Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy kolejny tom jest jeszcze lepszy od poprzedniego. To jest seria, która nigdy się nie znudzi!! ❤

Każdy kolejny tom jest jeszcze lepszy od poprzedniego. To jest seria, która nigdy się nie znudzi!! ❤

Książka zasłużyła na 2 gwiazdki przez swoje długie męczące historie, z którymi zmagalam się o wiele dłużej niż planowałam (kiedy miałam sięgnąć po książkę nagle znajdowałam kilka ciekawszych rzeczy do zrobienia, choćby na sile, bo nie miałam ochoty kontynuować usypiajacej historii), aczkolwiek plus za starania i ostatnie 15 stron, bo tam w końcu autor zaciekawił mnie swoją tajemniczością dotycząca wypadku. Jakby cała książka tak wyglądała to nie czytałabym jej przez ból do serca, "bo wypada skończyć co się zaczęło".

Książka zasłużyła na 2 gwiazdki przez swoje długie męczące historie, z którymi zmagalam się o wiele dłużej niż planowałam (kiedy miałam sięgnąć po książkę nagle znajdowałam kilka ciekawszych rzeczy do zrobienia, choćby na sile, bo nie miałam ochoty kontynuować usypiajacej historii), aczkolwiek plus za starania i ostatnie 15 stron, bo tam w końcu autor zaciekawił mnie swoją...

Trochę inaczej wyobrażałam sobie tą książkę, w pewnym stopniu się zawiodłam, aczkolwiek uważam że jest ona warta przeczytania.
Czyta się ją dość opornie ze względu na zbyt duże - moim zdaniem - nagromadzenie wyrazów, z którymi nie spotykamy się na codzień, bądź takich, których nigdy w życiu mogliśmy nie słyszeć. Mój chłopak stwierdził, że musiałby czytać tę książkę z Wikipedią pod ręką. 😆
Autor dość dobrze ukazuje problem wewnętrznej walki z własną tożsamością. Jednak to co mnie osobiście zabolało i niewymownie zirytowało, to przedstawienie subkultury Gotów, jako niezrownowazonych, podstepnych i aroganckich pijawek (dosłownie).
Ocenę po ponownej analizie obniżyłam o 2 gwiazdki, ponieważ uważam, że nie wrócę do niej przez dłuższy czas, o ile w ogóle przeczytam ją kiedyś jeszcze raz.

Trochę inaczej wyobrażałam sobie tą książkę, w pewnym stopniu się zawiodłam, aczkolwiek uważam że jest ona warta przeczytania.
Czyta się ją dość opornie ze względu na zbyt duże - moim zdaniem - nagromadzenie wyrazów, z którymi nie spotykamy się na codzień, bądź takich, których nigdy w życiu mogliśmy nie słyszeć. Mój chłopak stwierdził, że musiałby czytać tę książkę z...

Klasa sama w sobie. Świetna autorka, wspaniałe pióro, które kreśli niesamowite historie. Za każdym razem jestem pod wrażeniem jej geniuszu literackiego. Serdecznie polecam fanatykom kryminałów. 😊

Klasa sama w sobie. Świetna autorka, wspaniałe pióro, które kreśli niesamowite historie. Za każdym razem jestem pod wrażeniem jej geniuszu literackiego. Serdecznie polecam fanatykom kryminałów. 😊

Powieść łącząca w sobie dozę tajemniczości i masę wskazówek rozwiązania zagadki dla spostrzegawczych. Świetny kryminał, który stopniowo buduje napięcie, żeby na końcu nie można było odłożyć książki obojętnie. Czytałam ją z zapartym tchem w piersiach przez całe 2 dni, z prostego powodu - pierwszego dnia nie starczyło mi czasu. ;)
Jestem pod wrażeniem umysłu autora, w którym dał radę pomieścić tak wiele najdrobniejszych szczegółów, w których nie ma żadnych niedopatrzeń, czy pomyłek. Z czystym sumieniem polecam fanom powieści kryminalnych, gdyż dla początkujących czytelników książka ta mogłaby okazać się zbyt trudna w odbiorze, aczkolwiek tylko z powodu niedostatecznego zrozumienia budowy powieści, która daje tak wiele przyjemności (możliwość wczucia się w skórę bohaterów, wysnuwanie możliwych rozwiązań podpowiadanych przez pisarza drobnymi szczegółami dotyczącymi np otoczenia itp), a dla laika mogłaby okazać się niezrozumiała i monotonna. Choć oczywiście mogę się mylić, gdyż książka pisana jest dość prostym do przyswojenia językiem.
Jednym słowem - POLECAM. :)

