Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kochać kogoś, to akceptować go takim jakim jest, z jego wadami i zaletami, a nie próbować przykroić go do idealnego wzorca, którego wyobrażenie w sobie nosimy.

Nadzieja. Bez wątpienia jedno z najsilniejszych i najtrwalszych spośród wszystkich ludzkich uczuć.

Może zabrzmi to cynicznie, ale podejrzewam, że najbezpieczniejszą i najtrwalszą podstawą stabilnego związku wcale nie jest euforyczny i bardzo często zupełnie pozbawiony rozsądku stan, zwany zakochaniem. Moim zdaniem wzajemne zrozumienie, wspólne cele, szacunek, ubarwione podobnym poczuciem humoru, prowadzą do znacznie lepszego związku.

Czasem miłość bywa okrutna; oprócz radości przynosi również wiele cierpień.

Odwzajemniona miłość to taki cudowny dar, który zmienia ludzi nie do poznania, rozświetla mroki życia i wykracza poza granice śmiertelności.

Ten nasz wewnętrzny szept, głos mówiący, że nie możemy być w pełni kobietami, jeśli nie jesteśmy „tam”, czyli gotowe spieszyć z pomocą najbliższym, których kochamy… Jeśli nie potrafimy machnąć czarodziejską różdżką, czynić ich życia rajem, odegnać wszelki ból i udrękę... taką miarą mierzymy nasz życiowy sukces ...

Szczycenie się swoją siłą, inteligencją albo innymi przyrodzonymi właściwościami jest próżnością. Ale to nie znaczy, że nie powinniśmy być dumni z tego, co sami osiągniemy. Siła powinna znaleźć swoje zastosowanie, inteligencja przemienić się w mądrość,a zręczność i zawodowa biegłość winny służyć innym ludziom.

Zbytnia pewność siebie bywa równie zdradliwa jak ignorancja, Jeśli zdajesz sobie sprawę z możliwych zagrożeń, jesteś przygotowana, żeby stawić im czoło.

Nadzieja to bardzo uparta i niemożliwa do wytępienia roślina. Kiedy już raz zapuści korzenie, bardzo trudno ja wyrwać.

Jest po prostu sobą, pomyślał.
Robi to, co lubi i stara się unikać rzeczy nieprzyjemnych. Nie potrzebuje niczego udawać. Nie musi też oszukiwać samej siebie. Żyje w całkowitej zgodzie z sobą.

Łatwo zachować obiektywizm w stosunku do ludzi, z którymi nic nas nie łączy.

Z czasem uczymy się rozumieć innych, a zrozumieć znaczy wybaczyć.

Życie może być piękne, kiedy korzysta się z niego we właściwy sposób. To znaczy z umiarem.

Dla niektórych szukanie oparcia w Bogu było oznaką słabości, a dla innych siły. David sam nie wiedział co o tym sądzić. Rozumiał jednak, że religia stanowi jedyną pociechę dla wielu ludzi i choćby z tego jednego powodu nie należy jej lekceważyć.

Absolutna potęga powoduje absolutną demoralizację, chyba że ktoś ma bardzo silny charakter, nieprawdopodobnie silny.

Są sprawy zbyt intymne, by mogli w nich uczestniczyć świadkowie. Są smutki, tragedie zbyt ciężkie do zniesienia.