Siódma królowa

"Siódma królowa" autorstwa Grety Kelly to drugi a zarazem finałowy tom "Lodowej korony". Pierwszy tom zrobił na mnie dobre wrażenie i sprawił mi sporo satysfakcji na ostatnich kartach powieści, co sprawiło, że wobec drugiego tomu miałam dość wysokie oczekiwania.
Z uwagi na to, że pierwszą część po zakończeniu niezwłocznie przekazałam dalej, to drugi tom przywędrował do mnie w prezencie od czytelniczki "dalej". Więc fanki Greta Kelly ma już przynajmniej dwie:)
Ma też dwóch wąsatych antyfanów, ponieważ z jakiegoś powodu moje koty korzystały z każdej okazji, aby tę książkę zaatakować, podrapać, ugryźć a najlepiej wytrącić mi ją z rąk...

A jak się prezentuje zawartość?

Askia ma wyjść za mąż. Znowu. Tym razem ma na to nawet mniejszą chęć niż poprzednio.
Zwłaszcza, że jej poprzedniczki mimo właściwej ilości nie zaśpiewają grupowo piosenki tytułowej z "Six", bo w ich przypadku za każdym razem kończyło się "dead". Śpiewanie w grę nie weszło, ale z uwagi na szczególny dar Askii i tak miały wiele do powiedzenia i do zrobienia też.

W pierwszym tomie Askia gościła na dworze Visziru, gdzie sprawowała funkcję gościa i jako taki była świadkiem dworskich gierek, spisków i uczestnikiem rozpętywanych tam afer. Teraz porwana, pełni funkcję więźnia z bardzo dużą swobodą ruchu(bo jej kandydat na męża ma się za dżentelmena) na dworze cesarstwa Rovenu.
Oba opisane dwory, które dzielą opisany świat na pół, są swoimi skrajnymi przeciwieństwami, ale jedno się nie zmienia - wszyscy mają swoje tajemnice, grzeszki, grzechy i spiski na sumieniu. A Askia nawet pilnowana przez Radovana i jego ludzi, nadal ma armię duchów na usługach, które wejdą w każdy zakątek(ale co jej powiedzą, a czego nie to już inna kwestia).

Mimo bardzo subiektywnego patrzenia na te zdarzenia(nadal mamy narrację pierwszosobową w wydaniu samej Askii, choć dwa razy autorce się imiona pomyliły i napisała rozdziały z innej perspektywy),dwór wydaje się bardzo żywy i wciągający. Tylko, że autorka nadal bardziej skupia się na postaciach martwych niż żywych, i to te postacie są lepiej zarysowane mimo widmowej osłony. Jest to zresztą główny aspekt humorystyczny książki. Nawet dramatyczne sytuacje, potrafią być tu rozproszone przez to, że główna bohaterka, ma problem z koncentracją na żywych postaciach i tym co się z nią dzieje, bo jej rozmówcy zainteresowani są czym innym.

Sama bohaterka niezmiennie jest dużym plusem powieści. Jej postawa jest dość realistyczna. Potrafi zaimponować swoim zachowaniem, choć popełnia błędy.

Podoba mi się też sama fantastyczna strona powieści, która choć jest raczej standardowa, to robi dobry użytek za znanych nam schematów.

Myślę, że głównym problemem tej dylogii, jest jednak to że oba tomy toczą w dwóch różnych miejscach, ale z jednej perspektywy. Nie ma tu więc miejsca na domknięcie wszystkich wątków, co po zakończeniu pierwszego tomu jest dość frustrujące. Dodatkowo zakończenie "Siódmej królowej" niekoniecznie pozostawia furtkę na dopisanie następnej książki. To trochę takie zamknięcie drzwi z trzaskiem na koniec "Mam tę moc", tyle że po niej nie ma kolejnej sceny.

Niemniej książki polecam i mam nadzieję, że autorka jeszcze nas czymś uraczy.

