Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zrobiłem sobie prezent na święta. Zakupiłem słuchawki bezprzewodowe i powróciłem do Storytela. Były czasy, że musiałem z niego zrezygnować, ale teraz mam i jak chodzę tu i tam to sobie słucham. Pierwszym moim wyborem był oczywisty powrót do świata Żelaznego Druida, gdzie przygody Atticusa zakończyłem na poprzednim tomie wraz z anulowaniem subskrypcji. Nagle przerwana historia została mi pięknie przypomniana i zaraz po tym mogłem z przyjemnością wsłuchać się w dalszą część opowieści. Nie powiem, ostrzyłem sobie ząbki przed postacią arcydruida, która w poprzednich książkach wyrosła na czysto zgorzkniałego pierdziela, który urozmaici życie swojego podopiecznego swoimi czynami, jak i słownymi docinkami. Niestety moim skromnych zdaniem, zbyt szybko stał się emerytem XXI wieku i polot, jakim dysponował z początku, pospiesznie odleciał wraz z setkami magicznych bestii, które spotkały na swojej drodze któregoś z druidów. Książkę słucha się przyjemnie, może dlatego do niej wróciłem, bo poprzednie tony także przesłuchałem z uczuciem miłego zaskoczenia, że natłok stworów z nie tej ziemi, nie przeszkadza mi aż nazbyt, a to wzbudza u mnie uznanie dla autora. Mam wrażenie, że natrafiając na nią w bibliotece czy też w sklepie, niespiesznie bym po nią sięgnął, widząc opis jak okładkę. Dzięki Bogom niejedynym, że człowiek może posługiwać się także słuchem.
Dziękuję za przeczytanie opinii pod książką Kevina Hearn'a ,,Nóż w lodzie". Autor: Figlarz Czytelniczy. Czytali: Shonen, Lady, Coralen, Logana, LiniaDruku, Sylwia, Wybredny_czytelnik, Golteria, Yevoni, Romeo, Gosia, Nozomi, Lacerta, Bolesław Rychlik, Ucho_igielne, Arek.

Zrobiłem sobie prezent na święta. Zakupiłem słuchawki bezprzewodowe i powróciłem do Storytela. Były czasy, że musiałem z niego zrezygnować, ale teraz mam i jak chodzę tu i tam to sobie słucham. Pierwszym moim wyborem był oczywisty powrót do świata Żelaznego Druida, gdzie przygody Atticusa zakończyłem na poprzednim tomie wraz z anulowaniem subskrypcji. Nagle przerwana...

Następna książka wyszarpana z niegdyś zapomnianego internetowego księgozbioru pt. "Chce przeczytać". Pierwszy tom, czyli "Koronę śniegu i krwi", przeczytałem tyle lat temu, że mógłbym tu głośno krzyknąć ho ho i jeszcze raz, jak dawno to było. Czas leci, człowiek się starzeje, a książek przybywa. Niech to wszystkich pisarzy i ich weny twórcze! Wracając, tak dawno, że musiałem sobie przypomnieć poczynania Przemysła II. Zdziwił mnie fakt, że dość szybko wróciła mi pamięć o jego historii, gdy tylko się zagłębiłem w czasie przeszłym. Dlatego też zastanowiło mnie, dlaczego pierwszy tom oceniłem zaledwie na 6, skoro tak dobrze zapamiętałem tenże tytuł. O tym także sobie prędko przypomniałem. Przy niektórych bohaterach można by robić skip jak przy filmach. Niby ważne, ale jednak przycisk skip. Władek za to, to jest gość! Henryk także! O, ktoś inny...skip. Jako że czytam wszystko od deski do deski, taka wada ma, wybrałem sobie kilku, którzy będą bliżej memu sercu i to dla nich podążę dalej śladem Odrodzonego Królestwa. Koniec końców jest o czym czytać, a to moim zdaniem najlepsza rekomendacja.
YZCINLETYZC ZRALGIF
PS Minęło ponad 700 lat od wydarzeń opisanych przez autorkę. Zauważyliście, jak czas sobie z nami pogrywa? Niemcy nadal ingerują w nasze sprawy, z Czechami walczymy o Turów... nawet wzrost naszego wodza się zgadza! Tylko że przydomek inny. *ba dum tss*

Powyższa satyra polityczna nie ma na celu urażenia szacownych czytających, jak i ich poglądów politycznych. Jest to zwykły żart autorski. Jeżeli jednak kogoś uraził, prosiłbym go o odczytanie i zapomnienie, najlepiej od tyłu, zważywszy, że ta metoda pomaga w zapominaniu przeczytanego tekstu.
Do usług.

Następna książka wyszarpana z niegdyś zapomnianego internetowego księgozbioru pt. "Chce przeczytać". Pierwszy tom, czyli "Koronę śniegu i krwi", przeczytałem tyle lat temu, że mógłbym tu głośno krzyknąć ho ho i jeszcze raz, jak dawno to było. Czas leci, człowiek się starzeje, a książek przybywa. Niech to wszystkich pisarzy i ich weny twórcze! Wracając, tak dawno, że...

Moja absencja w pisaniu opinii nie była spowodowana tym, że nagle zaprzestałem używać tak wyśmienitej umiejętności zdobytej, jaką jest czytanie. Absolutnie. Powodem przerwy była książka Zabić Drozda i moje bijące się odczucia wobec niej, ponieważ po jej przeczytaniu moja ludzka natura chciała za wszelką cenę znaleźć same plusy tejże pozycji. Czy mi się udało? Zadając sobie pytanie, czy ta książka jest wybitna, czy mogę powiedzieć śmiało z ręką na sercu, że i owszem? Oczywiście, że tak, ale jako Figlarz trzymałbym drugą dłoń za plecami a na niej skrzyżowane palce. Nie zrozumcie mnie źle, to nie jest tak, że jej nie doceniam. W niej mamy ogrom przesłania, który nic dziwnego, że trafił do wielu mas, szczególnie za wielką wodą. Tylko że mi osobiście perspektywa małej dziewczynki i jej poglądu na świat niedoświadczonymi oczkami nie przekonała na tyle, by moje skamieniałe możecie powiedzieć  serce chwycić na tyle mocno, bym tu opowiadał same słowa najwyższych lotów. Chciałem, uwierzcie mi, ale nie mogę. Nie wszystko złotem jak to mówią, choć pewnie wielu jeszcze znajdzie w niej swój własny skarbiec. Z wyrazami szacunku, Figlarz Czytelniczy.

Moja absencja w pisaniu opinii nie była spowodowana tym, że nagle zaprzestałem używać tak wyśmienitej umiejętności zdobytej, jaką jest czytanie. Absolutnie. Powodem przerwy była książka Zabić Drozda i moje bijące się odczucia wobec niej, ponieważ po jej przeczytaniu moja ludzka natura chciała za wszelką cenę znaleźć same plusy tejże pozycji. Czy mi się udało? Zadając sobie...