-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz1
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński4
Cytaty z tagiem "iść" [19]
[ + Dodaj cytat]Tak. Dojść do siebie. To bardzo mądre określenie. Dojść - to słowo zawiera w sobie obraz drogi. A droga zawiera w sobie czas. To musi trwać. Musi minąć pewien czas - w ruchu. Nie wolno stać w miejscu. Trzeba iść. Naprzód.
Nie należy słuchać tych moralistów, którzy powiadają, że trzeba paść na kolana i poniechać wszystkiego. Trzeba tylko iść naprzód w ciemnościach, trochę na oślep i próbować czynić dobrze.
Ból po stracie jest jak kombinezon z cierni. Na początku, nie wiemy o co chodzi. Miotamy się na wszystkie strony sprawiając, że kolce rozrywają skórę i całe ciało spływa krwią. Składamy się jedynie z cierpienia. Potem uczymy się, że miotanie nie ma sensu. Trwamy w bezruchu. Rany zaczynają się zasklepiać, a my powtarzamy sobie że dojdziemy do siebie. W końcu trzeba się ruszyć i wtedy uświadamiamy sobie że kombinezon zostanie z nami na zawsze, a nasza skóra jest pokryta różowymi, delikatnymi bliznami gotowymi otworzyć się, boleć i krwawić przy najmniejszym ruchu. Nie da się w kombinezonie żyć tak jak przedtem. Nie da się w nim zapomnieć o bólu i żyć normalnie.
jeżeli chcemy iść do przodu i coś osiągnąć, musimy poznać nasze antyzamiary, czyli ograniczające nas przekonania.
Mieć w butach chęć, by iść. Mieć w oczach chęć, by patrzeć. A jednak zostać...więźniowie świata, który pozwala tylko na marzenia.
Siedzieć w jadącym tramwaju to tak, jakby iść, siedząc.
Zawsze, gdy życie mnie trochę pokiereszuje, idę się leczyć na łono przyrody.
Odważni idą do walki jako pierwsi, a to oznacza, że pierwsi dostają łupnia.