"Siódma królowa" autorstwa Grety Kelly to drugi a zarazem finałowy tom "Lodowej korony". Pierwszy tom zrobił na mnie dobre wrażenie i sprawił mi sporo satysfakcji na ostatnich kartach powieści, co sprawiło, że wobec drugiego tomu miałam dość wysokie oczekiwania.
Z uwagi na to, że pierwszą część po zakończeniu niezwłocznie przekazałam dalej, to drugi tom przywędrował do...

"Siódma królowa" to dobre zakończenie dylogii autorstwa Grety Kelly. Bardzo podobała mi się kreacja głównej bohaterki- Askii - królowej walczącej o ocalenie swojego królestwa, która aby stawić czoło swoim wrogom, musi stać się szpiegem, kłamać i knuć intrygi, nie tylko polityczne.
Polecam!

"Siódma królowa" to dobre zakończenie dylogii autorstwa Grety Kelly. Bardzo podobała mi się kreacja głównej bohaterki- Askii - królowej walczącej o ocalenie swojego królestwa, która aby stawić czoło swoim wrogom, musi stać się szpiegem, kłamać i knuć intrygi, nie tylko polityczne.
Polecam!

Wyczekiwałem tej premiery, miałem ogromne nadzieje na coś tak samo dobrego jak "Lodowa Korona", a dostałem coś o wiele lepszego! Greta Kelly raz jeszcze stworzyła, albo raczej rozbudowała, dojrzały świat fantasy, w którym moralność jest pojęciem względnym, a dworskie intrygi i walka o swoje stają się głównym elementem fabularnym.

Książka jest bezpośrednią kontynuacją pierwszego tomu, więc bez żadnego konkretnego wstępu razem z Askią trafiamy w ręce Radovana, szalonego i nieobliczalnego władcy Rovenu. Ma z pozoru proste zadanie, uciec z jego cesarstwa i wrócić do Seraveszu. Z pozoru, bo ma na to tylko 30 dni, po których Radovan planuje zabić ją dla jej magii śmierci. Sama magia śmierci pozwala jej na kontaktowanie się z zamordowanymi żonami Radovana, obdartymi z mocy i pozostawionymi na pastwę losu kobietami o jakże różnych charakterach. A czy jej się to uda, czy postawi na swoim i dzięki swojej odwadze uda jej się zaprowadzić ład na świecie? Sprawdźcie sami!

Autorka stworzyła niesamowicie rozbudowany świat z ciekawym systemem magicznym. Dzieląc książkę na elementy stricte fabularne związane z walką Askii i elementami obyczajowymi, w tym wątkami miłosnymi, można śmiało powiedzieć, że jest ona bardzo dojrzała. Nie ma tutaj dziecinnych westchnień jednej postaci do drugiej, a przy tym wszystkim góruje niesamowita wręcz pogarda głównej bohaterki do Radovana, czego świadkami możemy być podczas jej rozmyślań przy każdym jego słowie lub czynie.

Nie zabrakło tutaj też sytuacji, w których moralność odchodzi na bok, dając szansę bohaterom na zastąpienie zdrowego rozsądku bezpodstawnymi działaniami. Czasami było naprawdę okropnie, bo pojawiają się nie tylko akty brutalnej i krwawej bezmyślności (oczywiście Radovan stoi tu na czele),ale także wątki nietolerancji w wielu odmianach.

Greta Kelly po prostu dała czadu, serdecznie polecam!

Wyczekiwałem tej premiery, miałem ogromne nadzieje na coś tak samo dobrego jak "Lodowa Korona", a dostałem coś o wiele lepszego! Greta Kelly raz jeszcze stworzyła, albo raczej rozbudowała, dojrzały świat fantasy, w którym moralność jest pojęciem względnym, a dworskie intrygi i walka o swoje stają się głównym elementem fabularnym.

Książka jest bezpośrednią kontynuacją...

