Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Victoria spędziła młodość w rodzinach zastępczych i domach dziecka. Aspołeczna, małomówna, bezczelna. Kocha kwiaty, poznała ich język dzięki przybranej matce Elisabeth. Zła na cały świat najchętniej dawałaby ludziom nagietki oznaczające żal, lub osty, sygnalizujące mizantropię. Osiemnastoletnia Victoria zaczyna dorosłe życie i dostaje pracę w kwiaciarni, gdzie przygotowuje bukiety o specjalnym znaczeniu, pomagające klientom w wyrażaniu wielu dobrych uczuć. Pewnego dnia w życiu Victorii pojawia się tajemniczy chłopak, który podobnie jak ona posługuje się językiem kwiatów. Od tego momentu życie głównej bohaterki zmienia się najzupełniej i nic nie jest już takie, jak wcześniej.

Czytając nie odgadniesz czego się możesz spodziewać dalej.

Victoria spędziła młodość w rodzinach zastępczych i domach dziecka. Aspołeczna, małomówna, bezczelna. Kocha kwiaty, poznała ich język dzięki przybranej matce Elisabeth. Zła na cały świat najchętniej dawałaby ludziom nagietki oznaczające żal, lub osty, sygnalizujące mizantropię. Osiemnastoletnia Victoria zaczyna dorosłe życie i dostaje pracę w kwiaciarni, gdzie przygotowuje...

Książka opisuje romans rozwijający sie na nk.
Bohaterami są 34-letnia, będąca w stałym związku Kasia. Oraz samotny 26-letni Igor. Oboje pracują w dużej korporacji w Warszawie, mimo tego, ich kontakty ograniczają się do spotkań podczas szkoleń czy wyjazdów organizowanych przez firmę. Podczas jednego ze szkoleń zaczyna się historia naszych bohaterów ..
Czytałam ją jednym tchem. Książkę puściłam dalej. Liczyłabym na drugą część. :)

Książka opisuje romans rozwijający sie na nk.
Bohaterami są 34-letnia, będąca w stałym związku Kasia. Oraz samotny 26-letni Igor. Oboje pracują w dużej korporacji w Warszawie, mimo tego, ich kontakty ograniczają się do spotkań podczas szkoleń czy wyjazdów organizowanych przez firmę. Podczas jednego ze szkoleń zaczyna się historia naszych bohaterów ..
Czytałam ją jednym...

Opowiada o losach młodzieży, które uciekły ze swoich domów, z powodów ważnych lub mniej ważnych, które wydają się nie do zniesienia. Głowni bohaterowie: Gemma miała dość zakazów i nakazów które stawiali przed nią rodzice, więc buntuje się przeciwko sztywnym zasadom przez nich ustalonych i chce zasmakować świata.
David, chłopak Gemm ucieka przed przemocą ojca alkoholika i chorobliwą bezradną miłością uzależnionej od alkoholu matki.
Trafiają w środowisko anarchistów i narkomanów. Wreszcie znajdują receptę na swoje kłopoty. Zaczynają od najłagodniejszych nałogów, kończąc na Heroinie. Ze zwyczajnych młodych ludzi stają się ćpunami, tak jak ich nowi przyjaciele. Książka przedstawia brutalną rzeczywistość. Ludzie w świecie heroiny gotowe są zrobić wszystko, by ją zdobyć (kraść, a nawet sprzedawać własne ciało). Kiedy uświadamiają sobie uzależnienie, dla niektórych jest już za późno.
Narratorem każdego rozdziału jest inna osoba, przez co losy bohaterów poznajemy ciągle z nowej perspektywy.

Wciągająca ! Powieść zaliczam do kanonu lektur pouczających, całkiem ambitnych, z przesłaniem dla inteligentnych ludzi, dla ludzi o podobnych przejściach ale nie dla buntujących się nastolatków, którzy bardziej się nakręcą na taki świat niż coś z książki wywnioskują.

