Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetny, wciągający zapis lat 60. przesycony osobistą historią i gorzką refleksją. Demitologizacja, która zachęca do głębszego przyjrzenia się idei lat dzieci kwiatów.

Świetny, wciągający zapis lat 60. przesycony osobistą historią i gorzką refleksją. Demitologizacja, która zachęca do głębszego przyjrzenia się idei lat dzieci kwiatów.

Rewelacyjna książka, dla wszystkich którzy interesują się nie tylko życiem barwnej Fridy, ale także jego wpływem i powiązaniami ze sztuką, którą uprawiała. Herrera przystępnie i dogłębnie analizuje twórczość artystki wykazując w niej osobiste wątki i doskonale odnosząc ją do relacji Frida - Diego. Książka uzupełniona dużą ilością reprodukcji i zdjęć z życia Kahlo wciąga i pogłębia fascynację tą nieprzeciętną osobowością. Cieszą też przytoczone fragmenty listów Fridy do przyjaciół, które ukazują charakter malarki i jej życzliwość oraz głęboką uczuciowość.
Osoby, dla których opisy obrazów i ich analiza bywa nużąca mogą się trochę rozczarować, ponieważ autorka poświęca temu wiele uwagi, ale należy pamiętać, że o Kahlo nie można mówić w oderwaniu od JEJ SZTUKI. Frida była Sztuką, a Sztuka była Fridą - autorka biografii doskonale to pojęła.

Rewelacyjna książka, dla wszystkich którzy interesują się nie tylko życiem barwnej Fridy, ale także jego wpływem i powiązaniami ze sztuką, którą uprawiała. Herrera przystępnie i dogłębnie analizuje twórczość artystki wykazując w niej osobiste wątki i doskonale odnosząc ją do relacji Frida - Diego. Książka uzupełniona dużą ilością reprodukcji i zdjęć z życia Kahlo wciąga i...

Język - jego krągłość i doskonałość - jest tym co sprawia, że każda książka Sandora jest doskonała. Dzienniki to szczyt kunsztu pisarskiego.

Język - jego krągłość i doskonałość - jest tym co sprawia, że każda książka Sandora jest doskonała. Dzienniki to szczyt kunsztu pisarskiego.

Dobrze napisana książka o związku Diega i Fridy powinna być według mnie czytana jako uzupełnienie do wielkiego dzieła Herrery o życiu i twórczości Fridy. Le Clezio barwnie i przystępnie opisuje życie dwojga artystów, ale robi to nieco pobieżnie skupiając się bardziej na kwestiach politycznych i artystycznych, osobiste wątki z życia małżeństwa stanowią dodatek. Nie mniej książka ta ukazuje postać Rivery - artysty, człowieka, rewolucjonisty i uzupełnia w ten sposób nieco brak publikacji w języku polskim na temat tego skądinąd wielkiego artysty.
Le Clezio często odwołuje się publikacji Herrery i historii, które przytaczała ona w swojej książce, dlatego można czasami odnieść wrażenie, że czytamy kolejny raz to samo. Mimo wszystko warto, choćby dla poszerzenia wiadomości o Diego.

Dobrze napisana książka o związku Diega i Fridy powinna być według mnie czytana jako uzupełnienie do wielkiego dzieła Herrery o życiu i twórczości Fridy. Le Clezio barwnie i przystępnie opisuje życie dwojga artystów, ale robi to nieco pobieżnie skupiając się bardziej na kwestiach politycznych i artystycznych, osobiste wątki z życia małżeństwa stanowią dodatek. Nie mniej...

Oczekiwałam wielkiego dzieła - zapisu rewolucji. Mocne rozczarowanie, opisy mokrych skarpet i bombardowania kuchni polowej jakoś nie przemówiły do mnie. A może właśnie taka jest rewolucja - mało rewolucyjna - tylko jak nie zrozumiałam dobrze książki...?

Oczekiwałam wielkiego dzieła - zapisu rewolucji. Mocne rozczarowanie, opisy mokrych skarpet i bombardowania kuchni polowej jakoś nie przemówiły do mnie. A może właśnie taka jest rewolucja - mało rewolucyjna - tylko jak nie zrozumiałam dobrze książki...?