Askia ma trzydzieści dni, żeby wymyślić jak przeżyć. Kobieta została porwana przez cesarza Rovenu. Sama jednak jest królową Seraveszu i chce zrobić wszystko by ocalić siebie, odzyskać koronę, a przy okazji uwolnić innych. Sprytna władczyni, która przy okazji ma tajemniczą moc, rozwija swoją siatkę szpiegowską, by obnażyć swojego oprawcę. Radovan przez swoje szalone pragnienie władania nad światem, nie do końca zdaje sobie sprawę co dziewczyna wyprawia. A ona, z uporem, a jednocześnie pewną dozą dyskrecji, pomalutku rozpracowuje glinianego kolosa jakim jest Roven. Czy Askii uda się uratować siebie, a tym samym kontynent?

Z niecierpliwością wyczekiwałam drugiego tomu Lodowej Korony. Greta Kelly zaczarowała mnie w pierwszej części, więc na to samo liczyłam przy okazji tej lektury. Dostałam jednak odrobinę mniej niż liczyłam. „Siódma królowa” spina wątki, które zostały poruszone poprzednio, ale wydawała mi się odrobinę nudniejsza. Niby jest to wyjaśnione, że Askia poznaje swojego wroga, rozpracowuje i układa plan działania, ale miałam wrażenie, że lektura się ciągnie i ciągnie. Dopiero końcówka przyśpieszyła i spowodowała, że przechodził mnie dreszczyk emocji. Nie mniej jednak serię oceniam pozytywnie i będę śledziła, czy autorka zaserwuje nam jeszcze jakąś powieść 😊

Askia ma trzydzieści dni, żeby wymyślić jak przeżyć. Kobieta została porwana przez cesarza Rovenu. Sama jednak jest królową Seraveszu i chce zrobić wszystko by ocalić siebie, odzyskać koronę, a przy okazji uwolnić innych. Sprytna władczyni, która przy okazji ma tajemniczą moc, rozwija swoją siatkę szpiegowską, by obnażyć swojego oprawcę. Radovan przez swoje szalone...

Fantastyka nie jest moim gatunkiem wiodącym, ale raz na jakiś czas skuszę się na historię, w której magia i trudne do wytłumaczenia zjawiska odgrywają kluczową rolę. Tak trafiłam na prozę Grety Kelly, która bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie wyobraźnią przełożoną na kartę swojej powieści.

Autorka kontynuuje serię Lodowa Królowa za sprawą drugiego tomu i po raz kolejny zaprasza nas do świata, w którym wszystko może się wydarzyć. Rewelacyjnie radzi sobie z przedstawieniem tła i opisami wszelkich detali, które dodają wydarzeniom wiarygodności. Czytelnik jest w pełni zorientowany wokół spraw związanych z bohaterami, doskonale rozumie świat, w którym żyją a także zasady panujące w tamtejszym społeczeństwa. A jednak wciąż czujemy pewnego rodzaju pozytywny niedosyt, ponieważ Kelly świadomie stopniuje nam wszystkie fakty i nie zdradza wszystkiego na jeden raz. Od samego początku wyczuć zatem można, że autorka skrupulatnie podąża wyznaczoną sobie ścieżką i nie tylko żongluje różnorodnymi motywami, ale i składa na nasze dłonie wielowymiarowe, charyzmatyczne sylwetki postaci, których losy ani przez moment nie są nam obojętne.

Ponownie wracamy do świata Askii, wojowniczki, wiedźmy oraz królowej. Kontynuujemy losy głównej bohaterki, która w pełni przyciąga uwagę czytelnika i na różne sposoby motywuje go do działania. To wielowymiarowa postać, która ma zarówno swoje wady jak i dobre cechy, więc zaskakuje realnością a także pozwala się w pełni zrozumieć. Dziś ponownie stanie w obliczu wielkiego wyzwania, gdy porwana i wzięta za żonę będzie wiedziała, że jej życie dobiega końca. Stanie się zatem szpiegiem, który będzie walczył o swoje miejsce w świecie a także o swoje królestwo. Czy wyjdzie cało z tej opresji? O tym musicie przekonać się sami.

