Co napisał(-a) Stanisław Marczak-Oborski?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Ranni różą. Poeci walczącej Warszawy. Antologia Obszary teatru Teatr polski w latach 1918–1965. T. 1. Teatry dramatyczne Teatr w Polsce 1918-1939 Antologia dramatu polskiego 1918-1978

Szukasz cytatów z książek Stanisław Marczak-Oborski?

Cytaty z książek autora Stanisław Marczak-Oborski

Stanisław Marczak-Oborski

7,8/10

Pisze książki: poezja, czasopisma, teatr

Urodzony: 26.12.1921Zmarły: 11.08.1987

Polski teatrolog, poeta, dziennikarz oraz tłumacz. Uczestnik kampanii wrześniowej. W czasie okupacji działacz podziemnego ruchu kulturalnego, a także kierownik tajnych warszawskich teatrzyków studenckich. Po wojnie kierownik literacki wielu teatrów w Warszawie.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1994

Ranni różą. Poeci walczącej Warszawy. Antologia

Miron Białoszewski, Teresa Bogusławska

10,0 z 1 ocen

22 czytelników 1 opinia

1994

Dodaj na półkę

1986

Obszary teatru

Stanisław Marczak-Oborski

0,0 z ocen

0 czytelników 0 opinii

1986

Dodaj na półkę

1985

Teatr polski w latach 1918–1965. T. 1. Teatry dramatyczne

Barbara Król-Kaczorowska, Stanisław Marczak-Oborski

7,5 z 2 ocen

5 czytelników 0 opinii

1985

Dodaj na półkę

1984

Teatr w Polsce 1918-1939

Stanisław Marczak-Oborski

7,0 z 1 ocen

7 czytelników 0 opinii

1984

Dodaj na półkę

1981

Antologia dramatu polskiego 1918-1978

Stanisław Marczak-Oborski

7,0 z 3 ocen

11 czytelników 0 opinii

1981

Dodaj na półkę

1971

Iskier przewodnik teatralny

Stanisław Marczak-Oborski

7,7 z 6 ocen

16 czytelników 1 opinia

1971

Dodaj na półkę

1971

Kronika Warszawy 1971 2 (6)

Jerzy Waldorff, Andrzej Zakrzewski

0,0 z ocen

1 czytelnik 0 opinii

1971

Dodaj na półkę

1971

Kronika Warszawy 1971 3 (7)

Wojciech Żukrowski, Wojciech Natanson

0,0 z ocen

0 czytelników 0 opinii

1971

Dodaj na półkę

Najnowsze opinie o książkach autora

Ranni różą. Poeci walczącej Warszawy. Antologia Miron Białoszewski

Taurus

ocenił(a) na 106 lata temu

Bardzo wzruszająca lektura szczególnie twórczości Tereski Bogusławskiej, najmłodszej poetki podziemnej Warszawy i żal wielki, że twórczość tej bardzo utalentowanej, bardzo doświadczonej bólem i przedwcześnie zmarłej poetki popada w zapomnienie. Była rodowitą warszawianką, harcerką, uczestniczką Małego Sabotażu i więźniarką Pawiaka. W czasie Powstania Warszawskiego z uwagi na nadwątlone prześladowaniami na Pawiaku zdrowie nie pozwolono jej na służbę czynną. W służbie Ojczyzny szyła więc powstańcze opaski...Zmarła w lutym 1945 roku w wieku 16 lat wskutek powikłań nieludzkiego traktowania na Pawiaku. Dzisiaj pamiętają o niej już chyba tylko harcerze, którzy kilka dekad temu druhnę Teresę czynili swoją patronką.

Przeczytaj