Powieść łącząca w sobie dozę tajemniczości i masę wskazówek rozwiązania zagadki dla spostrzegawczych. Świetny kryminał, który stopniowo buduje napięcie, żeby na końcu nie można było odłożyć książki obojętnie. Czytałam ją z zapartym tchem w piersiach przez całe 2 dni, z prostego powodu - pierwszego dnia nie starczyło mi czasu. ;)
Jestem pod wrażeniem umysłu autora, w którym...

Świetna książka! Nic dodać, nic ująć, niby wszystko jest jasne od początku do końca, a mimo to nie można się oderwać od treści. Książka jest dość krótka, więc czyta się ją szybko i przyjemnie, chociaż jak dla mnie za szybko, co absolutnie nie jest jej minusem. Stawiam ją na równi z moim ukochanym "Panem Mercedesem" i gorąco polecam.

Świetna książka! Nic dodać, nic ująć, niby wszystko jest jasne od początku do końca, a mimo to nie można się oderwać od treści. Książka jest dość krótka, więc czyta się ją szybko i przyjemnie, chociaż jak dla mnie za szybko, co absolutnie nie jest jej minusem. Stawiam ją na równi z moim ukochanym "Panem Mercedesem" i gorąco polecam.

Początkowo średnio zapowiadająca się powieść w stylu dziennika - zbyt dokładne opisy wykonywanych czynności, jakby na siłę zapełniane kolejne dni.. W połowie książki czułam się, jakbym mogła ją odłożyć, bo (złudnie) wszystkiego się już dowiedziałam, jednak.. Jednak mimo wszystko coś zwróciło moją uwagę przez te 200 stron i była to właśnie ta monotonia, te wszystkie idealnie pasujące do siebie elementy układanki. Coś nie dawało mi spokoju i właśnie wtedy nastąpił przełom, który przyprawił mnie o szybsze bicie serca, do tego stopnia że aż otworzyłam usta ze zdziwienia. Niepozornie zaczęta powieść okazała się tylko ogniwem zapalnym do bomby czekającej na ostatnich stu stronach, które pochłaniałam do 3 w nocy. Nagły zwrot akcji, który tak idealnie poskladał w całość niby logiczną historię okazał się jednak kłamstwem i po nim przyszedł czas na broń ostateczną, mianowicie nie jednego bohatera z zaburzeniami psychicznymi, ale dwóch. Skończyłam czytać tę książkę 20 minut temu, a dalej nie mogę wyjść z szoku. Zaczynając tą powieść nigdy nie spodziewałabym się tak mistrzowskiego zakończenia.
Ostatecznie, mimo mojej niechęci do budowy książek w formie a'la dzienników cieszę się, że dostała się w moje ręce i że przeczytałam ja od deski do deski, m.in ze względu na problem, tematykę, rozwinięcie, niektóre postacie i oczywiście zakończenie. Co prawda oceniając całość utworu nie nazwę go arcydziełem, ale jak najbardziej zachęcam do lektury. :)

Początkowo średnio zapowiadająca się powieść w stylu dziennika - zbyt dokładne opisy wykonywanych czynności, jakby na siłę zapełniane kolejne dni.. W połowie książki czułam się, jakbym mogła ją odłożyć, bo (złudnie) wszystkiego się już dowiedziałam, jednak.. Jednak mimo wszystko coś zwróciło moją uwagę przez te 200 stron i była to właśnie ta monotonia, te wszystkie idealnie...

