Jesteśmy społecznością, która kocha książki

hm... nie bardzo wiem, co napisać. Zwykle nie brakuje mi słów, ale w tym przypadku jest inaczej. Trudno mi opisać emocje jakie odczuwałam czytając tą książkę. Choć kilka tygodni wcześniej znałam jej zakończenie, gdy rzeczywiście zaczęłam ją czytać, wciągnęła mnie niesłychanie i wystarczyło kilkaset minut by ją dokończyć. Od momentu rozpoczęcia drugiej części nieustannie miałam przy sobie chusteczki. Choć jak wcześniej wspomniałam znałam zakończenie, to gdy śledziłam losy bohaterów, gdy Travis zastanawiał się nad podjęciem decyzji, tak niewyobrażalnie trudnej, nie byłam wcale pewna, co postanowi. Wybierze spełnienie obietnicy, czy zdecyduje się na zignorowanie ostatniej woli ukochanej? Skoncentrowałam się na czytanym tekście i tym jak bardzo na mnie działa i zupełnie nie myślałam o tym, że wiem, jak to wszystko się skończy. Myślałam tylko o tym, że nie wyobrażam sobie być w takiej sytuacji, przeżywać podobne rozterki, starać się żyć ze świadomością, że ktoś bliski wymusił na mnie obietnicę, której nie jest się w stanie spełnić, bo wiąże się ona z ostateczną, nieodwracalną stratą... Jednocześnie zazdrościłam bohaterce takiego uczucia. Choć sama go nie doświadczyłam i zastanawiam się czasem, czy kiedykolwiek doświadczę - mam wrażenie, że jest to zarezerwowane tylko dla wybrańców, a inni muszą zadowalać się półśrodkami, a ja nigdy ich nie tolerowałam - to wspaniałe, że mężczyzna potrafi w tak plastyczny i wzruszający, ale też - na początku - pełny humory sposób opowiadać o miłości.

Książka z pewnością pojawi się na mojej biblioteczce obok innych tego autora. Pozwalają mi one, zatopić się we własnych myślach i rozważać poruszane w nich problemy, i zawsze po takiej lekturze przez jakiś czas bardziej doceniam to co mam...

hm... nie bardzo wiem, co napisać. Zwykle nie brakuje mi słów, ale w tym przypadku jest inaczej. Trudno mi opisać emocje jakie odczuwałam czytając tą książkę. Choć kilka tygodni wcześniej znałam jej zakończenie, gdy rzeczywiście zaczęłam ją czytać, wciągnęła mnie niesłychanie i wystarczyło kilkaset minut by ją dokończyć. Od momentu rozpoczęcia drugiej części nieustannie...

tę książkę pożyczyłam od przyjaciółi, która opowiadała mi o niej z wielkim entuzjazmem. Muszę powiedzieć, że miała rację... "Szyfr Szekspira" jest świetnie napisaną powieścią, no dokładnie thrillerem, ale fakt pozostaje faktem, po prostu świetnym... wiem to bylejakie określenie, ale takie wpada mi do głowy, gdy o nim pomyślę. Nie rozumiem dlaczego na podstawie tej właśnie książki nie nakręcono filmu. Podobała mi się znacznie bardziej niż Kod Da Vinci i z niecierpliwością czekam na drugą część.

mam niezbyt fajny zwyczaj czytania książek od tyłu, albo o zgrozo! sprawdzania jak się skończy gdy jestem już w połowie. Tą przebrnęłam opanowując chęć popełnienia tego barbarzyństwa i z niecierpliwością pochłaniałam kolejne strony. Jest ona też dużą skarbnicą informacji o Szekspirze. O wiele więcej pamiętam o tym Angliku dzięki tej książce, niż po kilkukrotnym omawianiu jego dzieł w szkole... no to akurat nic nowego, ale wracając do tematu, jest to książka, w której najprawdopodobniej zaskoczy was zakończenie... chociaż... jakie może być, gdy w śledztwie pomaga głównej bohaterce przystojny mężczyzna???

tak, czy inaczej polecam tą książkę, każdemu, kto lubi akcję, zagadkę, tajemnicę i dużo informacji poszerzających nasze horyzonty...

miłej lektury

tę książkę pożyczyłam od przyjaciółi, która opowiadała mi o niej z wielkim entuzjazmem. Muszę powiedzieć, że miała rację... "Szyfr Szekspira" jest świetnie napisaną powieścią, no dokładnie thrillerem, ale fakt pozostaje faktem, po prostu świetnym... wiem to bylejakie określenie, ale takie wpada mi do głowy, gdy o nim pomyślę. Nie rozumiem dlaczego na podstawie tej właśnie...

powiem szczerze, że na początku niechętnie odnosiłam się do pomysłu przeczytania tej książki, jaki podsunęła mi zachwycona nią przyjaciółka. Nie jestem zwolenniczką ochuchanych bestsellerów (zupełnie nie toleruję Harry Pottera, a niesprawiedliwie pod tą właśnie kategorię podsunęłam tą sagę), po namowach byśmy razem obejrzały drugą część filmu, postanowiłam obejrzeć najpierw pierwszą, żebym co nieco kumała. No i tu spotkała mnie niespodzianka, bo film mi się spodobał. Tak pierwsza jak i druga część. Tak więc, dobra koleżanka wybaczyła mi moją początkową ignorancję i jakiś czas później udostępniła całą sagę. Przyznam się, że szybko czytam, ale to, w jakim tempie przeczytałam te cztery tomy było swoistym rekordem. PO Prost je pochłonęłam i już. Dawno żadna historia tak mnie nie wciągnęła. Czytałam czekając, jak potoczą się losy Belli i Edwarda, czy stanie jej się coś złego... świetna książka... najbardziej spodobał mi się fakt, że choć pojawiają, się w niej elementy horrorystyczne, to całość opowiada bardzo wartościową prawdę. Bo jak uznać wampiry za dobre??? a tu, choć pozory mogą mylić - przeważnie tak jest - są oni niezwykle wrażliwymi i dobrymi "ludźmi", pomimo faktu iż Bella jest człowiekiem przyjmują ją do swojej "rodziny" i chronią, choć nie jest jedną z nich. Akceptują wybór Edwarda i robią wszytsko by ta historia zakończyła się dobrze... Tylko jak określić, jak to "dobrze" powinno wyglądać... Jak to w życiu, wszystko ma dobre i złe strony... Podjęcie ostatecznej decyzji, przyjdzie w krytycznym momencie, ale jak to w książkach bywa, wszytsko zakończy się ...

jak myślicie???

powiem szczerze, że na początku niechętnie odnosiłam się do pomysłu przeczytania tej książki, jaki podsunęła mi zachwycona nią przyjaciółka. Nie jestem zwolenniczką ochuchanych bestsellerów (zupełnie nie toleruję Harry Pottera, a niesprawiedliwie pod tą właśnie kategorię podsunęłam tą sagę), po namowach byśmy razem obejrzały drugą część filmu, postanowiłam obejrzeć najpierw...