Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zacznę od wiadomości dobrych. Twórcy tego dzieła o coś chodzi. To emanuje z treści. To dobrze. Jest zaangażowanie. Inna sprawa, że ja zupełnie nie wiem, o co autorowi chodzi. To jednak niekoniecznie o nim źle świadczy. Pewnie o mnie. Druga dobra wiadomość. Wojasiński z pewnością nie pisze dla kasy. Skrajny nawet optymista nie założyłby, że cokolwiek na takim pisaniu zarobi. A zatem pisarz - hobbysta. Pisze dla siebie. Niezależny. Już lubię. Książka o irracjonalnym gościu, który tonie w banale. Zawieszony między prywatną z Bogiem rozmową, a flirtem z wizją mamony. Chwilami przynudza, a chwilami śmieszy huśtawką nastrojów. Jego działaniom brak sensu. Dlatego przeczytałem do końca. Mało na świecie ludzi bez sensu.