Darzę tę serię ogromnym sentymentem ze względu na oglądane wcześniej anime, które jest dla mnie do tej pory jednym z lepszych tytułów. Wydaję mi się, że większość czytelników sięgnęła po tą książkę z tego samego względu, co ja. Aczkolwiek nie uważam, żeby był to jedyny powód, dla którego warto zajrzeć do tej historii. Re: zero jest świetną serią ze względu na fabułę, pomysł autora, POSTACIE, które są ogromnym atutem, akcję jak i jej zwroty i wiele, wiele innych. Na pewno ten kto obdarzy zaufaniem ten tytuł przekona się, że było warto. Ci, których pchnęło do tego anime będą usatysfakcjonowani zgodnością z pierwowzorem i zadowoleni z faktu przeżycia tej historii ponownie, natomiast przypadkowi czytelnicy pewnie zechcą zobaczyć ekranizacje tak wspaniałej powieści. Nie ukrywam, że w pewnych momentach seria wieje "nudą", przez pętlę czasową, w którą uwikłany jest Subaru, ale tak jak w anime, autor wynagradza nam to w kolejnych fragmentach.
Reasumując, jak najbardziej polecam tą serię, gdyż nie tylko czyta się ją łatwo, lekko i przyjemnie, ale też dlatego, że potrafi wciągnąć na długie godziny i zjednać nas z bohaterami.

Darzę tę serię ogromnym sentymentem ze względu na oglądane wcześniej anime, które jest dla mnie do tej pory jednym z lepszych tytułów. Wydaję mi się, że większość czytelników sięgnęła po tą książkę z tego samego względu, co ja. Aczkolwiek nie uważam, żeby był to jedyny powód, dla którego warto zajrzeć do tej historii. Re: zero jest świetną serią ze względu na fabułę, pomysł...

Niestety książka ta nie spełniła moich oczekiwań. Czasem ciekawa, lecz w większości po prostu nudna jak flaki z olejem. Z tego też prostego powodu nie potrafiłam przebrnąć przez nią w całości. Być może kiedyś sięgnę po nią ponownie i zmienię zdanie na jej temat, jednak na pewno nie uczynię tego zbyt szybko.

Niestety książka ta nie spełniła moich oczekiwań. Czasem ciekawa, lecz w większości po prostu nudna jak flaki z olejem. Z tego też prostego powodu nie potrafiłam przebrnąć przez nią w całości. Być może kiedyś sięgnę po nią ponownie i zmienię zdanie na jej temat, jednak na pewno nie uczynię tego zbyt szybko.

Jedna z niewielu powieści sensacyjnych, która od samego początku chwyciła mnie za serce. Antyterroryści, płatni zabójcy, gierki polityczne, służby specjalne, potyczki religijne oraz wątki romansu nieszczególnie leżą w moich upodobaniach książkowych. Jednak te wszystkie elementy połączone w całość w powieści V. Flynn'a urzekły mnie już na wstępie. Dobrze rozegrana fabuła, dobór postaci oraz ich charakterystyka, opisy miejsc oraz skrupulatność przyczyniły się do stworzenia spójnej historii, która z każdą kolejną stroną wciąga coraz bardziej. Mnie pochłonęła do tego stopnia, że potrafiłam spędzić kilka bezsennych nocy nad rozważaniami dotyczącymi toku myślenia Mitch'a Rapp'a, a co za tym idzie podniesienia i tak ciężkich już powiek, aby przeczytać kolejnych kilka rozdziałów i zaspokoić swoją ciekawość.
Autor w interesujący i nietypowy sposób wplata życie osobiste bohaterów w dynamiczną fabułę powieści tak, że w pewnym momencie ze zniecierpliwieniem czeka się na dalszy rozwój ich losów. Mogę nawet pokusić się o stwierdzenie, iż z czasem zaczęłam wręcz na przemian wchodzić w skórę Anny i Mitcha i zastanawiać się, co ja zrobiłabym na ich miejscu w danych sytuacjach, aż przy ostatnich kartkach doszłam do wniosku, że postąpiłabym tak samo jak ci pełni sprzeczności bohaterowie. Być może dlatego też gdy kończyłam czytać powieść uroniłam łzę i wpadłam w pewnego typu nostalgię.

