Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fantastyczna opowieść o polskim jazzie. Cała reszta jest tylko pretekstem do wspomnień czasów, kiedy ten gatunek jeszcze rządził wyobraźnią muzyczną ludzi na całym świecie, ale można było zaobserwować już znaki tego, że idzie nowe.
Fabuła jest kryminalna, ale to nie jest najmocniejsza strona książki i dlatego mogą być rozczarowani ci, którzy czekali na kolejną historię o morderstwie i śledztwie.
Cudowna, nostalgiczna i muzyczna książka, której urok docenią przede wszystkim melomani. Najlepsza dotychczas powieźć Czubaja, który tym samym oficjalnie przestał być autorem popularnych czytadeł.

Fantastyczna opowieść o polskim jazzie. Cała reszta jest tylko pretekstem do wspomnień czasów, kiedy ten gatunek jeszcze rządził wyobraźnią muzyczną ludzi na całym świecie, ale można było zaobserwować już znaki tego, że idzie nowe.
Fabuła jest kryminalna, ale to nie jest najmocniejsza strona książki i dlatego mogą być rozczarowani ci, którzy czekali na kolejną historię o...

Miłoszewski ostatnimi książkami i wypowiedziami publicznymi włącza się w bieżący dyskurs polityczny i światopoglądowy. Niestety, jego pisarskie umiejętności nie nadążają za ambicjami i dlatego ta książka się nie udała. Dobry (choć nieszczególnie oryginalny) koncept został zabity przez natrętny dydaktyzm. W ten sposób mamy powieść godną tradycji socrealizmu, pozbawioną jednak wdzięku "Przygody na Mariensztacie".
Książka jest nużąca i powodowała u mnie niepowstrzymane ziewanie. Nieporadność językowa, stylistyczna i konstrukcyjna jest niekiedy wręcz żenująca. To, co było ciekawe w powieściach gatunkowych (barwne postacie, suspens, dynamiczny język) okazało się jedyną ostrą bronią Miłoszewskiego. W powieści z ambicjami "społecznymi" autor macha tylko tępym nożem stołowym i nie wiadomo, czy się śmiać, czy współczuć.
Mój ulubiony dotychczas polski pisarz literatury popularnej niepotrzebnie zapuścił się tam, gdzie mogą przeżyć tylko najlepsi. Życzę mu z serca, żeby za parę(naście?) lat znów wypłynął na groźne fale literatury poważnej, ale do tego czasu nie będę raczej czytać niczego w tym rodzaju, co będzie sygnowane jego nazwiskiem.

Miłoszewski ostatnimi książkami i wypowiedziami publicznymi włącza się w bieżący dyskurs polityczny i światopoglądowy. Niestety, jego pisarskie umiejętności nie nadążają za ambicjami i dlatego ta książka się nie udała. Dobry (choć nieszczególnie oryginalny) koncept został zabity przez natrętny dydaktyzm. W ten sposób mamy powieść godną tradycji socrealizmu, pozbawioną...

Temat i klimat tej powieści (której gatunek trudno jest mi zidentyfikować - coś między powieścią sensacyjną a psychologiczną) jest mi całkowicie obcy, nie interesuje mnie życie półświatka i celebrytów. A jednak Jakub Żulczyk wciągnął mnie w swoją historię dzięki niezwykłemu talentowi do nadawania wagi rzeczom pozornie zwyczajnym i niecodziennemu wyczuciu języka. Czytałam to z obrzydzeniem (w warstwie tematycznej) i fascynacją (w warstwie literackiej) jednocześnie. Polecam każdemu, żeby sprawdził to osobiście.

Temat i klimat tej powieści (której gatunek trudno jest mi zidentyfikować - coś między powieścią sensacyjną a psychologiczną) jest mi całkowicie obcy, nie interesuje mnie życie półświatka i celebrytów. A jednak Jakub Żulczyk wciągnął mnie w swoją historię dzięki niezwykłemu talentowi do nadawania wagi rzeczom pozornie zwyczajnym i niecodziennemu wyczuciu języka. Czytałam to...