Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przede wszystkim ogromnym plusem książki jest wkład samego Adama, opis jego przeżyć, uczuć czy strachu. Mamy tutaj już do czynienia z bezpośrednią relacją, co na pewno dodaje książce autentyczności. Bardzo podobały mi się opisy, w których wspominał rodzinę, przede wszystkim żonę, a także wykazywanie dużej pokory czy wartościowanie - góry kontra rodzina.
Kody QR zamieszone w książce to świetny pomysł.

Przede wszystkim ogromnym plusem książki jest wkład samego Adama, opis jego przeżyć, uczuć czy strachu. Mamy tutaj już do czynienia z bezpośrednią relacją, co na pewno dodaje książce autentyczności. Bardzo podobały mi się opisy, w których wspominał rodzinę, przede wszystkim żonę, a także wykazywanie dużej pokory czy wartościowanie - góry kontra rodzina.
Kody QR zamieszone...

Książkę czytałam z zapartym tchem, chociaż... wiedziałam jak się kończy.
Stąd pewnie autorzy na początku przedstawiają nam wzruszający opis ostatnich chwil życia Kukuczki i jego rodziny.
Naprawdę już dawno żadna książka tak mocno nie spowodowała u mnie mocnego ucisku w gardle.
Po książkę sięgnęłam głównie w celu zbadania sytuacji polskiego himalaizmu w latach 80, kiedy nie był dostępny rewelacyjny sprzęt czy rzesze sponsorów gotowe wydać na logo na kurtce wspinacza tysiące złotych.
Tym bardziej nie zawiodłam się i utwierdziłam w przekonaniu jak ogromną pasję i miłość m.in. Kukuczka żywił do gór.
Bardzo dobra i rzetelna.

Książkę czytałam z zapartym tchem, chociaż... wiedziałam jak się kończy.
Stąd pewnie autorzy na początku przedstawiają nam wzruszający opis ostatnich chwil życia Kukuczki i jego rodziny.
Naprawdę już dawno żadna książka tak mocno nie spowodowała u mnie mocnego ucisku w gardle.
Po książkę sięgnęłam głównie w celu zbadania sytuacji polskiego himalaizmu w latach 80, kiedy...

Lubię jego język, jest oszczędny, a zarazem dobitny.
Bardzo mocno wyczuć można solidne dziennikarskie zaplecze.
Opis dłoni zbił mnie z nóg. Wracałam do niego kilka razy.
To pierwsza książka tego autora i na pewno nie ostatnia.

Lubię jego język, jest oszczędny, a zarazem dobitny.
Bardzo mocno wyczuć można solidne dziennikarskie zaplecze.
Opis dłoni zbił mnie z nóg. Wracałam do niego kilka razy.
To pierwsza książka tego autora i na pewno nie ostatnia.