Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uwielbiam jak niewielkie zbiegi okoliczności prowadzą nas do różnych zdarzeń, które równie dobrze mogłoby się nigdy nie wydarzyć. Gdybym nie wybrała polskiego jako przedmiot rozszerzony nie miałabym pewnej interesującej lekcji o Allanie Poe co z kolei popchnęło mnie do sięgnięcia do jego twórczości. Nie poczułabym wielkiej grozy i strachu czytając "studnia i wahadło" , nie rozmyślałabym tyle nad istotą śmierci i jej postrzeganiu czytając "cień" , "maskę czerwonego moru" , czy "przedwczesny pogrzeb". Nie zrozumiałam WSZYSTKICH jego opowiadań, ale nie przejmuję się tym gdyż o wiele więcej jest jednak tych, z których wyniosłam pewną mądrość bądź poczułam przenikającą wręcz do szpiku kości grozę.

Uwielbiam jak niewielkie zbiegi okoliczności prowadzą nas do różnych zdarzeń, które równie dobrze mogłoby się nigdy nie wydarzyć. Gdybym nie wybrała polskiego jako przedmiot rozszerzony nie miałabym pewnej interesującej lekcji o Allanie Poe co z kolei popchnęło mnie do sięgnięcia do jego twórczości. Nie poczułabym wielkiej grozy i strachu czytając "studnia i wahadło" ,...

Widzę ich, choć oni nie widzą mnie
Widzę ich, choć niewidzialny jestem

Słyszę ich, choć oni nie słyszą mnie
Słyszę ich, choć nie słyszalny jestem

Choć gesty im pokazuję, nie widzą mnie
Choć słowa liczne mówię, niesłyszalny jestem

Czuję jak ciemność pożera mnie
Zlewam się ze światem . . . duchem jestem

I śladu już po nie ma po mnie
Zniknąłem . . . powiewem wiatru jestem

Więc nie wypatruj już mnie
Bo nicością jestem

Widzę ich, choć oni nie widzą mnie
Widzę ich, choć niewidzialny jestem

Słyszę ich, choć oni nie słyszą mnie
Słyszę ich, choć nie słyszalny jestem

Choć gesty im pokazuję, nie widzą mnie
Choć słowa liczne mówię, niesłyszalny jestem

Czuję jak ciemność pożera mnie
Zlewam się ze światem . . . duchem jestem

I śladu już po nie ma po mnie
Zniknąłem . . . powiewem wiatru...