Najnowsze artykuły
- ArtykułyBieszczady i tropy. Niedźwiedzia? Nie – Aleksandra FredryRemigiusz Koziński2
- ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać247
- ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel6
- ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
nieznany i kropka
Źródło: Materiały własne autora
5
8,4/10
Składam litery i przesuwam SŁOWA... poza k r o p k i
https://www.facebook.com/nieznanyikropka https://www.instagram.com/nieznanyikropka/
https://www.facebook.com/nieznanyikropka https://www.instagram.com/nieznanyikropka/
8,4/10średnia ocena książek autora
49 przeczytało książki autora
56 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
TRÓJJEDNIA... Niech umarli przewracają się w grobach
nieznany i kropka
8,7 z 3 ocen
10 czytelników 3 opinie
2024
BAJKOLORY... Na dobranoc, na śnienie
Nina Peret, nieznany i kropka
9,5 z 6 ocen
7 czytelników 4 opinie
2023
DOTYKA... Poderwać gęsią skórkę do lotu
nieznany i kropka
9,0 z 27 ocen
48 czytelników 23 opinie
2021
NAWIŚĆ... Historia pisana wierszem czarnym
nieznany i kropka
8,2 z 24 ocen
54 czytelników 22 opinie
2020
Najnowsze opinie o książkach autora
TRÓJJEDNIA... Niech umarli przewracają się w grobach nieznany i kropka
8,7
Nieznany i kropka debiutował w 2020 roku powieścią "Nawiść" pod nieco innym wówczas pseudonimem Autor Nieznany.
Już podczas tworzenia pierwszej książki , Autor postawił na malownicze neologizmy, wielokrotne powtórzenia i zabawę słowem. Jego styl stał się prekursorski, niepowtarzalny i autorski. Oprócz urozmaicenia słowa, Nieznany i kropka posiada unikalny talent do budowy scenerii, do barwnych opisów nie definiowanych przez innowacje językowe, do tworzenia wyjątkowych bohaterów. Mimo, że w każdej ze swych powieści porusza sprawy istotne, i mimo, że czytając jego książki potrzeba skupienia , to lekkość pióra Nieznanego jest wręcz eteryczna.
W swojej najnowszej powieści "Trójjednia" Autor w charakterystyczny dla siebie sposób wkracza na pole tematów aktualnych. Tytułowe "przewracanie w grobach" i elementy życia oraz pracy trójki bohaterów stworzone jako fikcja literacka, są ciekawym motywem. Umarli muszą obracać się w grobie, ponieważ nawet po śmierci są częścią swoistego zespołu, który gra do jednej bramki. Pobudki pracowników korporacji, która zawodowo zajmuje się prowokacją żywych , do czynów, które mają umożliwić przewracanie się w grobach im bliskim, są często zawiłe i nie do końca jasne na pierwszy rzut oka. A jednak im dalej poznajemy ich źródło postępowania, tym bardziej klaruje się w głowie czytelnika sytuacja życiowa bohatera.
Poruszone przez Nieznanego tematy są ważne, są różne, są potrzebne. Hejt, poczucie akceptacji przez otoczenie, piętno dla inności, miłość rodzicielska i odpowiedzialność, życie w internecie i zanik relacji międzyludzkich to tylko część z tematów, które Autor porusza i nawiązuje do nich w "Trójjedni". Dzięki bardzo umiejętnemu rozplanowaniu i urzekającym opisom można przy czytaniu wysnuć swoje indywidualne refleksje na dany temat. Kontynuowana przez całą oś fabularną kwestia zagadnienia jakim jest energia w szerokim spektrum pojęcia, porusza zarówno pozytywne i negatywne jej znaczenia. Energia ludzka i słoneczna, które są siłą napędową otaczającego świata. Energia słów i czynów lub gestów, mająca tą unikatową moc w walce z przeciwnościami losu. Energia natury, która jest potężnym żywiołem, a bez niej nie było by niczego. Tak, zdecydowanie Autor meandruje w swej książce po zakamarkach wielu sfer życia jakie występują w realnym świecie.
Wojna Krwi: Wiedźmińskie Opowieści nieznany i kropka
6,7
Świetne rozrywkowe czytadło w klimacie powiązanym luźno z uniwersum serii Sapkowskiego z cyklu „Wiedźmin”.
Bohaterką jest kobieta, królowa, wykazująca nie mniej agresji, niż sam wiedźmin Geralt, którego spotyka ona w książce tylko raz. Można by się doszukiwać w tej opowieści różnych morałów dotyczących zasad uprawiania polityki, ale wszystko jest przedstawione w taki sposób, że ostateczna ocena pozostaje po stronie czytelnika i gdyby zapytać różnych ludzi o to, „czy królowa zrobiła dobrze odpuszczając zdrajcy X”, to znaleźlibyśmy tyle odpowiedzi, ile mamy opcji politycznych w Polsce. Można jednak domniemywać, że w książce przeważa opinia zbyt liberalna na ten temat, bo w życiu, jak uważam, zdrajca jest zawsze zdrajcą i odpuszczanie mu nie przynosi ostatecznie dobrych owoców.