Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Typowy amerykański poradnik napisany w dodatku przez pastora, więc ateistów będzie dodatkowo irytował treściami religijnymi. Poradnik chyba tylko dla osób, które nigdy nie widziały dziecka na oczy albo nigdy nie rozmawiały z żadnym rodzicem i nie wiedzą, że dziecko kosztuje, zmienia radykalnie plan dnia rodziców, że ważne są jego potrzeby emocjonalne i umiejętności społeczne, a nie tylko zdrowie fizyczne i umiejętności akademickie. No błagam! Na rynku jest dużo wartościowych książek o wychowaniu dzieci. Tę spokojnie można sobie darować.

Typowy amerykański poradnik napisany w dodatku przez pastora, więc ateistów będzie dodatkowo irytował treściami religijnymi. Poradnik chyba tylko dla osób, które nigdy nie widziały dziecka na oczy albo nigdy nie rozmawiały z żadnym rodzicem i nie wiedzą, że dziecko kosztuje, zmienia radykalnie plan dnia rodziców, że ważne są jego potrzeby emocjonalne i umiejętności...

Treści, które może były odkrywcze 10-15 lat temu. Teraz już chyba każdy wie, że można rodzić naturalnie albo nie, karmić piersią albo nie, spać z dzieckiem albo nie i nie trzeba do tego osobnej książki?...

Treści, które może były odkrywcze 10-15 lat temu. Teraz już chyba każdy wie, że można rodzić naturalnie albo nie, karmić piersią albo nie, spać z dzieckiem albo nie i nie trzeba do tego osobnej książki?...

Treść książki jest spójna z tym, co odkrył i praktykował Bert Hellinger, chociaż jego nazwisko pada w niej zaledwie kilka razy, i opisane metody nie są stricte ustawieniami hellingerowskimi. Autor prowadzi terapię indywidualną, co ogranicza podejście hellingerowskie wyłącznie do przypadków, kiedy pacjent zna rodzinne historie lub może je poznać. Brakuje mi informacji, że istnieje coś takiego jak ustawienia, że taka wiedza o rodzinie nie jest w nich konieczna i że wyglądają one zasadniczo inaczej.
Wiele opisów przypadków pozwala zrozumieć działanie traum rodowych i to duży plus tej książki.
Wątek epigenetyki dość pobieżny, spodziewałam się bardziej szczegółowego rozwinięcia tego tematu.
Ogólnie bardzo polecam!

Treść książki jest spójna z tym, co odkrył i praktykował Bert Hellinger, chociaż jego nazwisko pada w niej zaledwie kilka razy, i opisane metody nie są stricte ustawieniami hellingerowskimi. Autor prowadzi terapię indywidualną, co ogranicza podejście hellingerowskie wyłącznie do przypadków, kiedy pacjent zna rodzinne historie lub może je poznać. Brakuje mi informacji, że...

Jeżu jakie to nudne! Jedna z niewielu książek, które porzuciłam w trakcie czytania.

Jeżu jakie to nudne! Jedna z niewielu książek, które porzuciłam w trakcie czytania.

Pamiętnik z górskich wypraw i spotkań z lokalsami okraszony sporą dozą brytyjskiego humoru i wieloma ciekawostkami o kulturze Gruzji.

Pamiętnik z górskich wypraw i spotkań z lokalsami okraszony sporą dozą brytyjskiego humoru i wieloma ciekawostkami o kulturze Gruzji.

Powtórka tego, co było zawarte w pierwszej książce.

Powtórka tego, co było zawarte w pierwszej książce.

Pewnie do niej wrócę jeśli zostanę matką. Ciekawe strategie do sprawdzenia. Widzę dużo punktów wspólnych z rodzicielstwem bliskości (empatia dla dziecka i uczenie go empatii dla siebie i innych, szacunek dla jego potrzeb czy etapu rozwojowego), ale zgrzyta mi, że autorzy dają przyzwolenie na stosowanie przez rodziców gróźb i podkreślanie znaczenia ich realizacji (groza!!! to jest przyzwolenie na przemoc psychiczną) - s. 64 i jeszcze twierdzenie, że to pomoże dziecku dostrzegać skutki "niewłaściwego postępowania" (jasne, ciekawe, czy komuś się udało wzbudzić takim zachowaniem w dziecku coś innego niż złość, poczucie niesprawiedliwości, niezrozumienia i chęć odwetu) czy używanie ocen typu grzeczny/niegrzeczny. Styl pisania dość "amerykański", przegadany, co chwila powtórzenia.

