Do kupienia tej książki zachęcił mnie opis i cena... kupiłam ją na wyprzedaży na stronie jednej z księgarni internetowych, za cenę niższą niż cena butelki wody gazowanej. No cóż wewnętrzy Janusz przemówił :) Jestem jednak rozczarowana, nie jest to raczej jak w opisie "wybitne dzieło pisarza" bardziej słaba historyjka z wattpada ( z całym szacunkiem do wattpada) moim zdaniem szkoda kartek i nerwów do głównego bohatera ><

Do kupienia tej książki zachęcił mnie opis i cena... kupiłam ją na wyprzedaży na stronie jednej z księgarni internetowych, za cenę niższą niż cena butelki wody gazowanej. No cóż wewnętrzy Janusz przemówił :) Jestem jednak rozczarowana, nie jest to raczej jak w opisie "wybitne dzieło pisarza" bardziej słaba historyjka z wattpada ( z całym szacunkiem do wattpada) moim...

Książka o chłopie, który utknął w friendzone. On ją kocha, ona traktuje jak koło zapasowe. Jak on się chce od niej uwolnić....to ona się obraża,, więc on wraca z podkulonym ogonem i jeszcze przeprasza. Płytka historia. Wbrew opisowi nie ma za dużo o samym Medellin.

Książka o chłopie, który utknął w friendzone. On ją kocha, ona traktuje jak koło zapasowe. Jak on się chce od niej uwolnić....to ona się obraża,, więc on wraca z podkulonym ogonem i jeszcze przeprasza. Płytka historia. Wbrew opisowi nie ma za dużo o samym Medellin.

Polecam!!

Polecam!!

Przeczytałam pod wpływem recenzji Marcina Mellera, ale tym razem książka była zdecydowanie przechwalona.
Czytało się miejscami dość opornie i raczej mało w niej kolumbijskiego ducha. I strasznie żal narratora, który ewidentnie cierpi na dnie friend zone.

Przeczytałam pod wpływem recenzji Marcina Mellera, ale tym razem książka była zdecydowanie przechwalona.
Czytało się miejscami dość opornie i raczej mało w niej kolumbijskiego ducha. I strasznie żal narratora, który ewidentnie cierpi na dnie friend zone.

Współczesna literatura kolumbijska rozpostarła się wdzięcznie na szezlongu własnego wizerunku w popkulturze, i zdaje się, że jest jej tam bardzo wygodnie. Już na podstawie samego tytułu powieści Jorge Franco – „Rosario Tijeras”, jak i przez wzgląd na miejsce, w którym umieszczona została fabuła utworu, byłam skłonna zgadywać, że będzie to kolejna opowieść o tragicznej miłości, którą na próby wystawiać będą przestępczość, ubóstwo i narkotykowy biznes. Chciałoby się rzec – typowa love story na miarę Medellin.
Tytułową bohaterkę poznajemy w tragicznych okolicznościach – postrzeloną znajduje ją na ulicy i zawozi do szpitala, w którym walczyć będzie o życie, jej długoletni przyjaciel, do szaleństwa w niej zakochany Antonio. Wszystko, czego dowiemy się o Rosario, będziemy zawdzięczać jemu – gdyż to on w tej powieści czyni honory narratora i w poszarpany, chaotyczny i nieuporządkowany sposób (jak przystało na kogoś, kto szaleje z niepokoju w szpitalu, oczekując na wyrok) przedstawia nam jej losy.
A życie to było trudne i obfitowało w tragedie. Gwałt jeszcze w dzieciństwie, matczyne odrzucenie, bieda i brak perspektyw – los Rosario zdawał się przesądzony już w chwili, gdy uciekła z domu i zamieszkała u powiązanego z grupą przestępczą brata, Johnefe. Wkrótce sama zaczęła pracować na własną legendę i stała się postrachem miasta jako płatna zabójczyni, znana z tego, że każdy swój mord poprzedzała....pocałunkiem, a zbrodnię odpokutowywała – tyciem.
Tylko miłość mogła ocalić Rosario przed beznadzieją i samozniszczeniem. I taka miłość się pojawiła, ale przybrała postać niebezpiecznego trójkąta, który skomplikował przyjacielską relację dwóch przyjaciół – Antonia i Emilia.
Powieść – choć napisana z tym specyficznym żarem, charakterystycznym dla literatury iberoamerykańskiej, nie podbiła mojego serca. To Franco miał dzierżyć pałeczkę, przekazaną mu przez samego Gabriela Garcię Marqueza, ale odnoszę wrażenie, że daleka jeszcze do tego droga. W swojej książce autor pokazuje nam Kolumbię, jaką pamiętać możemy chociażby z „Narcosa”, ale jego opowieść nie wykracza poza stereotyp, wzorzec, który już funkcjonuje w popkulturze. A sama Rosario Tijeras jako archetyp południowoamerykańskiej bohaterki, uwikłanej w szemrane interesy, w moim prywatnym rankingu pozostaje daleko w tyle za Teresitą Mendozą – „Królową Południa".