Książka wciąga już od pierwszych stron, ponieważ napisana jest plastycznym i skupiającą uwagę językiem. Otula nas swoimi ramionami i nie wypuszcza nim nie zamkniemy ostatniej strony. Czytamy o intrygach na królewskim dworze, o ludziach zagubionych we własnych pragnieniach, a także o walce z własnymi słabościami. Na przestrzeni całej fabuły dzieje się wiele nietypowych zdarzeń a główna bohaterka raz za razem będzie musiała walczyć o własne życie, ale nie martwcie się – na subtelny wątek romantyczny także znajdzie się miejsce. Greta Kelly zaplanowała swoją historię w taki sposób, że wszystko znalazło w niej swoim miejscu: od wyzwań codzienności, poprzez walkę o dobre imię na prywatnych sprawach kończąc.

"Siódma królowa" trzyma poziom swojej poprzedniczki i gwarantuje nam moc zaskakujących atrakcji. To historia w pełni przemyślana i do ostatniego słowa dopracowana, więc wciąga tak bardzo, że już z utęsknieniem wypatruję kolejnego tomu. Greta Kelly żongluje motywami, łączy je w dojrzały sposób i udowadnia czytelnikowi, że fantastyka wciąż może nas zaskoczyć. Na pierwszy rzut oka wydaje się, że to historia niepozorna i przypominająca inne książki, ale zapewniam Was, że to coś zupełnie odrębnego i wymykającego się wszelkim schematom.

Fantastyka nie jest moim gatunkiem wiodącym, ale raz na jakiś czas skuszę się na historię, w której magia i trudne do wytłumaczenia zjawiska odgrywają kluczową rolę. Tak trafiłam na prozę Grety Kelly, która bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie wyobraźnią przełożoną na kartę swojej powieści.

Autorka kontynuuje serię Lodowa Królowa za sprawą drugiego tomu i po raz kolejny...

Mᴏżʟɪᴡᴇ sᴘᴏᴊʟᴇʀʏ ᴢ 1 ᴛᴏᴍᴜ ❗️

☾ Jak w pierwszym tomie akcja działa się na każdym kroku. Z kolei tutaj trochę przycicha, ale to nie oznacza, że jest nudna.
Askia zostaje porwana i staje się więźniem swojego najgorszego wroga. Jej zadaniem będzie w ciągu 30 dniu uciec i uwolnić się od psychopatycznego władcy. W tym czasie musi zacząć tworzyć spiski wewnątrz pałacu…wszystko czego nauczyła w pałacu Armaana cesarza Visziru przyda jej się przy tworzeniu planu. A nauczycieli miała piekielnie dobrych, szczególnie że jedna z nich była żoną Armaana, która miała największy głos w pałacu.

☾ Od samego początku dopingowałam główną bohaterkę. Tyle przeszła by się poddać? Niemożliwe. Askia ma w sobie ogień, który pozwoli jej odzyskać swój tron i królestwo. Będzie musiała poświęcić to co kocha i stoczyć wojnę, która nadciągała już w pierwszym tomie. Askia to silna bohaterka, która nigdy się nie poddaje. Jej inteligencja ukazana jest w każdym kroku jaki stawia, w każdej decyzji podjętej. Dlatego nadal mnie dziwi czemu tak cicho jest o tych książkach.
Zdecydowanie Askia i jej walka o poddanych, o zakończenie wojny czy to jak zależy jej na ukochanych i bliskich osobach jest godne pochwalenia.

Mᴏżʟɪᴡᴇ sᴘᴏᴊʟᴇʀʏ ᴢ 1 ᴛᴏᴍᴜ ❗️

☾ Jak w pierwszym tomie akcja działa się na każdym kroku. Z kolei tutaj trochę przycicha, ale to nie oznacza, że jest nudna.
Askia zostaje porwana i staje się więźniem swojego najgorszego wroga. Jej zadaniem będzie w ciągu 30 dniu uciec i uwolnić się od psychopatycznego władcy. W tym czasie musi zacząć tworzyć spiski wewnątrz pałacu…wszystko...

