Urodził się 10 października 1923 w Brodnicy jako jedno z dwanaściorga dzieci w rodzinie Stanisławy z d. Wejnerowskiej i Stanisława Psutego. Jego ojciec prowadził piekarnię w Brodnicy. Matka zajmowała się wychowaniem dzieci i prowadzeniem domu. W 1937 roku Kazimierz Psuty rozpoczął w gimnazjum kupieckim w Brodnicy naukę, którą musiał przerwać z powodu wybuchu wojny.
W czasie okupacji pracował w piekarni ojca, która krótko po wkroczeniu Niemców została odebrana rodzinie Psutych i oddana w ręce nowego właściciela niemieckiego. Rodzina została także przesiedlona do gorszego mieszkania. W 1942 roku ojciec podpisał volkslistę, w konsekwencji czego Kazimierz Psuty we wrześniu 1942 został powołany do wojska niemieckiego. Skierowano go do jednostki ciężkich karabinów maszynowych i moździerzy pod Hamburgiem. Po przejściu podstawowego przeszkolenia w styczniu 1943 został przeniesiony do Afrika Korps walczącego z wojskami alianckimi w Tunezji. W kwietniu 1943 uciekł do wojsk francuskich. Przebywał w kilku obozach jenieckich, gdzie wraz z pięcioma innymi Polakami służącymi w Wehrmachcie zgłosił się do wojska polskiego. Po krótkim pobycie w Legii Cudzoziemskiej w Algierii został przetransportowany do obozu polskich ochotników w Algierze, skąd drogą morską w kwietniu 1943 dostał się do Wielkiej Brytanii. Tam rozpoczął służbę w 1. Dywizjonie 1. Pułku Artylerii Przeciwpancernej, wchodzącym w skład 1. Dywizji Pancernej. Po desancie aliantów w Normandii od sierpnia 1944 do maja 1945 służył jako kierowca rotmistrza swojego dywizjonu. Tym sposobem przeszedł cały szlak bojowy 1. Dywizji Pancernej od Francji przez Belgię i Holandię do Niemiec. Od kapitulacji Niemiec służył w wojskach okupacyjnych w Schüttorf i Bentheim. W lipcu 1947 powrócił do rodzinnej Brodnicy.
W Brodnicy podjął pracę w piekarni ojca, stopniowo przygotowując się do przejęcia rodzinnego interesu. W 1950 roku plany te zostały pokrzyżowane z powodu przyłączenia prywatnej piekarni do PSS "Społem". Po zwolnieniu ze spółdzielni spożywców i krótkim okresie bezrobocia Kazimierz Psuty został zatrudniony jako kierownik piekarni w Brodnicy. W latach 50. powołano go na trzymiesięczne ćwiczenia do ludowego Wojska Polskiego. Od 1970 roku wraz z innymi byłymi żołnierzami 1. Pułku Artylerii Przeciwpancernej organizował regularne spotkania kombatanckie.
Należał do ZBOWiD-u, a następnie do 2009 roku do Koła Koleżeńskiego "Toruń" zrzeszającego maczkowców. Do śmierci w 2013 roku prowadził działalność kombatancką w Kole Kombatantów Sił Zbrojnych na Zachodzie w Brodnicy. W 2007 roku wydał książkę "Moje wojenne wspomnienia".