Współczesna literatura kolumbijska rozpostarła się wdzięcznie na szezlongu własnego wizerunku w popkulturze, i zdaje się, że jest jej tam bardzo wygodnie. Już na podstawie samego tytułu powieści Jorge Franco – „Rosario Tijeras”, jak i przez wzgląd na miejsce, w którym umieszczona została fabuła utworu, byłam skłonna zgadywać, że będzie to kolejna opowieść o tragicznej...

Nie jest to moze powiesc wybitna, ale bawilam sie bardzo dobrze i na dluuugo zapadla mi w pamiec. Okladka jest cudna!

Nie jest to moze powiesc wybitna, ale bawilam sie bardzo dobrze i na dluuugo zapadla mi w pamiec. Okladka jest cudna!

Książka o miłości, fascynacji, uczuciach, ale jednocześnie toksycznych relacjach i wykorzystywaniu innych. Z każdą kolejną stroną można było odczuć znużenie trudami relacji z Rosario narratora - percero, to zmęczenie się udzielało, czuło się ból, który musiał odczuwać.

Książka o miłości, fascynacji, uczuciach, ale jednocześnie toksycznych relacjach i wykorzystywaniu innych. Z każdą kolejną stroną można było odczuć znużenie trudami relacji z Rosario narratora - percero, to zmęczenie się udzielało, czuło się ból, który musiał odczuwać.

Zamysł autora: usiąść i wymyślić postać. Pasjonująca akcja i cały życiorys tej postaci pozostaje w domysłach czytelników. Ani tam Kolumbii, ani tam kolumbijskiej biedy, ani bogactwa, narkotyków czy gangów. Wszystko pozostaje gdzieś w domysłach czytelników. Jedynie platoniczna miłość - o tym jest ta książka. Emilio Maille przeniósł tę powieść na wielki ekran i jestem bardzo ciekawy jak to zrobił.

Zamysł autora: usiąść i wymyślić postać. Pasjonująca akcja i cały życiorys tej postaci pozostaje w domysłach czytelników. Ani tam Kolumbii, ani tam kolumbijskiej biedy, ani bogactwa, narkotyków czy gangów. Wszystko pozostaje gdzieś w domysłach czytelników. Jedynie platoniczna miłość - o tym jest ta książka. Emilio Maille przeniósł tę powieść na wielki ekran i jestem bardzo...

Koncept bardzo potrzebny (brak moim zdaniem w literaturze twardych kobiet) i ciekawy, ale wykonanie trochę nudne. Początek był ciekawy, ale potem te wszystkie historie zaczęły się zlewać w jedno, czyny bohaterów bardzo przewidywalne, a zakończenie rozczarowuje. Na plus zasługuje tłumaczenie. Ładnie napisane, szybko się czyta.

Koncept bardzo potrzebny (brak moim zdaniem w literaturze twardych kobiet) i ciekawy, ale wykonanie trochę nudne. Początek był ciekawy, ale potem te wszystkie historie zaczęły się zlewać w jedno, czyny bohaterów bardzo przewidywalne, a zakończenie rozczarowuje. Na plus zasługuje tłumaczenie. Ładnie napisane, szybko się czyta.

Bardzo dobra historia, równie dobrze napisana.

Bardzo dobra historia, równie dobrze napisana.