Pewnie do niej wrócę jeśli zostanę matką. Ciekawe strategie do sprawdzenia. Widzę dużo punktów wspólnych z rodzicielstwem bliskości (empatia dla dziecka i uczenie go empatii dla siebie i innych, szacunek dla jego potrzeb czy etapu rozwojowego), ale zgrzyta mi, że autorzy dają przyzwolenie na stosowanie przez rodziców gróźb i podkreślanie znaczenia ich realizacji (groza!!!...

Eseje poruszające temat najbardziej aktualnych kwestii związanych z wychowaniem dzieci, od pytania czy w ogóle je mieć po wszechobecne rodzicielskie lęki, "modę" na pozbawiony lukru obraz rodzicielstwa czy dylematy związane z uznaniem przez dzieci smartfonów. Mało odpowiedzi, ale sporo nazywania rzeczy po imieniu.

Eseje poruszające temat najbardziej aktualnych kwestii związanych z wychowaniem dzieci, od pytania czy w ogóle je mieć po wszechobecne rodzicielskie lęki, "modę" na pozbawiony lukru obraz rodzicielstwa czy dylematy związane z uznaniem przez dzieci smartfonów. Mało odpowiedzi, ale sporo nazywania rzeczy po imieniu.

Mało szczegółów, ale do zapamiętania pytania do położnej/na temat szpitala itp.

Mało szczegółów, ale do zapamiętania pytania do położnej/na temat szpitala itp.

Książka pomaga lepiej zrozumieć koty, o ile przebrnie się przez autobiograficzny bełkot autora.

Książka pomaga lepiej zrozumieć koty, o ile przebrnie się przez autobiograficzny bełkot autora.

Gdybym mazała po książkach, co drugie zdanie byłoby zaznaczone na żółto.
Jak mi się podoba to rzeczowe podejście do emocji, granic, odpowiedzialności!

Gdybym mazała po książkach, co drugie zdanie byłoby zaznaczone na żółto.
Jak mi się podoba to rzeczowe podejście do emocji, granic, odpowiedzialności!

Literacko słaba, ale opowiadane historie poruszają.

Literacko słaba, ale opowiadane historie poruszają.

Bardzo dobry warsztat autora, dbałość o szczegóły i realistyczny portret psychologiczny bohaterów.

Bardzo dobry warsztat autora, dbałość o szczegóły i realistyczny portret psychologiczny bohaterów.

Przejmująca opowieść.
Poza tym bardzo przystępnie nakreślona historia irańskiego reżimu.
Przykład, jak głos rodziców (czy innych ważnych osób, tu siostry) staje się naszym wewnętrznym głosem i w tym przypadku pomaga autorowi przetrwać tortury i zachować szacunek/empatię wobec siebie.
Niesamowity wątek snu o Sisters of mercy, gdzie linearny czas i podział na życie/śmierć, jawę/sen nie stanowią przeszkody dla miłości.

Przejmująca opowieść.
Poza tym bardzo przystępnie nakreślona historia irańskiego reżimu.
Przykład, jak głos rodziców (czy innych ważnych osób, tu siostry) staje się naszym wewnętrznym głosem i w tym przypadku pomaga autorowi przetrwać tortury i zachować szacunek/empatię wobec siebie.
Niesamowity wątek snu o Sisters of mercy, gdzie linearny czas i podział na życie/śmierć,...

Za mało informacji o zabytkach, historii, za mało zdjęć.

Za mało informacji o zabytkach, historii, za mało zdjęć.

Wartościowa pozycja dla młodzieży

Wartościowa pozycja dla młodzieży

Chaotycznie napisana

Chaotycznie napisana

Dość zwięzłe zapiski z podróży, którym niestety brakuje szerszego kontekstu. Plus za zdjęcia.

Dość zwięzłe zapiski z podróży, którym niestety brakuje szerszego kontekstu. Plus za zdjęcia.

Na początek ok, ale dość pobieżne wiadomości.

Na początek ok, ale dość pobieżne wiadomości.

Przeczytałam dla opisów dawnych wiejskich zwyczajów. Sama historyjka pewnie nadawałaby się na kilkutomową sagę lub serial gdyby ją porządnie rozbudować, a tak jest tylko świątecznym czytadłem.

Przeczytałam dla opisów dawnych wiejskich zwyczajów. Sama historyjka pewnie nadawałaby się na kilkutomową sagę lub serial gdyby ją porządnie rozbudować, a tak jest tylko świątecznym czytadłem.