Kong Fuzi (czyli Mistrz Kong; urodzony jako Kong Qiu) - chiński filozof. Przyszedł na świat w Państwie Lu, które znajdowało się na terytorium obecnej prowincji Shandong w Chinach.
W wieku 3 lat stracił ojca, jego wychowaniem zajmowała się więc matka.
Zanim założył szkołę, w której uczono zasad zachowania się pracował jako wypasający owcy i woły, naczelnik spichlerzy oraz nadzorca doglądający zwierzęta przeznaczone na ofiarę religijną.
Jako filozof zajmował się głównie życiem codziennym. Wg niego jest 5 tzw. powinności życiowych (五伦 - wulun): powinność syna wobec ojca; powinność poddanego wobec władcy; powinność żony wobec męża; powinność młodszego brata wobec starszego i powinność przyjaciół wobec siebie wzajemnie.
Konfucjusz nie pozostawił po sobie pism, a jego nauczanie zebrano w "Dialogach konfucjańskich" (论语 - "Lunyu").
Żona: Qiguan (od 532 p.n.e.),syn Li (ur. 531 p.n.e.).
[...]
Czyż nie jest przyjemnością zdobywać wiedzę i stale się w niej ćwiczyć?
[...]
Milczenie to przyjaciel, który nigdy nie zdradza.
Według Konfucjusza najważniejszymi cnotami są mądrość, lojalność, praworządność, humanitaryzm i poprawność.
[...]
„kto prawdziwie humanitarność umiłował, ten ją ponad wszystko stawiać będzie i nie dopuści do tego, by ludzie jej nie posiadający z nim się wiązali”
Odwieczna próba stworzenia modelu idealnego, harmonijnego społeczeństwa i w obecnych czasach, jest jak najbardziej pożądana, ale czy osiągalna?
Możemy odnieść sukces i możemy być szczęśliwi dzięki samodoskonaleniu. W sumie wiedza jest wszystkim.
POLECAM !
Mistrz rzekł: „Nie trapię się tym, że ludzie mnie nie znają. Trapi mnie, że to ja nie znam ludzi”.
Mistrz rzekł: „Sięganie do błędnych nauk jedynie szkodzi”.
Mistrz rzekł: „Lud można doprowadzić do tego, by podążał (za prawem),ale nie można sprawić, by je zrozumiał”.
Nie da się pojąć chińskiej mentalności bez rozumienia wkładu, jaki w nią wniósł właśnie Konfucjusz. Potencjalnym czytelnikom tego tomiku zalecałbym najpierw zapoznanie się ze wstępem Richarda Wilhelma
(https://pl.wikipedia.org/wiki/Richard_Wilhelm) znanego niemieckiego sinologia i tłumacza klasycznej literatury chińskiej. Ten wstęp sam w sobie jest istotną wartością dodaną książki i pozwala się zbliżyć do sensu krótkich rozmów mistrza z osobami, które zadają mu pytania. Już sama ta forma pytania i krótkiej odpowiedzi wiele mówi o Chinach i ukazuje, co je różni od świata zachodniego. W naszym świecie nie mamy podobnych mistrzów zamykających sprawę jednym zdaniem, jak cięciem, ale mamy dialog, jako formę kontaktu pytających z odpowiadającymi. Mamy niestety coraz więcej prawa, którego lud nie może zrozumieć, ale właśnie dlatego dowiadujmy się więcej i uczmy z tych fragmentów historii intelektualnej, która przebiegała odmiennie. Mistrz cenił wiedzę.