Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Kosogłos" wyraźnie różni się od poprzednich części trylogii. Toczy się jakby trochę leniwie, opisy pobytu w Trzynastym Dystrykcie przeplatają się tylko opisami powstania i walk oraz przeżyć i emocji Katniss. Całość jest bardziej sentymentalna i uczuciowa, może nieco "dokładniej" napisana i to wszystko aby odwrócić uwagę od tak...przeszywającego zakończenia, że trzeba na chwilę odłożyć książkę żeby zastanowić się, co się właśnie stało.
Sama końcówka jest według mnie po prostu bardzo smutna, nieważne kto jest ulubionym bohaterem i na co się liczyło.

"Kosogłos" wyraźnie różni się od poprzednich części trylogii. Toczy się jakby trochę leniwie, opisy pobytu w Trzynastym Dystrykcie przeplatają się tylko opisami powstania i walk oraz przeżyć i emocji Katniss. Całość jest bardziej sentymentalna i uczuciowa, może nieco "dokładniej" napisana i to wszystko aby odwrócić uwagę od tak...przeszywającego zakończenia, że trzeba na...

Najbardziej zaskakująca książka, jaką w życiu przeczytałam. Zmienia się niemal z rozdziału na rozdział i sprawia, że od razu chce się pobiec po następną część.

Najbardziej zaskakująca książka, jaką w życiu przeczytałam. Zmienia się niemal z rozdziału na rozdział i sprawia, że od razu chce się pobiec po następną część.

Nie wiem, co mam napisać o opowieści, która wstrząsnęła mną po kości, której nie mogłam przestać czytać, którą przeżywałam razem z bohaterami i która jest niepokojąco bliska przyszłości.

Nie wiem, co mam napisać o opowieści, która wstrząsnęła mną po kości, której nie mogłam przestać czytać, którą przeżywałam razem z bohaterami i która jest niepokojąco bliska przyszłości.

Intrygujące, wzruszające, niepokojące.

Intrygujące, wzruszające, niepokojące.

Do tej książki zabierałam się ze 3 razy, bo wydaje mi się, że trochę trzeba do niej dotrzeć, przebrnąć przez nudnawe pierwsze strony, żeby dalej odnaleźć intrygującą, piękną w swojej prostocie opowiadania dziecka i dziwnie wzruszającą zawartość. Takie książki kojarzą mi się z zachodami słońca. Zachłysnęłam się nią.

Do tej książki zabierałam się ze 3 razy, bo wydaje mi się, że trochę trzeba do niej dotrzeć, przebrnąć przez nudnawe pierwsze strony, żeby dalej odnaleźć intrygującą, piękną w swojej prostocie opowiadania dziecka i dziwnie wzruszającą zawartość. Takie książki kojarzą mi się z zachodami słońca. Zachłysnęłam się nią.

Rewelacyjne opisy sytuacji, emocji, postaci. Takie, że autentycznie czułam się, jakbym była świadkiem wszystkich wydarzeń. Niezwykła postać Joody Dwa Słońca, dopracowanej w najmniejszym szczególe. Książka jest melancholijna, ale jednocześnie pogodna i inspirująca i kojarzy się z upalnym, popołudniowym, zachodzącym latem słońcem.

Rewelacyjne opisy sytuacji, emocji, postaci. Takie, że autentycznie czułam się, jakbym była świadkiem wszystkich wydarzeń. Niezwykła postać Joody Dwa Słońca, dopracowanej w najmniejszym szczególe. Książka jest melancholijna, ale jednocześnie pogodna i inspirująca i kojarzy się z upalnym, popołudniowym, zachodzącym latem słońcem.

Sapkowski wymiata.Tyle.

Sapkowski wymiata.Tyle.

Bardzo inspirująca, staroamerykańska, wzruszająca powieść, po obejrzeniu filmu i przeczytaniu książki chyba jedna z moich ulubionych.

Bardzo inspirująca, staroamerykańska, wzruszająca powieść, po obejrzeniu filmu i przeczytaniu książki chyba jedna z moich ulubionych.