Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za pierwszą połowę, może trochę mniej - jak najbardziej zasłużona nagroda NIKE, rewelacja! Niestety im bliżej końca tym bardziej przypominało mi to picie piwa, najlepiej duużej butelki, im bliżej dna tym bardziej wygazowane o coraz bardziej lurowatym smaku. Sam klimat Dolnego Śląska, ponurego Wałbrzycha, Książa, tajemnice przeszłości, pogmatwane losy mieszkańców tego rejonu i szara rzeczywistość - BOMBA! Im bliżej jednak końca, tym bardziej byłem rozczarowany rozwiązaniem zagadki, liczyłem na coś innego albo po prostu nie chciałem żeby się już kończyła.
Polecam gorąco, mimo że jest nierówna a sięgnąłem po nią głownie ze względu na lekturę w jedynie-słusznym radiu 3:) oraz mój ulubiony Dolny Śląsk. Warta grzechu.

Za pierwszą połowę, może trochę mniej - jak najbardziej zasłużona nagroda NIKE, rewelacja! Niestety im bliżej końca tym bardziej przypominało mi to picie piwa, najlepiej duużej butelki, im bliżej dna tym bardziej wygazowane o coraz bardziej lurowatym smaku. Sam klimat Dolnego Śląska, ponurego Wałbrzycha, Książa, tajemnice przeszłości, pogmatwane losy mieszkańców tego rejonu...

No niestety, fanem będąc wielkim Króla, zawiodłem się srodze. Jego wycieczki w lata 50/60 w przypadku Dallas '63 jak w lata '70 w tym przypadku do mnie osobiście nie przemawiają. Dla mnie King to mistrz grozy przez duże G i na szczęście na półce czeka już na mnie Doktor Sen. Joyland jak na Kinga jest powieścią krótką, która kończy się w momencie w którym mogłaby się zacząć na dobre. Mam wrażenie jakby to był tylko szkic lub skrócona wersja czegoś innego. King przyzwyczaił mnie to rozbudowanych opisów relacji między bohaterami, wielowątkowej fabuły a tu jakby jeden płaski wymiar.
Doktorze Sen przybywaj!

No niestety, fanem będąc wielkim Króla, zawiodłem się srodze. Jego wycieczki w lata 50/60 w przypadku Dallas '63 jak w lata '70 w tym przypadku do mnie osobiście nie przemawiają. Dla mnie King to mistrz grozy przez duże G i na szczęście na półce czeka już na mnie Doktor Sen. Joyland jak na Kinga jest powieścią krótką, która kończy się w momencie w którym mogłaby się zacząć...

Po lekturze "Miedzianki" rzuciłem się na "Źle urodzone" niczym duchowny na ministranta. Niestety przyjemności nie znalazłem zbyt wiele. Historie opowiedziane przez Springera wydają mi się suche, takie kroniki pasjonata architektury, z pewnością ciekawej ale czy ciekawie opowiedzianej? Jak dla mnie niestety nie, zabrakło czegoś albo to ja nie potrafię delektować się pomrukując w fotelu życiorysami wybitnych architektów i ich wizjami budowania nowego świata. Zdjęcia, tragedia, wielkie zapychacze. Trzymam kciuki za Filipa Springera ale w miedziankowej wersji:)

Po lekturze "Miedzianki" rzuciłem się na "Źle urodzone" niczym duchowny na ministranta. Niestety przyjemności nie znalazłem zbyt wiele. Historie opowiedziane przez Springera wydają mi się suche, takie kroniki pasjonata architektury, z pewnością ciekawej ale czy ciekawie opowiedzianej? Jak dla mnie niestety nie, zabrakło czegoś albo to ja nie potrafię delektować się...