Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rewelacja! Mój pierwszy komiks o przygodach Deadpoola i na pewno nie ostatni. Przemawia do mnie zarówno strona wizualna, fabularna jak i humor głównego bohatera. Polecam :)

Rewelacja! Mój pierwszy komiks o przygodach Deadpoola i na pewno nie ostatni. Przemawia do mnie zarówno strona wizualna, fabularna jak i humor głównego bohatera. Polecam :)

Korzystając z 'urokow' przeziębienia i zalegania w łóżku miałam okazję nieco nadrobić czytelnicze zaległości i wybór padł na 'Domofon' polecony mi przez koleżankę. Muszę przyznać, że dawno żadna lektura tak mnie nie wciągnęła. Przeczytałam ją w kilka godzin nie mogąc się oderwać. Chociaż książka Miloszewskiego określana jest jako horror, raczej pokusilabym się o wrzucenie jej na półkę z powieścią gotycka (tak, tak, wiem jak to brzmi- powieść gotycka o blokowisku :D), głównie ze względu na wszechobecna atmosferę niepokoju i grozy. Warto w tym miejscu nadmienić, że nie jest to groza w stylu 'krew, flaki i tortury', a ta prawdziwsza, bardziej oddziałująca na człowieka, bo dotykająca najskrytszych lęków. Fabularnie wszystko się klei, postaci są ciekawe i wyraziste. Jestem tylko odrobinę zawiedziona zakończeniem, które niestety nie jest jednoznaczne, ale taki zapewne był zamysł autora.
Naprawdę polecam.

Korzystając z 'urokow' przeziębienia i zalegania w łóżku miałam okazję nieco nadrobić czytelnicze zaległości i wybór padł na 'Domofon' polecony mi przez koleżankę. Muszę przyznać, że dawno żadna lektura tak mnie nie wciągnęła. Przeczytałam ją w kilka godzin nie mogąc się oderwać. Chociaż książka Miloszewskiego określana jest jako horror, raczej pokusilabym się o wrzucenie...

Moje podejście do tej książki jest dość ambiwalentne. Początek ledwo mogłam zdzierzyc, zawiedziona, że muszę czytać o zalach i rozterkach uzalajacej się nad sobą perfekcjonistki, która zawsze stara się robić wszystko jak najlepiej, ale nigdy jej to nie wychodzi. Dopiero z biegiem kolejnych stron i rozdziałów książka zaczęła mnie wciągać, chociaż do samego końca nie potrafiłam zapalac sympatią do Claire. Uwiodla mnie jednak dość uniwersalna idea pragnienia wolności i życia we własnym rytmie, którą Claire nie bez niepowodzeń, próbowała wcielić w swoje życie podczas rocznego pobytu w australijskim buszu. Niestety technik survivalowych i naprawdę podbramkowych sytuacji w książce jest jak na lekarstwo, więc jeśli ktoś poszukuje ciekawej pozycji nt przetrwania srodze się zawiedzie - '365 dni bez zapałek' to relacja stricte skupiająca się na uczuciach i wewnętrznej przemianie głównej bohaterki. Pomimo, że momentami naprawdę chciałam przestać czytać tę książkę uważam, że warto dotrwac do końca aby przekonać się, czy Claire w końcu uda się odnaleźć swą prawdziwą drogę.

Moje podejście do tej książki jest dość ambiwalentne. Początek ledwo mogłam zdzierzyc, zawiedziona, że muszę czytać o zalach i rozterkach uzalajacej się nad sobą perfekcjonistki, która zawsze stara się robić wszystko jak najlepiej, ale nigdy jej to nie wychodzi. Dopiero z biegiem kolejnych stron i rozdziałów książka zaczęła mnie wciągać, chociaż do samego końca nie...