Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ignacy Nikorowicz (ur. 10 marca 1866 w Wiedniu, zm. 1 lipca 1951 w Krakowie) – polski dramatopisarz i prozaik pochodzenia ormiańskiego, syn kompozytora/muzyka Józefa Nikorowicza. W latach 1914-1916 pracował jako kierownik literacki w Wiedniu w teatrze polskim prowadzonym najpierw przez Ludwika Hellera, potem przez Tadeusza Rittnera. Przez kilka miesięcy wydawał dwutygodnik Świat (1892, zastępując Zygmunta Sarneckiego),potem założył i przez dwa lata prowadził z talentem satyryczny tygodnik Zagłoba (od 1894). Tłumaczył m. in. Hugo Bettauera. Tekściarz (Tyś mego życia treść - tango z filmu W blasku słońca 1936).
Napisał m. in. komedie: Pani Walewska (1904),W gołębniku (1912),Moralność przede wszystkim (1926),nowele: Zimny wiatr (1915),Nieśmiertelny kochanek (1929) oraz powieści: Jan Kiszocki (1910) i W tęczowej masce.