Jeff Bishop

książka o chłopaku, który w ostatnie wakacje przed collegem nabawia się kontuzji nogi wymagającej operacji i jego byłej dziewczynie, która objawia się mu w halucynacjach po lekach przeciwbólowych w momencie, gdy już prawie goi mu się serce. ten opis mnie tak zachęcił, że wiedziałam, że muszę się zapoznać z tą lekturą. spodziewałam się głównie humoru i czegoś na wyluzowanie. dostałam to, ale w pakiecie z smutkiem i złamanym sercem. na końcu doszła jeszcze do tego frustracja i z książki zrobiła się kolejka górska, na której na przemian śmiałam się w głos, płakałam i musiałam ją odkładać, żeby ochłonąć. luźny i przyjemny styl pisania, świetne żarty, pełno podtekstów, letni wakacyjny klimat, dzięki któremu znów wróciłam do ciepłego czerwca. ale przede wszystkim to było coś, gdzie mogłam odnaleźć siebie. cała rozciągłość przyjaźni, miłości i relacji rodzinnych w nastoletnich latach, uczucia i postępowanie przy złamanym sercu, nie zawsze racjonalne czy mądre. mimo swojej nietypowości i bólu odnalazłam w niej dużo komfortu. zakochałam się w bohaterach i dynamice ich relacji. oboje nieidealni, zazdrośni o wszystkich wokół i mimo wielu kłótni wydają się do siebie idealnie dopasowani. większość książki ukazuje ich sytuację już po zerwaniu, a mimo to - ta chemia, to uczucie i te gesty - to wszystko aż przelewało się przez papier, mimo wszystkich przeszkód kibicowałam im od początku do końca. zakończenie mnie zniszczyło, było nieoczekiwane i zostawiło mnie z głową wypełnioną pytaniami. jednocześnie podoba mi się taki koniec i jednocześnie jestem zupełnie gotowa na sequel i nie mogę się go doczekać. to była prawdziwa potężna dawka dobrej młodzieżówki💊