawiając dziką przyrodę, skwapliwie pomijamy nasz narcyzm, nasze ambicje i żądzę władzy.
Umieć docenić piękno otaczającego nas świata to wielka umiejętność. Zachwyt nad urodą przyrody i uczucie wdzięczności czynią nasza dusze piękniejszą. Kiedy się zachwycamy, stajemy się szczęśliwi, a tego się nie kupi za żadne pieniądze.
Czym jest najprzepyszniejsze widowisko przyrody, jeśli nie odkryjemy zaszytego wśród niej człowieka, nie ujrzymy go i nie napotkamy?
Człowiek bez przyrody to jak dziuplasty modrzew na sopce, nie ma w nim prawdziwego życia. Weźmy na ten przykład naszego księgowego z przedsiębiorstwa. Jak się przyjdzie do niego do kantoru, strach bierze podejść do biurka. Jeszcześ do niego nie rzekł ani słowa, a on już oczyska na ciebie wybałusza, a jak nie przemówi, to jakby cię gorącymi kluskami obryzgał. Zda się, że to zwierz srogi. Okropność, jak się go ludziska boją! A trafi się jakie święto, przychodzi do mnie do smolarni, żeby sobie powdychać leśnego powietrza, posiedzi z wędką nad jeziorem... Można powiedzieć - całkiem inny człowiek! Złapie parę kiełbi i cieszy się jak dzieciak: wtedy i papierosika da, i dychteryjkę opowie, i uchę ugotuje, jednym słowem, najmilejszy człowiek, tylko mu skrzydełka przypiąć i czysty anioł. Znaczy się, że dla człowieka przyroda to tyle, że proszę siadać!
Noc była rozkoszna. Geniusz sfer potrząsał swymi niebieskimi kędziorami, wonnymi od zapachu sosen; oddychało się słabym zapachem ambry, jaki wyziewały krokodyle, spoczywające pod tamaryndami nad rzeką. Księżyc błyszczał pośród lazuru bez plamy, a perłowe jego światło spływało na majaczące wierzchołki drzew. Nie było słychać żadnego odgłosu, prócz jakiejś dalekiej muzyki szemrzącej w głębi lasów: można by rzec, iż to dusza samotności wzdycha w niezmierzonej puszczy.
Człowiek różni się od roślin tym, że nie posiada wrodzonych instynktów, które byłyby determinowane przez naturę.
Gęś jest dobrze znana z powodu takiego:
W stadach lata "kluczem", a pływa "gęsiego".