Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wow to naprawdę była telenowela! Tak szczerze sama już nie wiem co myśleć o tej historii. Na pewno wciąga jak jakiś okropny serial, który nie możesz przestać oglądać, chociaż wszyscy Ci mówią, że jest beznadziejny :) po pierwsze Mavs - nie zasługujesz na zadnego z braci Shepard. C idwaj mężczyźni poświęcili wszystko w imię miłości do Ciebie, nawet miłość braterską pomiędzy nimi. Gdyby Maverick przeczytała tak jak my ich historię myślę, że przyznałaby nam rację. Pierwsze rozdziały sprawiły, że nie polubiłam główną bohaterkę i bardzo współczułam jej mężowi. I chyba wierzyłam, że tam w szpitalu jest Killian...ale po przejściu do rozdziałów Kaela jakoś wiedziałam, że wszystko jest bardziej poplątane. Bo gdyby autorka chciała być bardziej tajemnicza dodałaby również rozdziały Killiana. A tak wiemy, że jakoś wszystko ukierunkowała. Co do Kaela - uwielbiam go. Chcę jego sobowtóra wysłanego do mnie ekspresem :) Boże taki mężczyzna to chyba dar niebios :P i chociaż nie przepadałam za Killianem (no autorka nie dała nam za dużo wyboru),to na koniec było mi go naprawdę żal. Po wyjaśnieniu wszystkich tajemnic jego było mi najbardziej żal. Tak poświęcił się w imieniu swojej rodziny. Tak naprawdę powinien zostawić cały bałgan, który zrobił jego ojciec. Tutaj najbardziej żałowałam, że nie ma jego POV. Chciałabym wiedzieć co tak naprawdę myśli. Mavs przechodziła w takie skrajności przez całą książkę, ale cieszę się, ze chociaż słuchała rozsądnych rad MaryLou (moja idolka :P). Bez niej chyba siła przekonywania Kaela nie była aż tak przekonywująca. Epilog jest szczęściem tym dwojga. I jak napisałam naprawdę szkoda mi Killiana. I trochę żałuję, że nie wiem co się stało z Jilly, bo chociaż namieszała, tak naprawdę też nie poznaliśmy jej wersji zdarzeń.