Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Eh... Taki ekscytujący opis, lecz wcale nie adekwatny do samej powieści. To nie jest pierwsza książka tej pisarki, którą czytam, lecz wywarła na mnie chyba najmniejsze wrażenie. Cała akcja jest jakby... płaska. Terroryści okazali się jakimiś tam tubylcami amatorami, w ogóle nie budzącymi żadnej grozy. Zaistnieli w fabule po to, żeby rozwinąć akcję, lecz zabrakło emocji i może dramaturgii... Spotkanie głównych bohaterów było dość mocno przewidywalne. I po raz kolejny rozwalił mnie totalnie fakt, że facet jest dla kobiety chamski i ją obraża, a ona zamiast dać my w pysk i zostawić na pożarcie wężom, nagle odkrywa, że go kocha! Za co? Wystarczy, że facet jest silny, męski, pomaga wyzwolić się od "terrorystów" i ją pociąga? Tego nas uczą tego typu książki? I co z tego, że na koniec wyjaśniają się motywy jego zachowania? Książka to takie typowe romansidło, lecz wyjątkowo mało ambitne jak na Penny Jordan. Zabrakło mi tu jakiegoś dreszczyku grozy, humoru, akcji, elementu zaskoczenia... Mogę to polecić, jeśli szukacie czegoś lekkiego, niezbyt wymyślnego i prostego, tak ot, żeby się odprężyć. W przeciwnym wypadku warto poszukać czegoś innego :)