Opowiada o losach młodzieży, które uciekły ze swoich domów, z powodów ważnych lub mniej ważnych, które wydają się nie do zniesienia. Głowni bohaterowie: Gemma miała dość zakazów i nakazów które stawiali przed nią rodzice, więc buntuje się przeciwko sztywnym zasadom przez nich ustalonych i chce zasmakować świata.
David, chłopak Gemm ucieka przed przemocą ojca alkoholika i...

Weronika postanowiła umrzeć, dlaczego? Bo znudziło się jej własne życie, które nie miało już sensu. Wszystko co robiła stało się zwykłą rutyną. Brakowało w niej nawet małej odrobiny szaleństwa. Nieudana próba sprowadza ją w końcu do psychiatryka, gdzie szaleństwa jest w nadmiarze. Dziewczyna dowiaduje się, że zostało jej tylko 7 dni życia. Poznaje tam wartościowe osoby, które uświadamiają jej, co jest w życiu najważniejsze.
Spędza ten czas wśród ludzi chorych psychicznie, wśród schizofreników, także wśród udających chorych, bo w szpitalu czują się dobrze i mogą być sobą. Zaprzyjaźnia się z Zedką, która pokazuje jej, jak piękne może być życie, ile w nim wartości, dla których warto istnieć. Weronika także poznaje Edwarda, młodego schizofrenika, który staje się dla niej kimś więcej. Im bliżej zbliża się jej koniec, tym bardziej chce żyć, tym bardziej zaczyna rozumieć swój błąd, zaczyna żałować, bo zauważa, iż narodziła się na nowo.
W obliczu nadchodzącej śmierci odkryje w sobie uczucia, których wcześniej do siebie nie dopuszczała – nienawiść, strach, ciekawość, miłość, a nawet seksualne pobudzenie.

Zakończenie jest pełne nadziei, dla której warto przeczytać tę książkę. Szczególnie polecam tym którzy przeżyli targnięcie się na swoje życie i zaczęli płakać nie ze smutku który kiedyś ich przygniatał, lecz ze szczęścia, że mogą tu być. To oni najbardziej książkę odczują po swoich doświadczeniach. Życzę Wam dużo zdrowia i jeszcze większej chęci do życia.

Weronika postanowiła umrzeć, dlaczego? Bo znudziło się jej własne życie, które nie miało już sensu. Wszystko co robiła stało się zwykłą rutyną. Brakowało w niej nawet małej odrobiny szaleństwa. Nieudana próba sprowadza ją w końcu do psychiatryka, gdzie szaleństwa jest w nadmiarze. Dziewczyna dowiaduje się, że zostało jej tylko 7 dni życia. Poznaje tam wartościowe osoby,...

Książka ta przypomina nam że wszystko co osiągamy w życiu zależy od nas. Marzenia to nic innego jak cele, które chcemy osiągnąć, a żeby to zrobić musimy mieć konkretny plan i konsekwentnie go realizować. Jednocześnie uczy nas pozytywnego odbioru tego, co przynosi nam życie. Otwierając się na swoje cele i wierząc, że jesteśmy w stanie je osiągnąć. Nasze własne myślenie, zachowania, są tak głęboko w nas zakorzenione i tak oporne na zmiany, w końcu programowani byliśmy od dziecka. Wymaga to niejako przemodelowania swojej osobowości, może dojrzałości czy gotowości do podjęcia wyzwania? Trzeba odpowiedzieć na wiele trudnych pytań, oko w oko stanąć z własnymi słabościami.

Książka dla ludzi którzy chcą w życiu coś osiągnąć bądź chcą osiągnąć więcej. Dla tych którzy nie mają dobrego planu na realizowanie. Dla tych którzy chcą żyć ze sobą i innymi w zgodzie.

Książka ta przypomina nam że wszystko co osiągamy w życiu zależy od nas. Marzenia to nic innego jak cele, które chcemy osiągnąć, a żeby to zrobić musimy mieć konkretny plan i konsekwentnie go realizować. Jednocześnie uczy nas pozytywnego odbioru tego, co przynosi nam życie. Otwierając się na swoje cele i wierząc, że jesteśmy w stanie je osiągnąć. Nasze własne myślenie,...