Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka była w porządku od strony 100. Początek był dla mnie istną męczarnią tylko i wyłącznie przez zachowanie głównego bohatera. W pewnych momentach miałam ochotę wziąć tą jego laskę i walnąć go w głowę. Oczywiście wiem... nikt nie jest idealny i Merlin również idealny być nie może ale na prawdę nie znoszę czytać o ukochanej postaci która tak negatywnie się zmieniła. Był objęty pychą i "sam wiem wszystko lepiej". Ta Harfa zmieniła go na zło xd.
Ale oczywiście jak wspomniałam od strony 100 robi się na prawdę świetnie, bo młody czarodziej w końcu odkrył jaki był okropny i jest coraz lepiej. Czyli zostaje 300 stron rozkoszy z czytania :D.
Historia jest na prawdę ciekawa. Razem z Rhią i "błaznem" Bambulem Merlin odkrywa dusze siedmiu pieśni. W książce ciągle coś się dzieje i nie pozwala czytelnikowi na nudę. Oczywiście jak to było w przypadku pierwszej części wszystko jest w piękny sposób opisane.
Książka kończy się bardzo pozytywnie i zachęca do przeczytania kolejnej części :).
Mimo kijowego początku z całego serca polecam tą książkę :).

Książka była w porządku od strony 100. Początek był dla mnie istną męczarnią tylko i wyłącznie przez zachowanie głównego bohatera. W pewnych momentach miałam ochotę wziąć tą jego laskę i walnąć go w głowę. Oczywiście wiem... nikt nie jest idealny i Merlin również idealny być nie może ale na prawdę nie znoszę czytać o ukochanej postaci która tak negatywnie się zmieniła. Był...

Płaczę.
Co się dzieje z Pulpetem? Jak on umarł to ja nie wiem...
A Liam? Nie wybaczę Ruby, tego co mu zrobiła. :(
Koniec totalnie nie do przewidzenia.
Ale mam nadzieje ze Pulpet, Liam i Zu pojawią się w następnej części...
Pokochałam te postacie i tą książkę. Niesamowicie wciąga do ponurego a jednak pociągającego świata. Polecam każdemu (no dobra... nie polecam tylko tym co lubią przy książce praktycznie cały czas się śmiać). ;)

Płaczę.
Co się dzieje z Pulpetem? Jak on umarł to ja nie wiem...
A Liam? Nie wybaczę Ruby, tego co mu zrobiła. :(
Koniec totalnie nie do przewidzenia.
Ale mam nadzieje ze Pulpet, Liam i Zu pojawią się w następnej części...
Pokochałam te postacie i tą książkę. Niesamowicie wciąga do ponurego a jednak pociągającego świata. Polecam każdemu (no dobra... nie polecam tylko tym...

"Krew Olimpu" troszeczkę mnie zawiodła. Przede wszystkim brakowało mi Percy'ego. Tak, oczywiście miałam go już dużo w samej serii o Percym i w "Syn Neptuna", "Znak Ateny" i przede wszystkim "Dom Hadesa", no ale wydawało mi się że imiona Percy, Annabeth były najmniej wypowiedziane :/. Możliwe że przesadzam no ale takie już moje odczucie. Zawiodła mnie również akcja "pokonanie Gaji". W pewnym momencie nie wiedziałam co się dzieje. Pokonali ją czy nie? Wszystko działo się za szybko, nie było takich emocji jak w bitwie z Kronosem ("Ostatni Olimpijczyk"). Bardzo brakowało mi również spotkania Percy'ego z mamą i Paulem, Groverem no i rozmowy Percy'ego z Posejdonem. Ale za to bardzo podobała mi się wyprawa Nica, Reyny i Trenera Hedgea. Osobiście koniec nie do końca mi się podobał. Wolałbym więcej dowiedzieć się co będzie się działo z cudowną siódemką. Wielkiego kaca książkowego nie mam, ale już brakuje mi tych cudownych postaci. Wiem, że na pewno wrócę do tych książek - świata który zbudował nasz kochany Riordan :D. Ogólnie to poleciłabym każdemu "Olimpijskich Herosów" bo to na prawdę, fajna i wartościowa seria.

"Krew Olimpu" troszeczkę mnie zawiodła. Przede wszystkim brakowało mi Percy'ego. Tak, oczywiście miałam go już dużo w samej serii o Percym i w "Syn Neptuna", "Znak Ateny" i przede wszystkim "Dom Hadesa", no ale wydawało mi się że imiona Percy, Annabeth były najmniej wypowiedziane :/. Możliwe że przesadzam no ale takie już moje odczucie. Zawiodła mnie również akcja...