Jedna z niewielu powieści sensacyjnych, która od samego początku chwyciła mnie za serce. Antyterroryści, płatni zabójcy, gierki polityczne, służby specjalne, potyczki religijne oraz wątki romansu nieszczególnie leżą w moich upodobaniach książkowych. Jednak te wszystkie elementy połączone w całość w powieści V. Flynn'a urzekły mnie już na wstępie. Dobrze rozegrana fabuła,...

Wspaniała i wciągająca powieść o losach na pozór zwykłego komisarza. Do samego końca trzymająca w niepewności i napięciu, dodatkowo wzbogacona o poboczne historie, które przywołują do refleksji, a zarazem odwracają na chwilę uwagę czytelnika od głównego wątku, co sprawia, iż z jeszcze większym zainteresowaniem pochłania się kolejne strony. Oczywiście, jak niemal w każdej książce zdarzają się momenty nużące, jednak warto przez nie przebrnąć, aby dotrzeć do meritum. Dodatkowym atutem jest list od prawdziwego p. Bordelliego na zakończenie historii.
Osobiście książkę tę starałam się czytać w tempie ekspresowym, ponieważ szczerze mówiąc powodem, dla którego ją kupiłam był kot znajdujący się na okładce (przyciągnął on uwagę mojego partnera w księgarni). Miałam nadzieję, że pojawi się on w fabule, ale nigdy nie spodziewałabym się, że to właśnie Gedeon odegra tu znaczącą rolę.

Wspaniała i wciągająca powieść o losach na pozór zwykłego komisarza. Do samego końca trzymająca w niepewności i napięciu, dodatkowo wzbogacona o poboczne historie, które przywołują do refleksji, a zarazem odwracają na chwilę uwagę czytelnika od głównego wątku, co sprawia, iż z jeszcze większym zainteresowaniem pochłania się kolejne strony. Oczywiście, jak niemal w każdej...

Genialny, wybitny, bardzo wciągający, nie do opisania zwykłymi słowami. Nic dodać, nic ująć. Arcydzieło.

Genialny, wybitny, bardzo wciągający, nie do opisania zwykłymi słowami. Nic dodać, nic ująć. Arcydzieło.

Krótko mówiąc powieść ta była dla mnie ciężkim kawałkiem chleba. Męczące, długie i powtarzające się opisy emocji i wspomnień bohaterki, czy też (dla mnie najgorsze) blisko 20-stronnicowe opowiadanie o zdejmowaniu szklanki z półki, które tak na prawdę według mnie mogłoby zamknąć się w jednej stronie. Fabuła ciągnąca się przez około 320 stron jak flaki z olejem, dopiero na końcowych 30 stronach pozwoliła mi spojrzeć łaskawszym okiem na to dzieło. Moim zdaniem książkę tę ratuje tylko list pisany do Ruth przez Jess. Jednak uważam, że dla tych kilku kartek nie warto męczyć się z pozostałą częścią owego utworu.

Krótko mówiąc powieść ta była dla mnie ciężkim kawałkiem chleba. Męczące, długie i powtarzające się opisy emocji i wspomnień bohaterki, czy też (dla mnie najgorsze) blisko 20-stronnicowe opowiadanie o zdejmowaniu szklanki z półki, które tak na prawdę według mnie mogłoby zamknąć się w jednej stronie. Fabuła ciągnąca się przez około 320 stron jak flaki z olejem, dopiero na...

Książka, do której bardzo chętnie powracam. Potrafi wciągnąć w swoją prostą, aczkolwiek fantastyczną fabułę, nie tylko zaawansowanych czytelników z otwartym umysłem, ale także amatorów na co dzień nie czytających żadnych powieści.

Książka, do której bardzo chętnie powracam. Potrafi wciągnąć w swoją prostą, aczkolwiek fantastyczną fabułę, nie tylko zaawansowanych czytelników z otwartym umysłem, ale także amatorów na co dzień nie czytających żadnych powieści.