Askia została porwana przez okrutnego imperatora, Radovana. Dokładnie wie co ją czeka - 30 dni względnej wolności i śmierć. Podejmuje desperacką próbę uwolnienia siebie i innych z rąk rządów Radovana, który jest pełen sprzeczności. Pomagają jej w tym zabite poprzednie królowe.
Askia wciąż zmuszana jest do walki na wielu polach. Uparcie się nie poddaje, choć zdawałoby się przeciwności losu tylko się mnożą. Ciekawy wątek jest pomoc jej poprzedniczek - duchy poprzednich królowych. Pojawiała się i znikają, okazują się być świetnymi szpiegami. Niektóre z nich pośmiertnie próbują się wybielić w oczach Askii, z różnym skutkiem. Mimo wszystko każda próbuje pomóc.
Zdecydowaną gwiazdą tej części jest Radovan. Idealny czysty złol. Wierzy we własną ideę, potrafi w swojej pokrętnej logice znaleźć kontrargument na wszystko. Z jednej strony trafia do niego logiczność i waga niektórych decyzji, które podejmuje. Jednak z drugiej strony twierdzi, że kochał swoje żony, ale musiał zabrać im moce, żeby ocalić świat, więc je zabijał.
Delikatny wątek romantyczny rozpoczęty w pierwszym tomie, deklaruje się z biegiem trwania fabuły. Jako fan romansów w fantastyce - szkoda, że nie było go odrobinę więcej.
Ubolewam, że rola fanatyków religijnych została bardzo zmarginalizowana. To jeden z ciekawszych wątków pierwszego tomu i liczyłam na ich większe zaangażowanie w kontynuacji.
Całość wypadła nieźle, choć momentami nierówno.

Askia została porwana przez okrutnego imperatora, Radovana. Dokładnie wie co ją czeka - 30 dni względnej wolności i śmierć. Podejmuje desperacką próbę uwolnienia siebie i innych z rąk rządów Radovana, który jest pełen sprzeczności. Pomagają jej w tym zabite poprzednie królowe.
Askia wciąż zmuszana jest do walki na wielu polach. Uparcie się nie poddaje, choć zdawałoby się...

„Siódma królowa” to drugi tom „Lodowej korony”, która nie była moją ulubioną książką, ale muszę przyznać, że drugi tom już bardziej przypadł mi do gustu.
O wiele lepiej odnalazłam się w temacie duchów dawnych żon Radovana oraz próbach Askii odnalezienia się na jego dworze. Wciąż nie przepadam za Askią, jest bardzo impulsywna i czasem aż głupia, nie potrafiłam w pełni się z nią polubić.
Wątek duchów za to był strzałem w dziesiątkę, uwielbiałam momenty gdy każda z królowych się pojawiała i opowiadała swoją historię, jak próbowały przetrwać, czego się nauczyły w trakcie pobytu u Radovana – genialne.
Jednak… to wciąż nie jest to. Nie umiem powiedzieć czego dokładnie brakuje tej serii, ale kompletnie nie czułam emocji w trakcie czytania. Mimo tego, że bardzo podobał mi się wątek wiedźmiego króla oraz duchy królowej to wciąż nie miałam takiej chęci dalszego czytania.
Seria dla mnie średnia, a szkoda bo sam pomysł był ciekawy.
Współpraca z @dom_wydawniczy_rebis
~Idris

„Siódma królowa” to drugi tom „Lodowej korony”, która nie była moją ulubioną książką, ale muszę przyznać, że drugi tom już bardziej przypadł mi do gustu.
O wiele lepiej odnalazłam się w temacie duchów dawnych żon Radovana oraz próbach Askii odnalezienia się na jego dworze. Wciąż nie przepadam za Askią, jest bardzo impulsywna i czasem aż głupia, nie potrafiłam w pełni się z...

