Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Temat książki równie fascynujący co przerażający, ciężki i raczej niemożliwy do oceny.
Co do formy - chaotycznie i z powtórzeniami. Tak jak początek konkretnie "wciąga" tak w połowie autorka wchodzi w dywagacje polityczne które są dosyć dziwne, przy okazji zdradzają poglądy autorki - te strony raczej miałam ochotę pominąć.
Przyznam, że język czasami robił na mnie wrażenie, a z drugiej strony męczył. Poza tym wybór tytułu wydaje mi się nietrafiony, Toby Obed był przecież tylko jedną z ofiar, a jego historia zajmuje zaledwie parę stron.
Podsumowując - temat szalenie interesujący, ale dość niefortunnie opisany

Temat książki równie fascynujący co przerażający, ciężki i raczej niemożliwy do oceny.
Co do formy - chaotycznie i z powtórzeniami. Tak jak początek konkretnie "wciąga" tak w połowie autorka wchodzi w dywagacje polityczne które są dosyć dziwne, przy okazji zdradzają poglądy autorki - te strony raczej miałam ochotę pominąć.
Przyznam, że język czasami robił na mnie...

"Kim ty mógłbyś być" - są takie momenty w tej książce, że nie chce się przejść do kolejnej strony. Język jest przepiękny.
Jedyny minus - być może trochę za długa, początkowo ciężko mi się czytało. Zdecydowanie warto było iść dalej, bo to jedna z książek, którą zapamiętuje się na długo.

"Kim ty mógłbyś być" - są takie momenty w tej książce, że nie chce się przejść do kolejnej strony. Język jest przepiękny.
Jedyny minus - być może trochę za długa, początkowo ciężko mi się czytało. Zdecydowanie warto było iść dalej, bo to jedna z książek, którą zapamiętuje się na długo.

Jedyne co mi przeszkadzało to momentami dziwna narracja, tak jakby to była bajka dla dzieci. Narrator nadużywał ironii i zwracał się do czytelników w śmieszny sposób. Z drugiej strony jednak łączy się ta narracja z ładnym, ozdobnym językiem pełnym metafor. Może komuś przeszkadza ciągły smród w powieści, ale dla mnie to znak, że autor umiejętnie przedstawia świat ślepców.
Poza tym, dzieło wybitne, bardzo wciągające. Scena w kościele - przepiękna. Ogólnie książkę można interpretować na wiele sposobów i podejmuje ona też wiele tematów. Polecam.

Jedyne co mi przeszkadzało to momentami dziwna narracja, tak jakby to była bajka dla dzieci. Narrator nadużywał ironii i zwracał się do czytelników w śmieszny sposób. Z drugiej strony jednak łączy się ta narracja z ładnym, ozdobnym językiem pełnym metafor. Może komuś przeszkadza ciągły smród w powieści, ale dla mnie to znak, że autor umiejętnie przedstawia świat ślepców....