Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka przedstawia wzruszającą historię małej dziewczynki, która już od najmłodszych lat musi rodzić sobie z trudną sytuacją rodzinną, ale także z dramatem mogącym przygnieść nawet tak odważną istotę jak ona.
Niewątpliwie ciekawa, poruszająca fabuła pełna miłości i oddania.

Wszystko zapowiada się dobrze, gdyby nie drobny szczegół... Autorka ukazując zmagania małej bohaterki wplata w jej życie wątki mało stosowne. Sytuacje początkowo trafnie ukazują tragizm zdarzenia, jednak dalsze reakcje postaci książki zmuszają czytelnika do zwrócenia uwagi w zupełnie innym kierunku. Wywołuje to w odbiorcy zażenowanie, kiedy moment akcji wymaga powagi, chwili zatrzymania oddechu, a bohaterowie utworu po prostu drwią z wszelkich norm etycznych i szukają swojego zaspokojenia... W tym przypadku kontrast między patosem a przyziemnością nie jest wiarygodny i pozostawia niesmak.

Gdyby nie ten jeden, notorycznie powtarzający się błąd, "W imię miłości" zasługiwałoby na uwagę każdego wrażliwego czytelnika. Niestety, pomimo urokliwej fabuły, wrażenie odbiorcy jest niespójne, przez co mało przekonywujące.

Książka przedstawia wzruszającą historię małej dziewczynki, która już od najmłodszych lat musi rodzić sobie z trudną sytuacją rodzinną, ale także z dramatem mogącym przygnieść nawet tak odważną istotę jak ona.
Niewątpliwie ciekawa, poruszająca fabuła pełna miłości i oddania.

Wszystko zapowiada się dobrze, gdyby nie drobny szczegół... Autorka ukazując zmagania małej...

Nie jest to może arcydzieło literackie, jednak fabułę ma książka bardzo ciekawą i odprężającą. Jako 16-latka z przyjemnością przeczytałam tę powieść i zachęcam do lektury mało wymagającej, a sympatycznej :)

Nie jest to może arcydzieło literackie, jednak fabułę ma książka bardzo ciekawą i odprężającą. Jako 16-latka z przyjemnością przeczytałam tę powieść i zachęcam do lektury mało wymagającej, a sympatycznej :)

Ten dramat jest niewątpliwie jednym z najbardziej skondensowanych dzieł jakie czytałam.
Kiedy skończyłam tę książkę to nic nie rozumiałam - nie była dla mnie ani bardzo interesująca, ani odkrywcza... po prostu była.
Jednak po omówieniu jej w szkole, wyjaśnieniu najważniejszych elementów, kiedy wreszcie wszystko, co czytałam, nabrało znaczenia i wiedziałam kto jest kim, "Wesele" okazało się dla mnie wartościowe i sądzę, że zasługuje na poświęcenie mu uwagi :)
Wyspiański - mistrz symbolu i obserwacji - z wielkim kunsztem użył swoich umiejętności do przedstawienia świata z naprawdę wielu perspektyw. Wykorzystał wesele, aby przedstawić nie tylko część anegdoty krakowskiego towarzystwa, ale również, aby nawiązać do dziejów narodu polskiego razem ze współczesnymi rozterkami, do problemów egzystencjalnych oraz do tematów bliskich każdemu społeczeństwu.
"Wesele" jest kunsztownym utworem, jednak również wymaga od czytelnika sporej dawki wiedzy własnej, skupienia i cierpliwości :)
Polecam przeczytać tę książkę i omówić ją ne lekcji polskiego, a jeżeli jest już za późno to poczytać opracowania lektury w razie niezrozumienia ;)

Ten dramat jest niewątpliwie jednym z najbardziej skondensowanych dzieł jakie czytałam.
Kiedy skończyłam tę książkę to nic nie rozumiałam - nie była dla mnie ani bardzo interesująca, ani odkrywcza... po prostu była.
Jednak po omówieniu jej w szkole, wyjaśnieniu najważniejszych elementów, kiedy wreszcie wszystko, co czytałam, nabrało znaczenia i wiedziałam kto jest kim,...