Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Naprawdę bardzo lubiłam Kalicińską, bardzo. Do tej książki. Jest jedno słowo, które opisuje ją idealnie - NUDA. Tego się nie da czytać, to jest 550 stron o pierdołach z irytującą bohaterką. Mańce wszystko przeszkadza, to że nie ma pracy, biadoli o tym przez 150 stron, ale nie zrobiła absolutnie nic w kierunku jej znalezienia. To, że nie ma pieniędzy, ale ciągle je wydaje, jej konto jest jakieś bez dna. To, że ojciec się zakochał i jej o zdanie nie spytał... A na dokładkę, Mańkę odwiedzają duchy, wpadają na pogawędki... Pani Kalicińska, to naprawdę pani?

Naprawdę bardzo lubiłam Kalicińską, bardzo. Do tej książki. Jest jedno słowo, które opisuje ją idealnie - NUDA. Tego się nie da czytać, to jest 550 stron o pierdołach z irytującą bohaterką. Mańce wszystko przeszkadza, to że nie ma pracy, biadoli o tym przez 150 stron, ale nie zrobiła absolutnie nic w kierunku jej znalezienia. To, że nie ma pieniędzy, ale ciągle je wydaje,...

Zaczynam się sama sobie dziwić, że marnuję czas na czytanie kolejnych tomów Lackberg... Kolejny tom, po raz kolejny ten sam schemat, znowu coś z przeszłości, co ma wpłynąć na teraźniejszość. Naprawdę nie da się napisać książki inaczej? Ericka jest chyba najbardziej drażniącą postacią tej serii. Biedne te jej dzieci, wieczne podrzutki nafutrowane byle jakim jedzeniem, bo przecież najwspanialsza matka musi ratować świat! I szwedzką policję, bo to patałachy straszne i bez Ericki to na nic by nie wpadli. Wcale nie współczuję Erice teściowej, to jest chyba jedyna kobieta w tej książce, która wie jak poukładać priorytety będąc żoną i matką. Rozstaję się z tą serią, jakikolwiek nowy tom wyjdzie, już go nie przeczytam, tak intrygi kryminalne są daremne, jak i wątek głównej bohaterki, która zawiewa straszną nudą.

Zaczynam się sama sobie dziwić, że marnuję czas na czytanie kolejnych tomów Lackberg... Kolejny tom, po raz kolejny ten sam schemat, znowu coś z przeszłości, co ma wpłynąć na teraźniejszość. Naprawdę nie da się napisać książki inaczej? Ericka jest chyba najbardziej drażniącą postacią tej serii. Biedne te jej dzieci, wieczne podrzutki nafutrowane byle jakim jedzeniem, bo...

Odnoszę wrażenie, że nazwisko Becketta na okładce jest tylko głupim żartem. To nie jest to, co znamy z serii z Davidem Hunterem. Ta powieść jest nudna, nic się w niej nie dzieje, rozwiązanie zagadki jest przewidywalne i jasne od samego początku. Męczyłam się z tą książką jakieś trzy tygodnie, podczas których mogłam przeczytać mnóstwo ciekawszych pozycji. Kompletna strata czasu.

Odnoszę wrażenie, że nazwisko Becketta na okładce jest tylko głupim żartem. To nie jest to, co znamy z serii z Davidem Hunterem. Ta powieść jest nudna, nic się w niej nie dzieje, rozwiązanie zagadki jest przewidywalne i jasne od samego początku. Męczyłam się z tą książką jakieś trzy tygodnie, podczas których mogłam przeczytać mnóstwo ciekawszych pozycji. Kompletna strata czasu.