Drugi tom cyklu o księżniczce zmuszonej do walki o ocalenie królestwa w świecie zdrady i wojen

Wojowniczka, wiedźma, królowa. Każde z tych określeń wprost idealnie pasuje do Askii To waleczna księżniczka, która nie cofa się przed wyzwaniami.

Porywa ją cesarz, mając w planach ją polubić, a potem uśmierci. Nie może do tego dopuścić. Musi stać się szpiegiem, żeby ratować i się je i królestwa.

Jednak trudno to zrobić, gdy jest się więzionym, a dokoła jest pełno intryg, tajemnic i kłamstw. Czy odnajdzie się w tym? Czy wygra z szaleństwem cesarza? Czy uratuje podbite kraje i swojego ukochanego

Piękna okładka. Wciągająca historia, rośnie zachwycająca co pierwszy tom. Dużo akcji i emocji, oraz główna bohaterka którą polubiłam. Intrygi przeplatające się z walką z uczuciami. Bardzo ciekawe.

Drugi tom cyklu o księżniczce zmuszonej do walki o ocalenie królestwa w świecie zdrady i wojen

Wojowniczka, wiedźma, królowa. Każde z tych określeń wprost idealnie pasuje do Askii To waleczna księżniczka, która nie cofa się przed wyzwaniami.

Porywa ją cesarz, mając w planach ją polubić, a potem uśmierci. Nie może do tego dopuścić. Musi stać się szpiegiem, żeby ratować i...

Kto lubi bohaterki pełne pasji i siły?

Wszyscy.

Ważne żeby były dobrze napisane.

Dziś opowiem Wam bez spojlerów o "Siódmej Królowej", czyli drugim tomie i ostatnim "Lodowej Korony". Niedawno w relacji przypominałam Wam swoją recenzję właśnie do Lodowej, gdzie to książkę chwaliłam, ale również nazwałam ją wtedy fantastyką babską. Ot była to książka, gdzie autorka zrobiła ze swojej bohaterki centrum wszystkiego i ubierała ją w ładne fatałaszki, zbyt mocno się na tym momentami skupiając. Jednak, nadal była to naprawdę świetna książka,

"Siódma Królowa" to już zdecydowanie dużo poważniejsza książka niż jej poprzedniczka, a nazywanie tej książki babską i porównywanie do Maas (bo jak zrobiłam przy pierwszym tomie) byłoby wręcz obrazą. Autorka dojrzała, przemyślała sobie bardzo dogłębnie w jakich kierunkach ma pójść fabuła i konsekwentnie do tego dążyła. Kelly okazała się być niezwykle zdolną pisarką i to jak wiele emocji jest w stanie wzbudzić w czytelniku jest niesamowite. Trzyma nas w napięciu przez cały czas, snuje niezwykle inteligentne intrygi a Askia jest po prostu świetna. Ciężko jest mi darzyć ciepłymi uczuciami żeńskie bohaterki, ale ruda Askia przez cały czas podtrzymywała we mnie sympatię do siebie.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej dylogii, systemu magicznego, charakterów jakie zebrała na swoich stronach autorka i nadal nie dowierzam lekko nad tym jak całość się skończyła. Nie bójcie się sięgać po książki nie młodzieżowe i niewyskakujące na Was z każdej relacji, bo może Wam umknąć naprawdę dobra fantastyka.

Kto lubi bohaterki pełne pasji i siły?

Wszyscy.

Ważne żeby były dobrze napisane.

Dziś opowiem Wam bez spojlerów o "Siódmej Królowej", czyli drugim tomie i ostatnim "Lodowej Korony". Niedawno w relacji przypominałam Wam swoją recenzję właśnie do Lodowej, gdzie to książkę chwaliłam, ale również nazwałam ją wtedy fantastyką babską. Ot była to książka, gdzie autorka zrobiła...