Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość nie potrzebowała wytycznych. Spływała na ciebie jedynie z nadzieją. Nie miała reguł, których musiałeś przestrzegać. Nie dawała instrukcji, byś zachował jej czystość. Po prostu pojawiała się po cichu, błagając, byś nie pozwolił jej odejść.

Miłość nie potrzebowała wytycznych. Spływała na ciebie jedynie z nadzieją. Nie miała reguł, których musiałeś przestrzegać. Nie dawała instru...

Przez cały ten czas myślałam, że czytasz, by uciec od świata, ale teraz wiem, że czytasz, by go odkrywać.

Przez cały ten czas myślałam, że czytasz, by uciec od świata, ale teraz wiem, że czytasz, by go odkrywać.

No tak, genialne umysły mają jednakie pomysły.

No tak, genialne umysły mają jednakie pomysły.

- Gotowy? - Chyba tak - odparł, ale nadal się nie ruszyli. Popatrzył na nią uważnie. - Coś takiego - powiedział z ironicznym uśmiechem, a jego ciemne oczy zabłysły. - Dynamiczny duet znowu razem.

- Gotowy? - Chyba tak - odparł, ale nadal się nie ruszyli. Popatrzył na nią uważnie. - Coś takiego - powiedział z ironicznym uśmiechem, a je...

- Co się ze mną dzieje? - powtórzył. - Nic. Jestem jedynym uczciwym człowiekiem, jakiego znasz. Masz trawę we włosach. (...)Allie ostrożnie sięgnęła do włosów i znalazła wianek ze zwiędłych stokrotek od Nicole. - To wcale nie trawa - mruknęła, chociaż Carter był za daleko, aby ją usłyszeć. - To korona.

- Co się ze mną dzieje? - powtórzył. - Nic. Jestem jedynym uczciwym człowiekiem, jakiego znasz. Masz trawę we włosach. (...)Allie ostrożnie ...

Ludzie nie rozumieją, że depresja nie jest stanem zależnym od świata. Że płynie wewnątrz. Że to coś we mnie za nią odpowiada. Pewnie są w moim otoczeniu rzeczy, przez które czuję się samotna, ale żadna z nich nie wywołuje we mnie doznania izolacji przerażenia jak głos w mojej głowie. Głos, który przypomina mi, że prawdopodobieństwo, iż skończę jak ojciec, jest bardzo wysokie.

Ludzie nie rozumieją, że depresja nie jest stanem zależnym od świata. Że płynie wewnątrz. Że to coś we mnie za nią odpowiada. Pewnie są w mo...

Mroczna strona. Każdy z nas ją miał, osobistego diabła, przez większość dni skutego łańcuchami. Diabła, który szeptał do ucha kłamstwa, wypełniając umysł strachem i wątpliwościami, popychając do niecnych czynów. Chodziło głównie o to, żaby kontrolować wydawane przez niego dźwięki, aby pozwalać mu jedynie wyglądać z szafy, w której był przykuty. Diabeł mógł przejąć umysł osoby, gdy ta go uwolniła i pozwoliła działać.

Mroczna strona. Każdy z nas ją miał, osobistego diabła, przez większość dni skutego łańcuchami. Diabła, który szeptał do ucha kłamstwa, wype...

To wspomnienie przypomniało bolesny strup, którego wciąż nie mogła się pozbyć. Powracała do niego, choć wiedziała, że przynosi jej tylko cierpienie.

To wspomnienie przypomniało bolesny strup, którego wciąż nie mogła się pozbyć. Powracała do niego, choć wiedziała, że przynosi jej tylko cie...

Pisanie powieści jest sztuką wyrastającą z kanibalizmu. Autor miesza ze sobą drobne porcje przyjaciela z niewielkimi kawałkami wroga, całość doprawia własną imaginacją i pozwala dusić się im razem, aż do uzyskania smakowitego dania.

Pisanie powieści jest sztuką wyrastającą z kanibalizmu. Autor miesza ze sobą drobne porcje przyjaciela z niewielkimi kawałkami wroga, całość...