Jesteśmy społecznością, która kocha książki

62/180/2023 Mieszane mam uczucia. Autor usiłuje udowodnić, że spotkanie Reagana z Gorbaczowem w Reykjaviku miało ogromne znaczenie. Niestety, wciąż mam wrażenie, że miało znaczenie dla autora, bo tam był... Przyznaję, nieźle napisana, chociaż momentami bardzo techniczna i przez to nudnawa. Doceniam jednak kawał wykonanej przez autora roboty. Dość zabawne są opisy realiów związanych z przybyciem do stolicy Islandii tak ważnych osób: za mało zamorskich telefonów, specjalne faksy, które potrafiły przesłać japońskie teksty bez transkrypcji, wariactwo z pokojami hotelowymi (i ich cenami)... Ciekawa jest historia biurka Resolute, tego, którego na co dzień używał Reagan (a także JFK),i na którym trzymał żelki (żelki zresztą były również podane na stypie po Reaganie). Są też kwiatki, które mnie rażą. Np. agent stacjonujący w NRD, "wschodząca gwiazda służb specjalnych" Wołodia Putin. No sorry, gwiazda służb to nie w enerde! Zdaje się, że tam ZSRR niezbyt potrzebowało własnych agentów, bo dostawali wszystko na tacy od Stasi... A wielkość tego agenta bierze się chyba tylko z jego osobistych wyobrażeń na swój temat i służalczej propagandy. No i pierwsze częściowo wolne wybory w Polsce w 1988 roku... tu mam głównie pretensje do polskiego redaktora, wypadałoby dać przypis. Oczywiście, dla historii upadku komunizmu nie ma to wielkiego znaczenia, bo chodzi o sam proces. Ale jednak po oczach wali. Kolejny raz (chyba przedtem trafiłam na to w biografii Caucescu) natykam się na doktrynę Franka Sinatry "My Way": każdy kraj sam zdecyduje, jaka pójdzie drogą - powiedział rzecznik Kremla, Giennadij Gierasimow. Dowcipniś. "Tam w korytarzu stało dwóch oficerów wojskowych, amerykański i radziecki, ściskając w rękach walizki zawierające serie kodów autoryzujących atak nuklearny. Stali kilka metrów od siebie, wpatrując się w dal, udając, że nie widzą się nawzajem."