Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Główny bohater jest tu tylko 1 - Natalie.

Dlatego nie rozumiem dlaczego opis sugeruje, że czytelnik pozna głębiej relację między Natalie a Blaise'em. O niej wiemy aż za dużo, o nim naprawdę niewiele. Nawet go nie polubiłam.

Książka przeciętna, ale niektóre sceny spowodowały u mnie silniejsze emocje - raczej te negatywne (przemoc domowa, narkotyki, niesprawiedliwość). Za to plus.

Język prosty, ale łatwo się czytało. Poziom zdecydowanie lepszy niż "Two Dirty Souls", książka która powinna zostać wycofana z rynku.

W tekście dużo "blondyna", "brązowe tęczówki", "rudowłosa" itd. "Brązowy płyn" wolałabym nazwać konkretnym alkoholem, zwłaszcza, że Natalie nie ma 10 lat.

Spodziewałam się czegoś lepszego, ale wyszło jak zawsze, kiedy sięgam po książki z tego gatunku. Naiwne, proste i mało zaskakujące.

Główny bohater jest tu tylko 1 - Natalie.

Dlatego nie rozumiem dlaczego opis sugeruje, że czytelnik pozna głębiej relację między Natalie a Blaise'em. O niej wiemy aż za dużo, o nim naprawdę niewiele. Nawet go nie polubiłam.

Książka przeciętna, ale niektóre sceny spowodowały u mnie silniejsze emocje - raczej te negatywne (przemoc domowa, narkotyki, niesprawiedliwość). Za...

1/5

Sięgnęłam po tę książkę z nudów, podczas oczekiwania na pociąg powrotny do domu. Nie umilała podróży. No... może na początku.

Cała książka bardzo przewidywalna, oklepane schematy i prosty język. A jeśli mowa o języku to zadziwiające ile oni potrafią robić nim akrobacji podczas rozmowy. Lizania wnętrza policzków, zębów, czubkiem języka o podniebienie... nie było tego końca. Najlepsze, że bohaterowie nawet słyszeli przełykanie śliny i gulę w gardle u innych osób. Czułam się zażenowana.

Cała książka mało wiarygodna. Myślałam, że oglądam jakiś słaby film romantyczny z komedią w tle. Do tego ciekawostki/informacje związane z lotnictwem były wycięte prosto z internetu. Mało realistyczne scenariusze katastrof, wyjątkowo ich dużo!

1 Punkt za wybranie tematyki związanej z lotnictwem

1/5

Sięgnęłam po tę książkę z nudów, podczas oczekiwania na pociąg powrotny do domu. Nie umilała podróży. No... może na początku.

Cała książka bardzo przewidywalna, oklepane schematy i prosty język. A jeśli mowa o języku to zadziwiające ile oni potrafią robić nim akrobacji podczas rozmowy. Lizania wnętrza policzków, zębów, czubkiem języka o podniebienie... nie było tego...

Nie czytam romansów, ale ktoś polecił mi tę książkę, żeby mnie zachęcić...

Minusów jest bardzo dużo, ale głównie nie przypadły mi do gustu przemyślenia bohatera. Autorka chciała go pokazać jako płytkiego, bogatego dzieciaka w białych adidasach, ale wyszło jej to wręcz karykaturalnie, prześmiewczo.

Książki pisane z perspektywy bohatera zawierają jego spojrzenie na świat, przedstawiają jego myśli i uczucia. Tutaj było tego mało. Wszystkie "jego" myśli to wciśnięte zdania biednych ludzi na temat bogatych. To jaki jest płytki, że nikogo nie szanuje, że szuka dziewczyn tylko na chwilę, to jak ojciec go nie kocha lub wymaga od niego wielkich rzeczy, to że ma wszystko dostarczone na złotej tacy.... SERIO?

Ludzie nie zauważają swoich negatywnych cech, nie lubią o sobie mówić źle. Bohater myślał, że jest wielkim człowiekiem, że świat jest u jego stóp... ale również cieszył się z tego że jest płytki, oschły, zboczony, wręcz wredny, agresywny i ostro szurnięty....?

NIE. NIE. NIE.

Lubię wątki miłosne w książkach, ale to miało w sobie tyle sprzeczności, że ciężko się to czytało. Uczucie zażenowania towarzyszyło mi od początku do końca. Zostawiam dwie gwiazdki za próbę poruszenia ważnych problemów rodzinnych i za zmianę bohatera na sam koniec. Był w miarę znośny :)

Nie czytam romansów, ale ktoś polecił mi tę książkę, żeby mnie zachęcić...

Minusów jest bardzo dużo, ale głównie nie przypadły mi do gustu przemyślenia bohatera. Autorka chciała go pokazać jako płytkiego, bogatego dzieciaka w białych adidasach, ale wyszło jej to wręcz karykaturalnie, prześmiewczo.

Książki pisane z perspektywy bohatera zawierają jego spojrzenie na świat,...