Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z tego co widzę, wielu czytelników tak samo jak ja, trafiło na Las Ożywionego Mitu kompletnie przez przypadek. Było to wiele lat temu, ale ostatnimi czasy wezwała mnie z mojej półki ponownie. A może to coś więcej, niż przypadek? Może to jakieś mistyczne, magiczne i nie dające się wytłumaczyć moce przyciągnęły naszą uwagę w jej stronę? Wcale by mnie to nie zdziwiło, a kto przeczytał, wie o czym mówię.

Ta książka jest po prostu rewelacyjna! Chociaż mówiąc szczerze, pierwszy raz czytając coś, tak do końca nie potrafię dobrać w słowa o czym to konkretnie jest. Ktoś (albo coś) odbiera mi słowa. Na tylnej okładce możemy przeczytać "Jedna z najdziwniejszych, najpiękniejszych i najbardziej przykuwających uwagę książek". Zgadzam się w stu procentach, dodałabym również od siebie - fascynujących! Oczarowała mnie doszczętnie, a w trakcie lektury poczułam się częścią tego pradawnego lasu, jakbym sama przez niego wędrowała. Poczułam się częścią innego świata, a poziom mojej imaginacji w trakcie czytania, nie miał granic.

Z tego co widzę, wielu czytelników tak samo jak ja, trafiło na Las Ożywionego Mitu kompletnie przez przypadek. Było to wiele lat temu, ale ostatnimi czasy wezwała mnie z mojej półki ponownie. A może to coś więcej, niż przypadek? Może to jakieś mistyczne, magiczne i nie dające się wytłumaczyć moce przyciągnęły naszą uwagę w jej stronę? Wcale by mnie to nie zdziwiło, a kto...

Zabierając się za drugi tom, z góry założyłam, że pewnie nie będzie tak samo wciągający i wyjątkowy jak poprzedni - i nie był. Przyjmując takie nastawienie można po prostu uniknąć drastycznego rozczarowania w trakcie czytania, chociaż na szczęście nie można powiedzieć, że było tak przez cały czas. Już od połowy książki zaczęła wzrastać nutka fascynacji, wróciło znane nam doskonale z pierwszego tomu zniecierpliwienie, troska, wyczekiwanie co będzie dalej. To pozwala optymistycznie myśleć o ostatnim tomie, w którym również mam nadzieję odnaleźć niesamowity klimat i emocje, które niewątpliwie są częścią tejże trylogii.

P.S. Tak, mnie też szalenie drażni postać Toffi.

Zabierając się za drugi tom, z góry założyłam, że pewnie nie będzie tak samo wciągający i wyjątkowy jak poprzedni - i nie był. Przyjmując takie nastawienie można po prostu uniknąć drastycznego rozczarowania w trakcie czytania, chociaż na szczęście nie można powiedzieć, że było tak przez cały czas. Już od połowy książki zaczęła wzrastać nutka fascynacji, wróciło znane nam...

Przez bardzo długi czas (można odliczać w latach) zabierałam się za twórczość Pratchett'a, bo najzwyklej w świecie nie wiedziałam jak się za to zabrać. Wyczytałam, że można zabrać się za książki w wieloraki sposób, a jednym z nich było czytanie cyklami, a więc padło na Czarownice i nie żałuję :) Bardzo dobrze się bawiłam, a Babcia Weatherwax podbiła moje serce - jest genialna! Jestem ciekawa co będzie się działo w innych tomach, więc można chyba powiedzieć, że zostanę na dłużej w Świecie Dysku.

Przez bardzo długi czas (można odliczać w latach) zabierałam się za twórczość Pratchett'a, bo najzwyklej w świecie nie wiedziałam jak się za to zabrać. Wyczytałam, że można zabrać się za książki w wieloraki sposób, a jednym z nich było czytanie cyklami, a więc padło na Czarownice i nie żałuję :) Bardzo dobrze się bawiłam, a Babcia Weatherwax podbiła moje serce - jest...