Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka powstała 9 lat po wydarzeniach z 10 kwietnia 2010. Inspiracją do jej napisania były rozmowy z Barbarą Kazaną. Książka ma na celu podtrzymanie pamięci o ofiarach katastrofy. Autorzy zebrali 96 wspomnień bliskich, członków rodzin, kolegów, znajomych przyjaciół. Wszyscy wspominają zmarłych, ukazując ich sylwetki z tej innej, często prywatnej strony. Cześć z opowiadań to krótkie wywiady. Mimo, że książka z założenia ma nie dotykać polityki nie dało się bez niej obejść ponieważ w kilku wspomnieniach przewijał się wątek ekshumacji. Nikt natomiast nie mówi głośno o przyczynach katastrofy. Nikt nie porusza kwestii łamania procedur i wywierania presji. Nikt nikogo nie osądza i nie oskarża. I to jest z jednej strony dobre choć dziwne wrażenie towarzyszy czytelnikowi, który czytał chociażby "Ostatni lot", gdzie merytorycznie i precyzyjnie opisano najprawdopodobniejsze przyczyny wypadku. Przeczytałem sporo książek o wydarzeniach w Smoleńsku i ta książka to ciekawe uzupełnienie literatury na temat tamtych wydarzeń. Polecam